vrijdag 14 juni 2024 om 14:45

Giovanni Aleotti verrast favorieten in Ronde van Slovenië

Giovanni Aleotti heeft de derde etappe in de Ronde van Slovenië op zijn naam geschreven. De Italiaan van BORA-hansgrohe koos in de finale het juiste moment en bleef de andere favorieten voor.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Na de sprintzeges van Dylan Groenewegen en Phil Bauhaus in de eerste twee etappes, was het vandaag de vraag welke snelle mannen de tweede beklimming van de Ravnica met de top op tien kilometer van de streep zouden kunnen overleven. Een blik op het heuvelachtige parcours – dat een kort uitstapje kent naar Italiaanse bodem – en het profiel van de zojuist genoemde slotklim leert de koersvolger al snel dat het waarschijnlijker zou zijn als een puncheur zou zegevieren. Met mannen als Matej Mohoric, Jonathan Narvaez en Ben Healy zou er bovendien genoeg animo zijn om het tempo op de beklimmingen op te voeren.

Chaotische etappe
Nadat een achttal vroege vluchters op 115 kilometer van de streep werd ingelopen, besloot een viertal renners een klein halfuur later een nieuwe aanvalspoging te wagen. Met de 18-jarige Maxime Decomble van het opleidingsteam van Groupama-FDJ, was een van de jongste renners van het peloton van de Ronde van Slovenië vertegenwoordigd. De andere drie vluchters waren Arthur Kluckers (Tudor Pro Cycling), Mattéo Vercher (TotalEnergies) en Negasi Haylu Abreha (Q36.5 Pro Cycling).

Op de eerste beklimming van de Ravnica – met de top op 61 kilometer van de streep – viel de kopgroep uiteen en kwam het peloton snel dichter. Het was Haylu Abreha die de meeste bergpunten pakte, tot ongenoegen van Vercher want hij had het meeste kopwerk gedaan. In de afdaling kon de jonge Decomble nog terugkeren, maar niet veel later werd ook deze vluchtpoging gegrepen door het peloton.

Bij het inrijden van Italïe probeerden Enzo Paleni (Groupama-FDJ) en Alessandro Covi (UAE Emirates) weg te komen uit het peloton. De twee sloegen op 52 kilometer van de streep een gaatje op de grote groep. Een flink aantal renners probeerden enkele kilometers later de oversteek naar het duo te maken, het leidde tot een kopgroep van maar liefst zeventien renners op veertig kilometer van de streep. In het peloton was het vooral Bahrain-Victorious die de achtervolging leidde voor thuisrijder Mohoric. Ook deze grote groep werd niet veel later ingerekend.

Al probeerden Marcel Camprubí van Q36.5 Pro Cycling en Mathieu Burgaudeau van TotalEnergies en het afzonderlijk van elkaar nog wel. Maar Martin Marcellusi (VF Group-Bardiani CSF-Faizane) kende het meeste succes. Door de vertwijfeling daarachter mocht de Italiaan bijna een minuut wegrijden van de groep der favorieten, en met nog één beklimming te gaan, leek het er even op dat Marcellusi misschien voorop zou kunnen blijven.

Beslissing op de slotklim
Toen Ben Healy (EF Education-EasyPost) en Jhonatan Narvaez (INEOS Grenadiers) op de Ravnica meteen versnelden, was Marcellusi er even snel aan voor de moeite. Daarachter waren het opvallend genoeg de verenigde troepen van VF Group-Bardiani CSF-Faizane die de twee weer tot de orde gingen roepen en ravage maakten in het peloton. Zo kregen we met de top van de beklimming in zicht een elitegroep van een vijftiental renners, met daarbij ook Filippo Zana (Jayco AlUla), Pello Bilbao (Bahrain Victorious), Steff Cras (TotalEnergies), maar ook de ervaren Domenico Pozzovivo en Luca Covilli namens de goed vertegenwoordigde Bardiani-ploeg.

Sinds de Giro d’Italia wisten veel renners dat Narvaez met voorsprong de snelste was, dus toen deze groep gezamenlijk op de top kwam, werd vooral de Ecuadoriaan geviseerd. In de afdaling maakte Giovanni Aleotti (BORA-hansgrohe) daar handig gebruik van. Op 7,5 kilometer van het einde koos hij het juiste moment om een kloof te slaan. Narvaez zelf was de laatste die het wiel vast had, maar moest Aleotti toch laten rijden. In geen tijd had hij een vijftiental seconden beet, wat volstond voor de ritzege.