Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Giro 2024: Pogacar op eenzame hoogte in bergrit naar Livigno, aanval herboren Quintana strandt
Tadej Pogacar heeft op indrukwekkende wijze de loodzware vijftiende etappe van de Giro d’Italia op zijn naam geschreven. In de finale naar Livigno reed de rozetruidrager minuten weg van de concurrentie. Nairo Quintana, die vanuit de vroege vlucht nog lang standhield, eindigde als tweede.
De tweede week van de Giro d’Italia werd afgesloten met een stevige bergrit. De 222 kilometer lange rit telde maar liefst 5.400 hoogtemeters en vijf gecategoriseerde beklimmingen. In de finale lag de Foscagno Pass (14,6 km aan 6,5%), waarna ook de korte maar pittige klim naar Livigno (4,7 km aan 7,7%) nog wachtte. De finish lag 2387 meter boven zeeniveau.
Grote kopgroep
Vroeg in de rit ontstond er een omvangrijke kopgroep, bestaande uit: Davide Ballerini, Simone Velasco (Astana Qazaqstan), Tobias Bayer (Alpecin-Deceuninck), Harrison Wood (Cofidis), Laurence Pithie, Olivier Le Gac, Lewis Askey (Groupama-FDJ), Lilian Calmejane (Intermarché-Wanty), Bert van Lerberghe (Soudal Quick-Step), Caleb Ewan (Jayco AlUla), Davide Bais (Polti-Kometa) en Alessandro Tonelli (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè). De twaalf pakten al gauw bijna vier minuten voorsprong op het peloton.
Cofidis had dus Harrison Wood mee, maar dat was duidelijk niet de juiste man voor de Franse formatie. Ze begonnen – tot ergernis van Lillian Calmejane, de nummer vijf van het bergklassement – het tempo op te voeren in het pak. Cofidis deed dit in dienst van bergtruidrager Simon Geschke, die op de eerste beklimming van de dag, de Lodrino (7.6 km aan 4.4%), in de tegenaanval ging. Andere klimmers volgden zijn voorbeeld, waardoor er uiteindelijk een grote achtervolgende groep ontstond.
In dit halve peloton van maar liefst 45 renners zaten onder meer Gijs Leemreize (dsm-firmenich PostNL), Julian Alaphilippe, Mauri Vansevenant (Soudal Quick-Step), Juan Pedro Lopez (Lidl-Trek), Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe), Nairo Quintana Movistar), Tobias Foss en Jhonatan Narváez (INEOS Grenadiers). De bestgeklasseerde was Michael Storer. De Australiër van Tudor begon de dag als nummer twaalf van de algemene rangschikking, met een achterstand van negen minuten en elf seconden op rozetruidrager Tadej Pogacar.
De aanvankelijke kopgroep met Caleb Ewan – foto: Cor Vos
Op naar de Mortirolo
Op de Colle San Zeno (13.7 km aan 6,7%) kwamen de twee voorste groepen samen. Zo kregen we 58 (!) renners voorop, met een voorsprong van viereneenhalve minuut op het door UAE Emirates aangevoerde peloton. Heel lang hield deze situatie niet stand, want in de afdaling scheidden zes renners zich af. Uit de oorspronkelijke vroege vlucht hadden we Bayer, Wood, Ballerini en Tonelli, uit de tweede groep zaten Christian Scaroni (Astana Qazastan) en Giulio Pellizzari (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè) mee.
Nog voordat de Mortirolo (12.6km aan 7.7%) echt begonnen was, hadden Ballerini en Bayer de rest al moeten laten gaan. De vier overgebleven aanvallers hadden aan de voet van de beruchte berg een kleine minuut voorsprong op de achtervolgende groep, waar Polti Kometa het tempo bepaalde voor Davide Piganzoli. Het peloton met Pogacar reed hier weer vier minuten achter.
Simon Geschke – foto: Cor Vos
Op de klim zelf dunde de kopgroep verder uit. Scaroni en Pellizzari bleven samen over, maar net voor de top kwam Nicola Conci (Alpecin-Deceuninck) aansluiten. Met z’n drieën begonnen ze aan de afdaling. Hun voorsprong op de rest was echter beperkt en na de afzink kwamen de volgende renners aansluiten: Storer, Geschke, Piganzoli, Narváez, Velasco, Quintana, López, Alaphilippe, Vansevenant, Attila Valter (Visma | Lease a Bike), Georg Steinhauser (EF Education-EasyPost), Luca Covili (VF Group-Bardiani CSF-Faizanè), Amanuel Ghebreigzabhier (Lidl – Trek), Michel Ries (Arkéa-B&B Hotels) en Pelayo Sánchez (Movistar).
Steinhauser gaat solo
In aanloop naar de slotklim, op een klein pukkeltje, werd het kaf al van het koren gescheiden. Aan de voet van de Foscagno Pass (14,6 km aan 6,5%) hadden we zodoende nog tien koplopers, met goed drie minuten voorsprong op het peloton. Van hen opende Steinhauser het bal. De Duitser plaatste een snedige demarrage en sloeg een mooi gat. Valter rook het gevaar. De renner van Visma | Lease a Bike probeerde de oversteek te maken, maar kwam niet gelijk dichterbij. Even later sloten Storer en Quintana bij de Hongaar aan.
De beslissende aanval – foto: Cor Vos
Vervolgens ging Quintana in zijn eentje op jacht naar Steinhauser. Hij moest wel, want de Duitser had op dat moment al bijna een minuut te pakken. Het peloton, waar Pogacars luitenant Rafal Majka inmiddels het commando voerde, reed nog altijd op ruim drie minuten. Ook voor Pogacar moest er dus wat gebeuren, wilde hij de rit nog winnen. Vandaar dat hij op veertien kilometer van de finish al wegknalde uit de groep der favorieten. Daniel Felipe Martínez probeerde hem nog te volgen, maar hij belandde in het niemandsland. Geraint Thomas had ook geen antwoord.
Pogacar op jacht naar Quintana
Ondertussen kwam Quintana bij Steinhauser. Eventjes kon de renner van EF Education-EasyPost zijn karretje nog aanhaken, maar al gauw ging de Colombiaanse klimmer alleen door. Van achteruit kwam Pogacar echter snel opzetten. Bovenop de Foscagno Pass had Quintana veertig seconden op de rozetruidrager, aan de voet van de klim naar Livigno (4,7 km aan 7,7%) was de situatie niet veranderd. In de kilometers die volgden kwam de ontketende Pogacar echter snel dichter. Dat was ook te zien aan het verschil met de groep Thomas en Martínez: zij reden op twee kilometer van de finish al op drie minuten van de Sloveen.
foto: Cor Vos
Op datzelfde moment kwam Pogacar bij Quintana. Hij liet de Colombiaan meteen staan en vloog door naar de top. Zodoende boekte de kopman van UAE Emirates zijn vierde ritzege van deze Giro d’Italia. Quintana kwam op dertig seconden als tweede binnen. Daarna was het lang wachten, totdat Steinhauser als derde binnenkwam.
Arensman belangrijk voor Thomas
Van de renners uit de favorietengroep kwam Romain Bardet over de streep. Daarachter vormde zich een groepje van vier. Thymen Arensman was hier belangrijk voor Thomas, die in de slotkilometer nog probeerde om Martínez en O’Connor eraf te krijgen. O’Connor, die het eerder ook al moeilijk had, ging inderdaad overboord. Maar Martínez had nog wel wat in de tank. Ze kwamen zo samen op bijna drie minuten van Pogacar over de streep.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.