De UCI heeft de organisatie achter een mogelijk WK in Groningen en Drenthe gevraagd of zij in staat is om over twee en een half jaar het wereldkampioenschap wielrennen in 2020 mogelijk te maken. “Het is nog veel te vroeg om ons te feliciteren, maar persoonlijk stond ik in de stuiterbal-modus toen ik de vraag vernam”, vertelt Renate Groenewold namens Stichting Cycling Championships Northern Netherlands (SCCNN) aan WielerFlits.

Werk aan de winkel
Groenewold bevestigt de berichtgeving van eerder vandaag. “Het betekent concreet dat de mogelijkheid er ligt om in Noord-Nederland het WK van 2020 te krijgen. Vicenza (in de regio Veneto, red.) was kandidaat nummer één, maar de organisatie aldaar heeft aangegeven het niet aan te durven. De UCI heeft vervolgens bij ons de vraag neergelegd of wij dit zouden kunnen waarmaken. Met de stichting waren wij druk bezig met de vraag hoe haalbaar het WK van 2023 zou zijn. Dit is nu dus in een stroomversnelling gekomen. Dat betekent dat we nog aardig wat stappen moeten maken om een daadwerkelijk besluit te nemen.”

Of UCI-voorzitter David Lappartient de organisatievraag alleen bij Groningen en Drenthe heeft neergelegd, weet Groenewold niet. Zelf was ze in ieder geval razend enthousiast. “Als je het aan mij vraagt: ik stond in de stuiterbal-modus toen ik de vraag vernam. Ik zie dit als een enorme kans, waarbij je een directe mogelijkheid krijgt om een wereldkampioenschap daadwerkelijk te organiseren. Aan de andere kant dacht ik ook: ‘Holy shit! Nu moeten we héél snel handelen’. Maar goed, we hebben de kans gehad van onze stakeholders om de mogelijkheid te onderzoeken om te kijken of een WK haalbaar is.” In eerste instantie wilde initiatiefnemer Dick Heuvelman ook gaan voor 2020, vertelde hij vier jaar geleden in een Weekendinterview.

De stichting zal nu razendsnel moeten schakelen. “Afgelopen jaar hebben we een bezoek gebracht aan het hoofdkantoor van de UCI en ook aan het WK in Bergen. We hadden onze aandacht al verlegd naar 2021, maar dan bestaat het WK op de weg honderd jaar en is België de grootste kandidaat. Toen is ons gezegd dat wij de grootste kans maakten in 2023. Maar nu zullen we richting de provincies heel goed ons huiswerk moeten doen. Draagvlak is heel belangrijk, ook van de politiek. We moeten het WK natuurlijk wel kunnen financieren. In dat traject zitten we nu. We moeten stukken aanleveren, waarmee we kunnen zeggen of we voor het WK 2020 kunnen gaan of niet.”

foto: SCCNN

Drie jaar aan werk inhalen
De omschakeling naar 2023 betekende voor de stichting iets meer ademruimte. “We konden ons in alle rust voorbereiden”, lacht de oud-schaatster. “Sinds drie weken is dat dus veranderd, omdat die vraag er is gekomen. En als het aan mij ligt, is het niet zo moeilijk. Maar we hebben onze stakeholders nodig, zo simpel is het. Zij moeten het zien zitten en zij moeten erin geloven. Zij zullen uiteindelijk moeten instemmen met het financiële plaatje en met het plan om Noord-Nederland als fietsregio op de kaart te zetten. Aan ons nu de taak om dát zo goed mogelijk op papier te krijgen en neer te zetten. En dan volgt er ja of nee.”

Op 1 januari 2018 had de organisatie nog bijna vijf jaar om zich voor te bereiden op een mogelijk WK, maar nu moet zij al het werk in dik twee jaar zien af te ronden. “Er is al veel gebeurd”, stipt Groenewold, die sinds 2016 aan de stichting verbonden is, aan. “Het is nu zaak om alles goed te documenteren en nog scherper te krijgen, om dat vervolgens te communiceren met de stakeholders. De provincies zullen daar ook iets van moeten vinden. Uiteindelijk draait het erom dat we het moeten betalen. Daarom moeten we heel duidelijk in kaart brengen wat het de stakeholders en de regio gaat opleveren. Daar ligt nu onze volledige focus op. De kans om het WK te organiseren die ligt er. Je bent natuurlijk gek als je daar niet voor gaat.”

Nadenken over de gevolgen als de stichting niet in staat is om de vraag van de UCI te honoreren, wil Groenewold niet. “Als ex-topsporter vind ik dat we ons moeten concentreren of deze mogelijkheid haalbaar is. En als wij met z’n allen over een paar weken de conclusie trekken dat het een enorme kans is met een economische spin-off en het een maatschappelijke waarde heeft, dan hoop ik dat we met z’n allen ‘ja’ zeggen. En als we heel realistisch zien dat het een heel groot risico is en dat het ons niet gaat lukken, dan moeten we ook met elkaar de hand kunnen schudden en zeggen: ‘Dit was gewoon niet haalbaar. Punt’.”

De go/no go-beslissing verwacht Groenewold halverwege 2018 te kunnen maken.