De elfde Giro-etappe naar Asolo is een verraderlijke. De eerste tweehonderd kilometer zijn biljartvlak en daarmee lijkt het parcours op het eerste gezicht geschikt voor pure sprinters, maar niets blijkt minder waar als we naar de overige 27 kilometer kijken. WielerFlits blikt vooruit.

Parcours
De etappe begint in Modena, waar Riccardo Riccò geboren is, en gaat vervolgens noordwaarts door de Po-vlakte. Modena staat bekend als een belangrijk centrum van de autoindustrie. Veel beroemde Italiaanse automerken, zoals Ferrari en Maserati, hebben een band met de oude universiteitsstad.

Op 23 kilometer van het einde krijgen de renners pas de eerste hindernis voor de kiezen. Dan komen ze aan bij de voet van de Forcella Mostaccin: een 2,9 kilometer lange beklimming met  een stijgingspercentage van 7,9 procent. Vooral de laatste kilometer van deze helling mag zwaar worden genoemd. De weg loopt dan aan ruim tien procent omhoog. Een ideale plaats voor een aanval, al hebben battistradi ook daarna nog voldoende kansen voor een jump.

Het blijft namelijk constant op en af gaan, met als toppunt een één kilometer lang kasseiklimmetje (aan zeven procent) dat de renners op vijf kilometer van het einde naar het middeleeuwse stadcentrum van Asolo leidt. Daarna volgt een snelle afdaling over brede wegen richting een ongevaarlijke finish.

Favorieten
Het kan woensdag alle kanten op gaan. Eén van de mogelijkheden is een sprint met een sterk uitgedund peloton. De grote vraag is dan welke rappe mannen de klimmetjes overleven. De finale lijkt iets te lastig voor renners als André Greipel (Lotto Soudal) en Arnaud Démare (FDJ). Zij wisten weliswaar als eerste en tweede te eindigen in de etappe naar Benevento, maar die finale was minder zwaar. Donderdag hebben zij meer kans.

Van Sonny Colbrelli (Bardiani-CSF) mag wél verwacht worden dat hij de finale aankan. Als je op het podium van de Amstel Gold Race kunt eindigen, mogen de klimmetjes op weg naar Asolo geen probleem vormen. Hij wist zelfs in de door Ulissi gewonnen vierde etappe in het beperkte eerste groepje (van 23 man) aan te komen. De Italiaan beschikt dus over goede vorm.

Enrico Battaglin (LottoNL-Jumbo), Diego Ulissi (Lampre-Merida), Simon Clarke (Cannondale), Matteo Trentin (Etixx-Quick-Step), Giovanni Visconti en ook Alejandro Valverde (Movistar) behoren tot diezelfde categorie. Het zijn allemaal renners die de finale nog kunnen overleven en daarna over een goed eindschot beschikken.

Maar: welke ploeg gaat de koers controleren? Cannondale en LottoNL-Jumbo hebben andere prioriteiten. Voor hen is het klassement van Rigoberto Uran en Steven Kruijswijk belangrijker. Valverde zou in Asolo belangrijke bonificatieseconden kunnen grijpen, maar het is onwaarschijnlijk dat hij zijn ploeg daarvoor op kop zet. We hebben Movistar tot dusver nog niet voor ritzeges zien gaan. Misschien dat Lampre-Merida en Bardiani-CSF de handschoen willen opnemen, maar zijn zij bereid om een etappe van bijna 230 kilometer te controleren? Dat is wel erg lang. Het zou verstandiger zijn om iemand in de vlucht mee te sturen.

Kortom: aanvallers hebben op weg naar Asolo een goede kans, zolang de samenstelling van de kopgroep gunstig is. Er mag niemand kort staan in het klassement en het liefst bevat de ontsnapping renners van Lampre-Merida en Bardiani-CSF, zodat zij niet gaan achtervolgen.

Ulissi en Colbrelli zouden zelf mee kunnen gaan in een vlucht. Dan hebben zij misschien wel de grootste kans op winst. Voor Ulissi leverde deze strategie zelfs al succes op in de vierde etappe. Battaglin, Clarke en Visconti kunnen hetzelfde doen. Zij rijden weliswaar voor ploegen met klassementsambities, maar hun kopmannen hebben in een etappe als deze niet per se alle knechten nodig. De kans is daarom groot dat zij de vrijheid krijgen om aan te vallen. En zo niet, dan kunnen ze nog altijd gokken op een sprint. Daarom heeft deze groep renners de beste kans op etappewinst. Zij kunnen op twee scenario’s wedden.

Al gaat het niet eenvoudig worden om in de ontsnapping te komen. Iedereen weet dat vluchters een goede kans hebben en daarom wil iedereen ook meezitten. Als de etappe begint met een beklimming komen de beste aanvallers vanzelf bovendrijven, maar nu het eerste uur over een volledig vlak parcours gaat, is de strijd om een plekje in de kopgroep eerder een loterij.

Desondanks hebben sommige renners er een neusje voor om toch in de ontsnapping te belanden. Denk aan mannen als Alessandro De Marchi (BMC), Nicolas Roche (Sky), Stefano Pirazzi (Bardiani-CSF), Amets Txurruka (Orica-GreenEDGE) en Tim Wellens (Lotto Soudal). Laatstgenoemde heeft vorige week zelfs een ontsnappingspoging succesvol afgerond. Dat lukte Davide Formolo ook (Cannondale) vorig jaar. Dat maakt hem eveneens een renner om rekening mee te houden.

Maar zo zijn er nog velen. Een laatste voorbeeld is Matteo Busato. De 25-jarige renner van Wilier-Southeast maakte indruk in de Giro del Trentino en eindigde recent knap als achtste in de vierde etappe naar Praia a Mare, waar Ulissi won.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Sonny Colbrelli
*** Enrico Battaglin en Diego Ulissi
** Simon Clarke, Alejandro Valverde en Tim Wellens
* Giovanni Visconti, Matteo Busato, Davide Formolo en Matteo Trentin

Weer en TV
De renners krijgen tijdens de elfde etappe mooi koersweer voorgeschoteld. Het wordt volgens Weeronline 22 graden en het blijft hoogstwaarschijnlijk droog. De wedstrijd is vanaf 14:30 te volgen via Eurosport, Sporza begint tien minuutjes later.