vrijdag 9 augustus 2024 om 09:00

In de Ronde van Denemarken stijgen de thuisrijders vaak boven zichzelf uit

Woensdag 14 augustus wordt in Denemarken weer gekoerst. De relatief vlakke Ronde van Denemarken, die sinds 1985 wordt georganiseerd, staat op het programma. In deze rittenkoers weten de thuisrijders vaak het beste in zichzelf naar boven te halen en mogen zij regelmatig de handen in de lucht steken. De erelijst van de koers puilt dan ook uit van de thuiswinnaars. WielerFlits neemt je mee in de historie van de koers.

De Ronde van Denemarken werd voor het eerst georganiseerd in 1985. Hoewel in 1983 en 1984 al een wielerwedstrijd werd georganiseerd, was dit een criterium. Beide werden gewonnen door de Deen Kim Andersen. De openingseditie van de officiële rittenkoers kwam op naam van Moreno Argentin, die eerder dat jaar zijn eerste zege (van uiteindelijk vier) boekte in Luik-Bastenaken-Luik. De organisatie zal dus tevreden zijn geweest met de eerste naam op de hagelnieuwe erelijst. Een jaar later was er opnieuw reden tot vreugde, want toen won er met Jesper Worre voor het eerst een Deen.

De eerste van velen, zo bleek. Onder meer Bjarne Riis, Rolf Sørensen en Jakob Fuglsang hebben de Ronde van Denemarken op hun palmares. Fuglsang won zelfs drie keer, en is daarmee recordhouder. Ook de houder van de meeste etappezeges in de koers komt van Deense bodem. Sprinter Matti Breschel was liefst negen keer de sterkste. Rolf Sørensen stond dan weer het vaakst op het podium. Hij pakte vijf (!) tweede plaatsen, voordat hij in 2000 eindelijk de eindzege opeiste. De aanhouder wint.

Een jonge, winnende Kelderman op het eindpodium – foto: Cor Vos

Nou ja, zo zien we het graag. Maar het is natuurlijk niet hoe de wereld werkt. Dat weet ook Lars Ytting Bak, die tussen 2013 en 2015 drie keer tweede werd in de Ronde van Denemarken. Hij sloot zijn carrière in 2019 af zonder zijn thuisronde ooit te hebben gewonnen. In 2013 moest hij het met slechts zes seconden afleggen tegen een jonge Wilco Kelderman. De Nederlander sloeg toe in de tijdrit en wist zo zijn Deense concurrenten achter zich te houden.

Kelderman is overigens niet de enige Nederlandse winnaar van de Ronde van Denemarken. Ook Servais Knaven (1997) en Lieuwe Westra (2012) stonden ooit op de hoogste trede van het podium. Ook België wist al enkele keren een winnaar af te leveren in Denemarken. Terwijl Wout van Aert (2018) en Remco Evenepoel (2021) relatief kort na elkaar aan het feest waren, was Marc Streel in 1998 als eerste Belg de beste.

Streel was eind jaren negentig tweemaal Belgisch kampioen tegen de klok. In de Ronde van Denemarken kwamen die tijdritkwaliteiten goed van pas, want hoewel de ronde natuurlijk nooit al te lastige beklimmingen bevat, zit er wel vaak een chronoproef in. Met David Millar, Sebastian Lang en Fabian Cancellara staan er dan ook verschillende tijdritspecialisten op de erelijst. Ook Tyler Hamilton en Ivan Basso maakten (mede) het verschil in een rit tegen de klok. Renners als Phil Anderson (1988), Simon Gerrans (2011) en Mads Pedersen (2017) hebben echter laten zien dat je de rittenkoers ook naar je hand kan zetten zonder de tijdrit te winnen.