Giro 2018: Ontketende Yates solo naar derde ritzege, Dumoulin verliest 47 seconden
Simon Yates heeft zijn voorsprong in het algemeen klassement van de Giro d’Italia andermaal uitgebreid. De rozetruidrager van Mitchelton-Scott boekte in de vijftiende etappe naar Sappada zijn derde ritzege van deze ronde. Hij kwam solo over de streep en pakte de volle mep aan bonificaties, nadat hij op de voorlaatste klim van Costalissoio zijn grootste concurrenten loste. Tom Dumoulin werd derde en verliest 47 seconden in het klassement.
Om kwart over twaalf vertrokken de renners voor een 176 kilometer lange etappe over maar liefst vijf beklimmingen: de Passo del Mauria (derde categorie), Passo Tre Croci (tweede categorie), Passo Di Sant’Antonio (tweede categorie), Costalissoio (tweede categorie) en de niet gecategoriseerde slotklim naar Sappada.
Attractieve openingsfase
Een razende openingsfase zorgde ervoor dat het lang duurde vooraleer een kopgroep zich vormde. Onder meer Maurits Lammertink en Laurens ten Dam lieten zich zien. Op de eerste col van de dag ging het spervuur aan aanvallen door. Pogingen van Italiaans kampioen Fabio Aru en Wout Poels werden geneutraliseerd. Quentin Jauregui, Nico Denz, Krists Neilands en Dayer Quintana leken de vrijgeleide te krijgen, maar Trek-Segafredo, Astana en BMC stonden dat niet toe.
Wanhoopspoging Woods
Uiteindelijk geraakte een kopgroep van 23 weg, met daarin één Nederlander: Maurits Lammertink. Opvallend was de move van EF Education First-Drapac, dat de achtervolging leidde en het verschil met de kop klein hield. Met een voorgift van 1,5 minuut begon de kopgroep aan de Tre Croci, waar ook de eerste regendruppels naar beneden kwamen. Ciccone trok de kopgroep uit elkaar. Hij kreeg Nico Denz, Mikael Cherel en Dayer Quintana met zich mee. Daarachter werd het plan van de Amerikaanse formatie duidelijk: kopman Michael Woods, de nummer twaalf van het klassement, viel op zeventig kilometer van de streep aan.
Mitchelton-Scott geeft vluchters weer geen kans
De groep der favorieten werd sterk uitgedund, maar de kleppers bleven nog in hun kot. De ploeg-Yates onderhield een strak tempo en ging in de kletsnatte afdaling met de rem erop naar beneden. In de vallei richting de Sant’Antonio werd de chasse patate compleet voor Woods; hij werd teruggepakt door het peloton. Aan die klim begonnen Denz, Cherel, Quintana, Ciccone en de teruggekeerde Visconti met een voorgift van ruim twee minuten ten opzichte van het peloton.
Sunweb trekt favorieten op gang
Het bal werd op de Sant’Antonio geopend door de Sunweb-ploeg. Sam Oomen trok het peloton op gang met ploeggenoot Dumoulin in zijn wiel. Dat betekende ook de definitieve nekslag voor Aru, die troosteloos moest lossen. Door Oomens tempo dunde de favorietengroep fors uit. Twee koplopers bleven nog voor de favorieten uit: Denz loste Ciccone in de afdaling richting de voet van de Costalissoio, maar hun verhaal was op de eerste flanken van die klim ten einde.
Eerste barsten op Costalissoio
De klim van tweede categorie begon bij de favorieten met een schifting, na een versnelling van Miguel Ángel López. Chris Froome moest lossen en zag een groepje met Dumoulin en Yates wegrijden. George Bennett opende de aanval om wat van zijn verloren tijd op de Zoncolan goed te maken, maar Jack Haig counterde. Daarop zag rozetruidrager Yates zijn kans schoon, met López in zijn wiel. Dumoulin ging op zijn eigen tempo in de achtervolging.
Yates jaagt zonder angst op derde ritwinst
Dankzij Pozzovivo, Carapaz en Pinot keerde Dumoulin terug in het wiel van Yates, maar die wilde hoe dan ook tijd pakken. Een vinnige demarrage van de Brit op zeventien kilometer zette de groep-Dumoulin direct weer op een achterstand. Met een voorsprong van achttien seconden ging Yates over de top van de Costalissoio, Froome volgde al op ruim een minuut. Als een baksteen liet de rozetruidrager zich naar de voet van Sappada vallen. Zelfs in die afdaling liep hij uit.
Veerkrachtige Dumoulin sprint naar derde plek
In de laatste oplopende kilometers richting de finishplaats Sappada was er wat onenigheid in de achtervolging, waardoor Yates nog meer tijd pakte. Vier kilometer voor de meet kon de Limburger demarrages van Carapaz, Pozzovivo, Pinot en López niet volgen. Eenzaam moest hij de schade weten te beperken, ware het niet dat de groep-Pinot twijfelde en Dumoulin kon terugkeren.
Yates soleerde op indrukwekkende wijze naar zijn derde ritwinst. De groep-Dumoulin volgde op 41 seconden; López sprintte naar de tweede plek, voor Dumoulin. Bovenop zijn tijdwinst pakte Yates (voor de derde keer dus al) tien bonificatieseconden. Onze landgenoot greep door zijn derde plek vier bonusseconden.
Yates met 2.11 voorsprong naar de tijdrit
Met een voorsprong van 2.11 op Dumoulin gaat de Brit de laatste rustdag van deze Giro in. Dinsdag wacht de individuele tijdrit, waarin verwacht wordt dat wereldkampioen tijdrijden Dumoulin een pak tijd terug kan gaan pakken op Yates.
Als het andersom was geweest, was het geweldig en hosanna.
Beide Yates broertjes worden al sinds hun 19/20e bestempeld als de kroonprinsen van het Engelse wielrennen. Beiden hebben de witte trui gewonnen in de Tour, beiden hebben ook in de kortere WT rondjes laten zien dat ze bij de absolute klimtop horen.
Ik snap dat hij er misschien iets te ver bovenuit steekt, maar deze jongen wordt al jaren gezien als potentiele GT winnaar en heeft nu een leeftijd bereikt waarop hij zich zodanig ontwikkeld heeft dat hij dat waarschijnlijk gaat doen. De manier waarop is dus wellicht verdacht, maar doen alsof het heel raar is dat Simon Yates meedoet om de overwinning in de Giro is gewoon lachwekkend en wordt waarschijnlijk gevoed door de frustratie dat Tom deze Giro niet lijkt te gaan winnen.
Dumoulin toont karakter, van Lopez kan ik op de één of andere wijze nog steeds niet echt opgewonden raken.
edit wf: daar is al een speciaal topic voor
Ik denk dat Yates zal verrassen in de tijdrit, en minder dan een minuut gaat verliezen. Op het vlakke rijdt hij momenteel ook gewoon bij iedereen weg.
Zoals je hem verdedigt neem ik aan Yates, die arme asmapatient die iedereen aan gort rijdt. De tank is een keer leeg en als iemand zo ontzettend boven iedereen uitsteekt is dat simpelweg ongeloofwaardig. Dit komt in het moderne wielrennen niet voor. Zeker niet op die leeftijd.
Ik zie zelfs opmerkingen over een groep van 5 die minder snel gaan dan een eenling, heb je dan de laatste 10km wel gezien? Er werd totaal niet kop over kop gereden en Dumoulin keek alleen naar de rest, logisch dat een eenling dan uitloopt
En als je dan toch verdinkingen doet, is het dan niet ook verdacht dat Dumoulin moet lossen, 15 sec achter ligt en dan vervolgens ineens weer aansluit?
Maar er zijn toch echt wel verschillen. Ik merk aan mezelf dat ik Yates het voordeel van de twijfel wil gunnen, ondanks zijn eerdere schorsing. Maar met alle macht van de wereld lukt het me niet. We zitten te kijken naar iemand die al zowat de hele Giro als PCM rijdt. Het nieuwe doet hem niks, de plichtplegingen niet, de vele demarrages lijken geen tol te eisen. Hier is weinig menselijks aan, ik hoop daarom van harte dat we een zwakke dag gaan beleven van hem en niet omdat het in het voordeel van Dumoulin is. Nee ik wil gewoon graag dat mijn gevoel het fout heeft.
Als Tom hier podium rijdt mag hij tevreden zijn, dat staat zelfs los van deze Yates. Verliezen van iemand die sterker is daar is niets mis mee. Maar geloofwaardige prestaties zijn wel een must in deze fragiele sport. En kom me niet aanzetten met chauvinisme. Ik volg al 30 jaar wielrennen en als ik iemand verdacht vond dan kwam het tot nu toe altijd uit. Iemand riep hier van de week Rasmussen, ik moest er ook aan denken. Deze Yates gaat gewoon top-10 TT doen straks, een Rasmusje werd het genoemd.
Eerlijk gezegd kende ik Simon vooral als een puncheur, en zijn broer Adam meer als de man voor de grote rondes, maar als jij het zegt zal het wel waar zijn.
volgens mij verdedig ik Yates nergens. Jij moet alles alleen even wat beter in perspectief zien denk ik.
Dumoulin verliest in de laatste twee dagen teveel, en is waarschijnlijk uitgeschakeld voor de eindwinst, maar zie hem nog steeds als the best of the rest, ofwel podium en dat is behalve zijn eigen overwinning van vorig jaar al 20 jaar geen ollander meer gelukt, om het even in welke GT.
Ook vorig jaar vond ik hem soms al irritant met het steeds agressief vragen om meedraaien.
Ik vind overigens Yates ook een arrogante uitstraling hebben, maar alas de winnaar heeft altijd gelijk, en gewonnen heeft ie!