De slotrit van de Giro d’Italia ging gisteren op verrassende wijze naar Iljo Keisse. De Belg van Etixx-Quick-Step reed diep in de finale weg met de Australiër Luke Durbridge in de hoop publiciteit te pakken, maar in het peloton was geen organisatie waardoor het duo kon duelleren om de ritzege. “Ik voel me trots, blij, aangedaan… Alles tegelijk’, zei Keisse na zijn zege tegen Het Nieuwsblad.

“Ik moet al die emoties van de voorbije uren eerst laten inzinken: een man als Alberto Contador die me tijdens de afsluitende persconferentie van de Giro heel gemeend feliciteert, mijn vader Ronny die me bij de finish in de armen valt”, zegt Keisse. “Het is ook al een heel emotionele Giro geweest voor mij. Dan denk ik maar aan Wouters zus, die haar debuut maakte als communicatieverantwoordelijke van Trek Factory ­Racing in de ronde waarin ze haar broer verloor, die toch mijn dikste vriend was. Of de ontmoeting met Wouters ouders de eerste week. Er waren de vreselijke valpartijen die ik onderweg zag in de afdalingen. Zoals die van Stephan Küng en de Pool die erbij lag. Ik kan goed dalen en ben van nature geen roekeloze man, maar als je dan recht blijft midden een val, denk je na. Misschien te veel zelfs. Het was mijn derde Giro, maar nooit was het zoals dit jaar. Van begin tot het einde oorlog, elke dag opnieuw. Ik heb ongelofelijk afgezien.”

I think, I'm the happiest man in the world today! A dream came true… #girodiljo pic.twitter.com/he2e9dosxw

— Iljo Keisse (@IljoKeisse) May 31, 2015

Voor Etixx-Quick-Step is de ritzege van Keisse een positieve opsteker. De ploeg wist in Italië niet aan de verwachtingen te voldoen. Kopman Rigoberto Uran, in 2013 en 2014 eindigde hij als tweede in klassement, kwam dit jaar te kort voor een topnotering. De Colombiaan eindigde als 14e op bijna een half uur van Contador.

Keisse: “De voorbije weken heb ik veel aan Wouter Weylandt gedacht. De bloemen van Milaan zijn voor mijn vrouw, maar ik heb wel nog een leuk spandoek liggen met daarop de foto van de winnende Wouter in Middelburg 2010. Die bezorg ik aan zijn ouders, Nele en Eric. De vingertjes in het zegegebaar waren aan hem gericht.”

Dude what a ride what an effort, to bad there can be only one winner because you also deserved it! @luke_durbridge1

— Iljo Keisse (@IljoKeisse) June 1, 2015