Giro 2017: Pierre Rolland zegeviert na monsterontsnapping
Pierre Rolland heeft de zeventiende etappe in de Giro d’Italia gewonnen. De Fransman van Cannondale-Drapac was de eerste aanvaller van de dag en streed heel de rit om de bergpunten. In de laatste kilometers wist hij na verschillende pogingen ook nog weg te springen bij zijn medevluchters. Ze zagen hem pas na de finish terug. Rui Costa finishte als tweede, Gorka Izagirre werd derde.
Grote groep achtervolgers
De grote groep werd halverwege de rit verschillende keren gespleten. In de aanloop naar de tweede beklimming van de dag, de Passo del Tonale (elf kilometer aan gemiddeld 5,7%) scheurde het peloton in een aantal groepen. Niet veel later reed een groep achtervolgers weg van liefst veertig renners. Ook zij kregen de ruimte om meer dan tien minuten voorsprong te nemen op het peloton met favorieten.
Na het wegkapen van de meeste bergpunten op twee van de drie beklimmingen, liet Rolland zich uitzakken naar de achtervolgende groep. Op de laatste gecategoriseerde beklimming van de dag stak Mohoric, die korte tijd de solo aan de leiding reed, de punten in zijn zak.
Op zo’n vijftig kilometer van het einde begon het peloton met de rozetruidrager meer tempo te maken. Onder initiatief van Quick-Step Floors en Sunweb werd de achterstand langzaam afgebouwd. De kopgroep werd ondertussen uitgedund tot een groep van 22 koplopers, waarin UAE Emirates goed vertegenwoordigd was. Jan Polanc stond zelfs eventjes virtueel aan de leiding in het algemeen klassement. Martijn Keizer vertegenwoordigde LottoNL-Jumbo in de voorste groep.
Finale
In de laatste twintig kilometer bedroeg de voorsprong nog altijd zo’n tien kilometer. Mannen als Fraile, Conti, Sutherland, Devenyns, Van Rensburg en Rolland probeerden om de beurt weg te rijden. Maar ze gunden elkaar geen centimeter ruimte. Met nog zo’n zes kilometer te gaan ging Rolland nog een keer versnellen, ditmaal met meer succes.
De Fransman wist met hangen en wurgen een krappe dertig seconden voorsprong te nemen. De glooiende eindfase maakte het niet gemakkelijk voor de 30-jarige coureur. Maar in de laatste rechte lijn hield hij voldoende voorsprong om uitgebreid de tijd te nemen om van zijn aanstaande overwinning te genieten. De laatste keer dat hij won was alweer twee jaar geleden in april 2015, toen hij een dubbelslag sloeg in de Vuelta a Castilla y Leon.
Voor Tom Dumoulin was het een relatief eenvoudige dag. Hij werd niet aangevallen door zijn directe concurrenten. Het peloton met de rozetruidrager kwam met ruim zeven minuten achterstand over de finish.
Rollend begint steeds meer een type Moncoutie te worden.
Maar wat heeft UAE vreemd gereden. Virtueel Roze voor Polanc En met 4 man vooraan.
In de finale Conti die nog teveel energie over heeft.
En zelfs voor het ploegenklassement verkloten ze het. Movistar 3en 4
Polanc en Conti die op achterstand van de kopgroep binnenkomt. Dit had beter gekund maar ze gokten waarschijnlijk op Costa
Emirates onnozel. Conti was erg sterk, Polanc verprutst truien, Costa 2e in de sprint en geen ploegenklassement.
Verder wandeletpe voor de klassementsrenners, maarrrrrr Yates raakt een plaatsje achter op zijn doel aan Polanc. Die gaat de komende dagen nog wel eens een keertje a la Yates. Morgen?
Was de eerste aanvaller van de dag, pakte alle bergpunten, zette zichzelf nooit achter de feiten en komt solo aan. Wie verdiende het dan meer volgens jou?
Om je een idee te geven: vanuit de oorspronkelijk kopgroep werd Mohoric 144e op 13'04", Brutt werd 156e op 20'47"
Lopend zal die 't wel niet worden.
Je plaat blijft hangen. 't Is hier 25 graden en het gaat de komende dagen naar de 30, maar ik word als 'Zuiderbuur' niet warm of koud van Montfort. Eén keertje aanvallen of een aanval beantwoorden ipv mee te sluipen en de benen stil te houden, één keertje maar...
Ik doop Maxime Montfort hierbij om naar Minime Montfaible