De elfde etappe in de Giro d’Italia 2016 heeft een zege opgeleverd voor Diego Ulissi. De 26-jarige Italiaan van Lampre-Merida was na een venijnige finale sneller dan Andrey Amador en Bob Jungels. De Luxemburger blijft wel in het bezit van de roze leiderstrui.

Oorlog vanaf eerste kilometer
Nadat de start was afgevlagd, vlogen de renners er vandaag meteen in. Een enorme strijd om de vlucht van de dag te halen barstte vervolgens los. Na enkele kilometers rukten Manuel Quinziato (BMC), Moreno Moser (Cannondale), Leigh Howard, Roger Kluge (beiden IAM Cycling), Giacomo Berlato (Nippo-Vini Fantini), Anton Vorobyev (Katusha), Manuele Boaro (Tinkoff), Filippo Pozzato en Eugert Zhupa (Wilier Triestina-Southeast) zich los uit het peloton. Lampre-Merida en Bardiani-CSF hadden niemand mee en schroefden het tempo in de Po-vallei op. Mede daardoor legden de renners in het eerste wedstrijduur liefst 51,5 kilometer af.

Nieuw leiderstrio, opgave Dumoulin
De negen leiders werden door het helse tempo snel teruggepakt door het peloton. Het duurde vervolgens even voordat zich een nieuwe kopgroep vormde. Uiteindelijk sloegen opnieuw Vorobyev, Liam Bertazzo (Wilier Triestina-Southeast) en Vegard Stake Laengen (IAM Cycling) de handen ineen. Zij kregen een vrijgeleide van het peloton en bouwden in zeer korte tijd een ruime voorsprong op. Het peloton deed het kalmpjes aan, maar dat weerhield Tom Dumoulin er niet van om in de remmen te knijpen. De voormalig drager van de roze trui kampt met een zitvlakblessure, die hem vandaag te veel werd. De kopman van Giant-Alpecin stapte tijdens de bevoorrading op.

Kruijswijk valt aan op enige klim van de dag
De drie leiders kregen een maximale voorsprong van meer dan tien minuten, maar dat mocht voor hen niet baten. De Noor Laengen werd als laatste gegrepen op de Forcella Mostaccin, de enige gecategoriseerde klim (van de vierde categorie) van de dag. Bergtruidrager Damiano Cunego leidde daar de dans, in de hoop om nog wat bergpuntjes aan zijn totaal toe te voegen. De hoop werd aan gruzelementen gereden door Steven Kruijswijk, die er met een versnelling voor zorgde dat er maar tien renners in zijn wiel zaten toen hij aan de afzink begonnen. Daar namen Vincenzo Nibali, Alejandro Valverde en Johan Esteban Chaves de regie over.

Roze trui en nummer twee in de aanval
De drie scheidden zich lichtjes af in de afdaling, maar Jungels zou alles weer bijeen brengen. Op het moment van de samensmelting, muisde Andrey Amador ervan onder. Jungels kon niet anders dan reageren en reed het gat bijzonder snel dicht. Daarachter bleef men naar elkaar lonken. Een ferme acceleratie van Kruijswijk leek de tien weer bijeen te brengen, maar hij kreeg het gat naar de twee leiders niet dicht. Vanuit de achtergrond kwam er een groep van zo’n twintig renners terug, met veel volk van Bardiani-CSF. Op vijf kilometer voor het einde lag er nog een kasseiklimmetje van anderhalve kilometer, aan zes procent. Domenico Pozzovivo was daar niet meer bij. Hij lag bij een val en zou de verliezer van de dag zijn.

Spannende slotfase
Jungels en Amador maakten daar nog altijd het mooie weer. Uit de achtervolgende groep sprong Diego Ulissi naar de twee leiders toe, met Carlos Betancur in zijn kielzog. De Colombiaan parkeerde echter vrij snel. De voorsprong van de drie was echter gering, mede door een impuls van opnieuw Kruijswijk. De kopman van LottoNL-Jumbo wist namelijk dat ploeggenoot Enrico Battaglin nog in diezelfde groep zat. In de afzink nestelde meesterdaler Nibali zich op kop van de achtervolgers, maar zij bleven hangen op zo’n tien seconden van het groepje Amador-Jungels-Ulissi. Zij mochten uiteindelijk gaan strijden voor de dagzege, die vrij gemakkelijk naar Ulissi ging. De Italiaan boekte al zijn tweede dagzege deze Giro.