Giro 2017: Geraint Thomas stapt af: “Meer aan het overleven dan racen”
Geraint Thomas heeft besloten vandaag niet meer van start te gaan in de Giro d’Italia. De kopman van Sky heeft te veel last van de gevolgen van de grote val in etappe negen (zondag).
De lichamelijke klap resulteerde op de top van de berg in een tijdsverlies van meer dan vijf minuten. Ondanks de kwetsuren wist hij dinsdag nog als tweede te eindigen in de door Tom Dumoulin gewonnen tijdrit. Een paar dagen later blijken de blessures nu toch z’n tol te eisen.
“Sinds de valpartij van zondag ben ik aan het sukkelen”, zegt Thomas in het persbericht van de ploeg. “De blessure aan mijn schouder is te doen, maar de blessure aan mijn knie wordt iedere dag slechter.”
“Het is natuurlijk nooit leuk om een wedstrijd te moeten verlaten, zeker niet als het je hoofddoel van het seizoen is. Maar ik moet naar het grotere plaatje kijken. Het liefst was ik doorgegaan, maar dan is het meer een zaak van iedere dag overleven in plaats van racen.”
Thomas gaat zich na een korte rustperiode richten op de Tour de France.
He’s given his all but sadly @GeraintThomas86 won’t start today’s #Giro100 stage.
He’ll be back. Chapeau, G.
📝 > https://t.co/4QiLGPRDrb pic.twitter.com/ov1gdG2isk
— Team Sky 🚲 (@TeamSky) May 19, 2017
Ooit gehoord van het fenomeen: 'geluk dwing je af'?
Ik ben het echt totaal met je oneens. Het op de fiets blijven zitten is een grote kwaliteit. Peter Sagan heeft bijvoorbeeld vele valpartijen vakkundig ontweken. En ook Ome Lance zorgde ervoor dat hij uit de gevarenzone blijft. Geluk is maximaal 5% van de prestatie.
Geluk is maximaal 5% van de prestatie.
Wat valt onder geluk? Waarin druk je prestatie uit? Hoe verhoudt de ene prestatie zich tot de ander? Waarom exact die 5 procent?
Ik snap waar je naartoe wilt, maar deze uitspraak heeft nul betekenis zonder de juiste context.
Zijn probleem is herstelvermogen over 3 weken. Een steengoede renner maar geen grote ronde winnaar dat is toch geen schande.
Landa zou ik liefst naar bahrein zien gaan, dat sky huwelijk wordt niets.
Er is maar 1 ronde op basis waarvan je mogelijk zou kunnen stellen dat Thomas een matig herstelvermogen heeft en dat is het einde van de Tour 2015 toen hij ineens wegviel (22 minuten achterstand in etappe 19, in etappe 18 bij de favorieten). Dat was echter volgens mij ook het jaar dat hij 2 etappes eerder door Barguil bijna om een paal gevouwen zat in een afdaling en bovendien de hele Tour beestenwerk had verzet voor Froome. Verder heeft hij nog nooit echt voor een klassement gereden, maar is hij wel gedurende hele rondes een waardevolle knecht voor Froome geweest.
Al die meningen die je pagina's lang wel over Wilco ziet verschijnen ondanks een gebroken vingen. Geraint krijgt zelfs lof toegezwaait, want hij is toch geen aanvaller en de tour is zooo belangrijk.
Het meten met 2 maten in dit land is inmiddels tot pure kunst verheven...
Geluk is niet hetzelfde als gelukkig maar gelukkig op de fiets voorkomt vaak ongelukken omdat je zorgeloos oplettend vooruit kijkt ipv achteruit(fig), daarnaast ontspant het de spieren.
Gewoon super zonde. Alles op Tom Nu, maar verder is de spanning al ver weg.
Toch jammer dat Yates, Kelderman, Thomas en Landa door een vak zijn uitgeschakeld. Kruissie in mindere mate ook. Toch behoorlijk wat smaakmakers minder voor het klassement.
Heb je er al bij stilgestaan dat Yates nog geen 25 is? Vorig jaar bij zijn derde deelname aan een grote ronde 4de en beste jongere in de Tour, na een 82ste plek in de Vuelta 2014 en een 50ste in de Tour 2015. Waar is hij volgens jou tekort geschoten?
Mollema behaalde zijn eerste en enige top 4 -notering in een grote ronde, de Vuelta 2010 op zijn 24ste. Pas 2 jaar later, in de Tour, kwam hij met een 6 plek weer echt boven water.
Yates trapte tijdens de eerste week dan ook nog eens door de boter, was attent genoeg om een paar dagen terug wat seconden mee te pikken, en gaat hopelijk nog wat laten zien in de komende etappes.
Mollema werd in 2011 vierde in de vuelta en in 2013 zesde in de tour