Vol trots moet Michael Goolaerts zijn rugnummer zondagochtend hebben opgespeld. Na een sterk voorjaar, waarin hij top twintig-plaatsen behaalde in Kuurne-Brussel-Kuurne, Dwars door West-Vlaanderen en Driedaagse Brugge-De Panne, zag de 23-jarige Belg zichzelf door de ploegleiding van Veranda’s Willems-Crélan beloond worden met een selectie voor Parijs-Roubaix. De droom om te rijden in de Hel van het Noorden ontaardde in een nachtmerrie. Goolaerts kreeg een hartstilstand op de fiets, kwam ten val en ontwaakte niet meer uit deze nachtmerrie. Op veel te jonge leeftijd overleed de coureur in het ziekenhuis van Lille.

Op 23 juli 1994 werd Michael Goolaerts geboren in de Belgische stad Lier, niet eens zo heel ver van de Nederlandse grens. Van jongs af aan wist de Lierenaar wat hij wilde worden; profwielrenner. Om dit te bereiken sloot de Belg zich aan bij Balen BC, waar hij als nieuweling en junior meteen enkele ereplaatsen en overwinningen wist te behalen, zoals winst op het provinciaals kampioenschap tijdrijden 2011 als eerstejaars junior.

Deze prestatie leverde hem een jaar later een plek op in de Belgische selectie voor het Europees kampioenschap tijdrijden, waar hij niet verder kwam dan een 22ste plaats. Het was duidelijk; Goolaerts was een man van de tweede rij.

Desondanks lukte het hem als tweedejaars belofte wel om een contract te verkrijgen bij de Belgische Continentale formatie Veranda’s Willems, waar hij mede dankzij een derde plaats in de eerste etappe van de Triptyque des Monts et Châteaux een contract verwierf bij de opleidingsploeg van Lotto Soudal.

Doorbreken bij de profploeg van manager Marc Sergeant lukte hem echter niet, waarna Goolaerts opnieuw terugkeerde bij Veranda’s Willems-Crélan in 2017, dat toen de stap naar het ProContinentale circuit hadden gemaakt. Goolaerts’ eerste campagne als prof verliep niet al te succesvol: een 132ste plaats in de Scheldeprijs en een 134ste plaats in Nokere Koerse waren zijn grootste wapenfeiten in het Vlaamse voorjaar.

In 2018 echter leek ineens alles te lukken voor de 23-jarige Belg. In de Sharjah Tour liet Goolaerts zien veel progressie geboekt te hebben. In de vijf etappes die de ronde had, eindigde de coureur driemaal bij de eerste tien. Deze vorm zette zich het gehele Vlaamse voorjaar door, waarin Goolaerts veelvuldig in beeld reed en vaak vooraan in de uitslag te vinden was.

Michel Wuyts zei ooit dat renners van de tweede rij bij de junioren later de grote mannen bij de profs worden. Goolaerts was hier een sprekend voorbeeld van. Helaas zullen we nooit weten hoe ver zijn sprookje zou reiken.