Jonathan Hivert blijft uitstekend presteren in 2018. De renner van Direct Energie zegevierde in de derde etappe van Parijs-Nice, na een felbetwiste finale. Het is alweer de vierde seizoenszege voor de rappe Fransman. Hij klopte Luis León Sánchez en Rémy di Grégorio in een sprint met drie. De Spanjaard neemt echter wel de leiderstrui over van Arnaud Démare, die Mike Teunissen vloerde in de sprint van de achtervolgende groep.

Grellier kleurt beginfase etappe, Kristoff ziet af
De resterende 152 coureurs werden rond half twaalf in Bourges in gang geschoten voor een 210 kilometer lange onderneming naar Châtel-Guyon. Ettelijke minuten na de officiële start gaf het peloton al zijn zegen aan de kopgroep van de dag. Jay Robert Thomson (Dimension Data), Fabien Grellier (Direct Energie) en Przemysław Kasperkiewicz (Delko Marseille Provence KTM) wisten een maximale voorgift uit te bouwen van zeven minuten.

In het peloton predikten FDJ en Lotto Soudal, de ploegen van leider Arnaud Démare en André Greipel, de controle. Het hoogtepunt in de eerste koersuren was letterlijk en figuurlijk de beklimming van de Côte de la Bosse. Op deze helling was het Grellier die de vier punten wist te rapen. Ook op de daaropvolgende beklimming – de Côte du Boulard – was het de jonge Fransman die de maximale buit wist te scoren.

Grellier ging dermate tekeer op de Côte du Boulard, dat zijn medevluchters Thomson en Kasperkiewicz moesten afhaken. Met nog vijftig kilometer op de teller reden de twee medevluchters al één minuut in het krijt. In het peloton moest er ook iemand van naam en faam afhaken. Europees kampioen Alexander Kristoff bleek bezig aan heuse jours sans. De Noor wist op karakter echter weer de aansluiting te vinden met het peloton, dat aangevoerd werd door een buffelende Thomas De Gendt.

Alaphilippe doet koers ontploffen op Côte de Charbonnières
Dit bleek echter niet voor lang, want met het opdraaien van de lokale ronde op dertig kilometer van de finish – met als scherprechter de Côte de Charbonnières – waren het Quick-Step Floors en Astana die het tempo flink de hoogte in joegen. Dit bleek funest voor sprinters als John Degenkolb, Nacer Bouhanni en Dylan Groenewegen. Ook Wout Poels zag zich, door materiaalproblemen, in het defensief gedrongen.

Op 25 kilometer van de meet was het Julian Alaphilippe die een eerste cartouche afvuurde. Het tempo van de vinnige Fransman bleek – met uitzondering van Tim Wellens – te hoog voor de concurrentie. Vlak voor de top wisten echter eerst Jakob Fuglsang en later Lilian Calmejane en Ion Izagirre de sprong te maken naar het tweetal. Na het ronden van de top stokte het tempo vooraan, wat de achtervolgende groep – met onder meer titelverdediger Sergio Henao, Bauke Mollema en Esteban Chaves – in staat stelde om weer aan te sluiten.

Sánchez, Hivert en Di Grégorio profiteren van desorganisatie 
In de inmiddels tot twintig lieden aangedikte kopgroep heerste voornamelijk desorganisatie, waarop Luis León Sánchez en de Fransen Jonathan Hivert en Rémy Di Grégorio besloten om weg te rijden. De drie aanvallers fietsten al snel een voorgift bijeen van twintig seconden; een bonus die door de aanhoudende twijfel in de achtervolgende groep alleen maar groter werd.

Terwijl de drie koplopers verder wisten uit te lopen, vond er in de achtergrond een hergroepering plaats. Een eerste peloton met onder meer leider Arnaud Démare viel de achtervolgende groep op de nek. Sanchez, Di Grégorio en Hivert bleven echter buiten schot. Op een kleine twee kilometer van l’arrivee was het Di Grégorio die tot tweemaal toe zijn kaarten op tafel gooide, maar de ervaren Spanjaard reed beide malen – met een gokkende Hivert in het wiel – het gaatje dicht. In de eindsprint die volgde was het voor Hivert vervolgens een koud kunstje om zijn vierde zege van het seizoen te boeken.