België is natuurlijk altijd een land geweest met een stevige wielertraditie. Aan de erelijst van het nationaal kampioenschap – de wedstrijd die al het langst op de kalender staat in eigen land – is dat goed terug te zien. Weinig grote namen in de Belgische geschiedenis ontbreken namelijk in de lijst. WielerFlits neemt je mee in de historie.

Het officiële Belgisch kampioenschap wielrennen op de weg staat al sinds 1894 op de kalender. De allereerste editie staat op naam van de Waal Léon Houa. De renners koersten destijds van het Limburgse Smeermaas naar Maaseik, een traject dat in de twee volgende edities hetzelfde zou zijn. Houa was in die tijd geen kleine naam, want hij schreef ook de eerste editie van Luik-Bastenaken-Luik op zijn palmares.

Het zegerecord stond lange tijd op naam van Rik Van Steenbergen. Rik I mocht drie keer de tricolore aantrekken. Al moeten we daarbij wel de kanttekening plaatsen dat die triomfen plaatsvonden in de oorlogsjaren, toen de titelstrijd een aantal keer niet kon doorgaan. In 2004 werd hij toch nog overtroffen door sprinter Tom Steels, die in Tessenderlo voor de vierde keer de Belgische driekleur kreeg aangetrokken (na 1997, 1998, 2002 en 2004). Na de triomfen van Steels waren er vier renners die nog in de buurt kwamen. Tom Boonen, Philippe Gilbert en Tim Merlier wonnen de tricolore twee keer, Stijn Devolder deed het drie keer.

Een BK leidt soms tot verrassende winnaars, zoals Preben Van Hecke in 2015 – foto: Cor Vos

Verder staan er veel grote namen op de erelijst, denk maar aan Eddy Merckx, Johan Museeuw, en Wout van Aert, maar ook heel wat minder bekende renners. Zo won Dries De Bondt in 2020, terwijl in 2015 Preben Van Hecke het kampioenschap na een sprint à deux met Jürgen Roelandts op zijn naam schreef. Die laatste werd op zijn beurt dan weer verrassend Belgisch kampioen als neoprof in 2008. In België is elke profrenner verplicht om aan de start te komen, maar dat verhindert dus geen verrassend koersverloop.

Vrouwen
Bij de dames was het langer wachten op een officieel kampioenschap. In 1956, 1957 en 1958 behaalde Victoire Van Nuffel al de officieuze Belgische titel, maar de bond weigerde pertinent een officieel BK voor dames uit te schrijven. Een jaar later – in 1959 – moesten ze er toch aan. 61,6 kilometer, bestaande uit zo’n veertig rondjes door het stadspark van Antwerpen. En jawel, ook nu is het Van Nuffel die wint. Later wordt ze ontvangen op het bondsbureau.

Kopecky heeft intussen drie nationale titels – foto: Cor Vos

In de jaren nadien waren er enkele grote slokoppen die verschillende titels naar hun hand zetten, denk maar aan Nicole Van den Broeck (1969, 1970, 1973, 1974 en 1977), ook de meervoudig wereldkampioene Yvonne Reynders (1962, 1963 en 1976) en Mariette Laenen (1971, 1972 en 1975). Na enkele minder bezette decennia voegden Jolien D’hoore en Lotte Kopecky zich recent in de lijst.

Laatste tien winnaars BK Mannen
2023: Remco Evenepoel
2022: Tim Merlier
2021: Wout van Aert
2020: Dries De Bondt
2019: Tim Merlier
2018: Yves Lampaert
2017: Oliver Naesen
2016: Philippe Gilbert
2015: Preben Van Hecke
2014: Jens Debusschere

Laatste tien winnaars BK Vrouwen
2023: Lotte Kopecky
2022: Kim de Baat
2021: Lotte Kopecky
2020: Lotte Kopecky
2019:  Jesse Vandenbulcke
2018:  Annelies Dom
2017:  Jolien D’hoore
2016:  Kaat Hannes
2015:  Jolien D’hoore
2014:  Jolien D’hoore

De Belgische kampioenschappen op de weg staan in seizoen 2024 op de planning op 23 juni.