Giro 2016: Voorbeschouwing etappe 14
De rit van vrijdag mocht al pittig genoemd worden, maar voor de zaterdagetappe heeft de organisatie besloten er nog een paar schepjes bovenop te doen. Tussen Alpago en Corvara liggen maar liefst zes zware Dolomietencols op de renners te wachten. Bovendien liegt de afstand van 210 kilometer er ook niet om. Wie grijpt de macht in deze veertiende etappe, die met recht de koninginnenrit genoemd mag worden? WielerFlits blikt vooruit.
Parcours
Waar de klassementsrenners tot nu toe vooral in het middengebergte de degens moesten kruisen, wordt zaterdag het echte hooggebergte aangedaan. Het is dan ook de eerste rit deze Giro die van de organisatie het predicaat van vijf sterren heeft gekregen (de zwaarste categorie). In de laatste week valt de negentiende en twintigste etappe dezelfde eer te beurt.
Deze ware strafexpeditie door het hart van de Dolomieten begint nog redelijk onschuldig, al loopt de weg vanaf kilometerpaal tien al wel gestaag omhoog. De eerste van de in totaal zes gecategoriseerde beklimmingen doemt op na 85 kilometer koers. De Passo Pardoi is 9,2 kilometer lang (gemiddeld 6,9 procent) en voert de renners naar een hoogte van 2239 meter.
De beklimmingen volgen elkaar vervolgens in hoog tempo op. Eerst is er de Passo Sella (5.5km, 8,0%). Deze col is deze Giro aangewezen als La Montagna Pantani, omdat de in 2004 overleden wielrenner hier in 1998 de basis legde voor een van zijn vele ritzeges (en de eindzege) in de Giro. De top ligt op 2244 meter, het hoogste punt dat vandaag wordt bereikt.
Tijd om bij het verleden stil te staan, hebben de renners niet. De Passo Gardena (5.8km, 4,4%) volgt namelijk direct na de Passo Sella, waarna voor het eerst de finishlijn in Corvara wordt gepasseerd. Geen reden tot al te veel optimisme voor de mindere klimmers, want in oostelijke richting is er een lange lus getrokken met daarin een aantal stevige hindernissen.
De Passo Campolongo (6.0km, 5,8%) is nog wel te overzien, maar na een lange afdaling is het vervolgens tijd voor de zwaarste beklimming van de dag. De Passo Giau is 10,1 kilometer lang en heeft een stijgingspercentage van gemiddeld 9,1 procent (uitschieters tot 14%). De laatste klim die is opgenomen in het routeboek volgt direct daarna. De Passo Valparola (13 kilometer aan 5,4 procent) is weliswaar lang, maar niet al te steil. Na de top is het nog twintig kilometer tot aan de finish.
Wie denkt dat alle hindernissen nu achter de rug zijn, komt echter bedrogen uit. De Muro del Gatto, gelegen op vier kilometer van de streep, is weliswaar lastig te ontwaren op het routekaartje, maar zal zo diep in de finale een echte kuitenbijter zijn. Op deze 360 meter lange muur schommelen de stijgingspercentages tussen de dertien en de negentien procent. Wie nog energie in de tank heeft zitten en hier een gaatje kan slaan, zal merken dat de weg in de slotkilometers ook nog vals plat omhoog blijft lopen. Bij het passeren van de streep hebben de renners in totaal 5400 hoogtemeters overbrugd.
Favorieten
Opvallend aan deze Giro is dat na twee weken nog geen enkele renner uit de huidige top tien een etappe heeft gewonnen. Ook vrijdag was het met Mikel Nieve weer een vluchter die met de eer ging strijken. Omdat de koninginnenrit in de Giro d’Italia op geen enkel palmares misstaat, mogen we verwachten dat de klassementsmannen zaterdag geen cadeautjes weggeven.
Hoewel Andey Amador namens Movistar de roze trui draagt, is het in het hooggebergte toch vooral uitkijken naar zijn ploeggenoot Alejandro Valverde. De Spanjaard was voor aanvang van de Giro de topfavoriet samen met Vincenzo Nibali en de inmiddels naar huis teruggekeerde Mikel Landa. Krijgen we op de zware Dolomietencols een tweestrijd tussen Valverde en Nibali te zien?
Tot nu toe zijn beide mannen goed aan elkaar gewaagd, al maakte Nibali vrijdag een iets scherpere indruk. De Astana-renner viel een aantal keer aan op de laatste klim en klopte Valverde zelfs in het sprintje om de bonificatieseconden. De kans is groot dat aan het einde van de dag of de Spanjaard of de Italiaan de leiderstrui om zijn schouders krijgt gehangen.
“Waarom mag ik niet dromen van de roze trui?”, vroeg Steven Kruijswijk zich eerder deze week hardop af. Een blik op het klassement leert dat die droom best uit zou kunnen komen. De renner van LottoNL-Jumbo staat vijfde en geeft nauwelijks iets toe op zijn voornaamste concurrenten. Bovendien kan hij finishplaats Corvara bij de Nederlandse wielerfans weer wat prettiger in de oren laten klinken. In de Giro van 1989 verloor Erik Breukink hier namelijk na een hongerklop de roze trui aan de latere eindwinnaar Laurent Fignon.
Kruijswijk moet echter niet alleen vooruit, maar ook achterom kijken. Rafal Majka handhaaft zich geruisloos in de top van het klassement. Bovendien reageerde de Pool van Tinkoff vrijdag op de Valle (2e categorie) direct op een aanval van Nibali, terwijl Kruijswijk even een gaatje moest laten vallen. Esteban Chaves is ook een gevaarlijke klant. De Colombiaanse springveer zou in de finale op de Muro del Gatto zomaar solo weg kunnen springen.
Ilnur Zakarin staat ook nog altijd stevig in de top tien, maar de Rus van Katusha moest diep gaan om vrijdag geen tijd te verliezen. Domenico Pozzovivo (AG2R La Mondiale) en Rigoberto Uran (Cannondale) wisten zich makkelijker vooraan te handhaven. Bob Jungels (Etixx-Quick-Step) raakte op weg naar Cividale del Friuli zijn roze trui kwijt en de verwachting is dat hij zaterdag nog wat extra tijd zal gaan verliezen. Voor Amador wordt het juist een loodzware klus om zijn vrijdag veroverde leiderstrui te behouden.
Ook de renners die de ambitie hebben om de bergkoning van deze Giro te worden, kunnen zich in de koninginnenrit niet verstoppen. Damiano Cunego weet net als zijn concurrenten voor de blauwe trui Giovanni Visconti, Stefan Denifl, Giulio Ciccione en Tim Wellens dat er onderweg veel punten te verdienen zijn. Of trekt Nieve voor een tweede dag op rij ten aanval? Andere renners zullen juist proberen om hun tot nu toe vrij anonieme Giro wat glans te geven. Weet Ryder Hesjedal of Igor Anton deze rit aan zijn erelijst toe te voegen? Of kiest Stefano Pirazzi op het juiste moment voor de aanval?
Favorieten volgens WielerFlits
**** Vincenzo Nibali
*** Alejandro Valverde, Rafal Majka
** Steven Kruijswijk, Esteban Chaves, Domenico Pozzovivo
* Andrey Amador, Ilnur Zakarin, Rigoberto Uran, Ryder Hesjedal
Weer en TV
Het weer is de renners morgen gunstig gezind. Bij de start in Alpago is het zonnig en rond de twintig graden, in het veel hoger gelegen Corvara is het een graad of zestien. Uiteraard zal het op de toppen van de cols op ruim tweeduizend hoogte gevoelig kouder zijn.
Sporza brengt de etappe vanaf 14.00 uur live op de buis. Kijkers van Eurosport moeten wachten tot na de kwalificatie van de MotoGP en kunnen om 16.00 inschakelen.
En ik moet het missen
Dit is overigens wel een rit, dat áls het tegenzit, gelijk je hele klassement naar de barrebiesjes is. Dus men zal verdedigen, niet aanvallen.
Maar wellicht zit ik er helemaal naast.
De tijdrit gaat toch over een soortgelijk parcours als de rit van morgen? Daalwerk uitgezonderd natuurlijk. Normaal gesproken zie je beide dagen dezelfde mannen vooraan.
Hahaha grapje toch? Je bent de knipoog vergeten, straks denken mensen nog dat je het meent
Haha, jullie beseffen dat morgen de toppen van de beklimmingen ruim 1000 m hoger liggen dan vandaag? Vandaag was een heuvelritje vergeleken met hetgeen ze morgen voor de wielen krijgen. Op de Giau zou het goed helemaal uit elkaar kunnen spatten.
Ik hoop toch vooral op een 'eigen tempo wedstrijdje'. Pozzovivo die al vanaf de voet van de Giau versnelt, om vervolgens Kruijswijk, Majka en Chaves op zijn dak te krijgen. Dan is het de vraag of die mannen Nibali en Valverde kunnen kraken en lossen. Anders zie ik Vincenzo proberen weg te rijden in de afdaling.
Een kopgroep zal voor de zege strijden. Opnieuw Nieve? Ik verwacht ook veel van Hubert Dupont!