Interview Opvallende deelnemer aan de crossen van Heusden-Zolder en Loenhout: wegrenner Heinrich Haussler. “Vooral voor de fun”, benadrukt hij. “Jammer trouwens dat ik niet van start kan op het WK.” WielerFlits sprak hem na de race in Loenhout.

Geen interview vóór de wedstrijd, klonk het. Heinrich Haussler wilde dan vooral focussen. “Maar een half uurtje na de race zijn jullie meer dan welkom.” Zo ging het ook: na de douche in de camper van vriend Sascha Weber stond hij ons met plezier te woord. “Het ging vandaag best goed, al doet de uitslag dat niet meteen vermoeden. Ik voelde me er klaar voor, maar ik wist natuurlijk ook wel dat ik geen kans had om vooraan mee te spelen. Mijn grootste doel was de wedstrijd uitrijden. Dat is niet gelukt dus dat is wel jammer.”

De 35-jarige Australiër – met Duitse vader –  vertelt zwaar onder de indruk te zijn van zijn tegenstanders. “Ik heb echt enorm veel respect voor wat de renners hier presteren. Als wegrenner denk je soms dat je techniek op de fiets wel goed zit en dat je afdalingen snel kan nemen, tot je déze jongens bezig ziet. Dat is toch nog een ander niveau. Een niveau dat ik nooit meer zal behalen”, beseft Haussler.

Genieten van de sfeer
Door de 80 procent-regel slaagde de renner van Bahrain-Merida (straks Bahrain-McLaren) er niet in het uur vol te maken. Toch was het vooral genieten. “Wat een sfeer hier! Op weg naar de start moet je door een zee van duizenden mensen laveren. Ik was onder de indruk. Het voelt een beetje aan alsof je naar een groot concert gaat”, zoekt Haussler een vergelijking. “Omdat ik van de weg kom, kennen de mensen me en scanderen ze mijn naam. Dat motiveert nog meer om mijn best te doen. Het gaf me echt kippenvel om hier te kunnen rondrijden. Ik wist dat wielrennen in België groot is, maar na mijn deelname aan Zolder en Loenhout besef ik nog meer dat je de koers in België niet kan vergelijken met wielrennen in een ander land.”

Het is overigens het eerste jaar dat Haussler met veldrijden in aanraking komt. Een samenloop van omstandigheden. “Ik was nieuwsgierig naar de nieuwe crossfiets van teamsponsor Merida. Na de Ronde van Spanje vroeg ik of ik zo’n fiets kon krijgen voor mijn wintertrainingen. Daarop nam ik, samen met mijn goede vriend Sascha Weber,  deel aan een aantal wedstrijden in Duitsland en Zwitserland. Wel, het was liefde op het eerste gezicht.” Het was ook Weber die Haussler een uitstapje naar België aanraadde. “Als je het veldrijden écht wil leren kennen, moet je naar België”, vertelde Sascha.”

Heinrich Haussler in Heusden-Zolder – foto: Cor Vos

“En dat blijkt ook zo. Uitrijden is hier een stuk moeilijker. De techniek van die toppers is gewoon zoveel beter, bij iedere bocht verlies ik gewoon twee, drie seconden. Hetzelfde verhaal bij het op en van de fiets springen. Pas in oktober oefende ik voor het eerst op die techniek en ik kan het nog niet zoals het hoort. Maar ik amuseer me kapot. Ik had nooit gedacht dat jezelf een uur pijn doen zo leuk kon zijn.” De renner maakt er vooral een prettig tussendoortje van, maar ziet ook de voordelen van crossen in voorbereiding op het wegseizoen. “Je haalt hier gemiddelde hartslagen van 178. Naarmate je ouder wordt, verlies je snelheid en explosiviteit. Die kan je perfect trainen door te veldrijden.”

Zelf de fiets afspuiten
Toch is het wat behelpen op de cross voor de renner. Douchen doet hij in de camper van Sascha Weber. “Mijn ploeg geeft me mijn fietsen, maar voor de andere kosten draai ik zelf op. Ik betaal mijn hotelkamer, benzine, eten, enzovoort. Zo moet ik straks nog op zoek naar een tankstation met een hogedrukspuit om mijn fiets proper te maken. En gelukkig kende ik hier iemand die voor me in de materiaalzone wilde staan met mijn reservefiets. In andere wedstrijden stond ik gewoon zonder reservefiets aan de start. Hopelijk kan ik later gewoon zelf in de materiaalpost staan voor mijn twee zonen. Ik ga hen zeker en vast stimuleren om ook aan veldrijden te doen”, vertelt Haussler.

Oorspronkelijk wilde de Australiër ook de avondcross in Diegem rijden, maar die laat hij schieten. “Mijn gezin moest me missen tijdens Kerst, dus dat ga ik nu even goedmaken. Op 2 januari rijd ik wel nog een veldrit in Meilen (Zwitserland), dat is maar anderhalf uur van bij me thuis. Daarna ga ik recht naar de stage met mijn ploeg Bahrain-McLaren en dan komt het wegseizoen er al aan met wedstrijden in Saudi-Arabië en Oman.” Het wereldkampioenschap rijden in het Zwitserse Dübendorf zit er dus niet in. “Stiekem was ik daarom een beetje ontgoocheld toen ik mijn programma zag, maar de weg blijft sowieso het belangrijkst.”

WK 2021
Misschien kan hij wel deelnemen aan het WK 2021 in Oostende, al zal hij naar eigen zeggen serieus moeten schaven aan zijn zandtechniek. “Vorige week trok ik naar een speeltuin om dat even te oefenen. Dat ging niet goed, nee.” Een ander doel is het Australisch kampioenschap, dat in augustus verreden wordt. “Misschien kan ik daaraan deelnemen. Het zal ook afhangen van welke wegwedstrijden ik in die periode rijd. De oversteek is uiteraard een serieuze investering en je mag de jetlag niet onderschatten.”

In elk geval, als het van Haussler afhangt, zien we hem de komende jaren zeker terug in het veld. “Ik zou dolgraag een uitgebreider veldritseizoen rijden, maar dat moet ik uiteraard overleggen met mijn ploegleiding. Ik word betaald om op de weg te rijden. Ze zouden niet blij zijn als ik val en bijvoorbeeld mijn sleutelbeen breek. Vandaag lag ik zelfs twee keer tegen de grond. Gelukkig zonder erg.”