foto: Garmin-Sharp

Vorig jaar was hij begin maart de nummer één van de wereld, ditmaal heeft hij slechts één koersdag in de benen. Het lijkt een wereld van verschil, maar Tom-Jelte Slagter voelt zich niet veel minder dan toen. Wel gooit Slagter het over een andere boeg. De Groninger transfereerde deze winter naar het Amerikaanse Garmin-Sharp, en hij deelt zijn seizoen anders in. WielerFlits sprak uitgebreid met hem over zijn overstap naar Garmin-Sharp, het voorbije seizoen, én zijn doelen in het komende wielerjaar.

Transfer
Dat hij blij is met zijn keuze voor Garmin-Sharp, blijkt uit het enthousiasme waarmee de jonge Slagter het gesprek aanvat. Hij is dankbaar voor de kans die hij krijgt, maar spreekt ook vol lof over zijn ex-ploeg Belkin. “Ik heb drie jaar met plezier voor Belkin en Rabobank gereden. Eind vorig jaar was mijn contract echter ten einde, en kreeg ik enkele mooie aanbiedingen. Garmin was erg enthousiast om mij aan te werven, en ook ik vond het één van de mooiste ploegen. De keuze was dus snel gemaakt.”

Voor het eerst in zijn prille carrière tekende Slagter bij een buitenlandse ploeg. Toch verandert dat weinig voor de jongeling. “De voertaal binnen het team is uiteraard Engels, maar dat was ook bij Belkin vaak het geval.” De communicatie gaat naar eigen zeggen vlot. “Het is ook erg leuk dat er nog vier andere Nederlanders deel uitmaken van de ploeg. Om al deze redenen voel ik me er helemaal thuis. Ik heb werkelijk nog geen seconde spijt gehad van mijn keuze voor Garmin-Sharp”, vertelt de Nederlander.

Veel kwam hij echter nog niet in actie voor de Amerikaanse ploeg. Zijn vriendin zou midden januari bevallen, en dat wilde Slagter niet missen. Om deze reden liet hij onder meer – als titelverdediger – de Tour Down Under links liggen. “Het is erg jammer dat ik mijn overwinning niet kon verdedigen in Down Under. Maar het meemaken van de geboorte van mijn eigen kind, daar kan geen enkele koers tegenop. Garmin-Sharp steunde mij in deze beslissing, en daar ben ik hen zeer dankbaar voor.”

Ook na de Tour Down Under kwam Slagter amper aan koersen toe. Enkel in de Trofeo Platja de Muro kwam hij aan het vertrek, met een 33e plaats als resultaat. “De ploeg koos ervoor om mij niet aan de start te laten komen van de Ruta del Sol of de Volta ao Algarve. In plaats daarvan kon ik met enkele teamgenoten op trainingskamp op Mallorca. We hebben daar in perfecte omstandigheden kunnen trainen. Ik voel me op dit moment goed, al is het tot de volgende race afwachten om dat bevestigd te zien.”

Progressie
Die volgende wedstrijd is Parijs-Nice, waar de Groninger meteen resultaten hoopt te halen. “Mijn niveau is momenteel hoog, dus denk ik mee te kunnen spelen voor de dagzeges. Als dat lukt, zit er misschien ook een goed klassement in voor mij”, denkt hij. Toch ligt de focus van Slagter verderop. “De échte hoofddoelen dit jaar zijn de heuvelklassiekers en de Giro d’Italia. In die klassiekers kwam ik de voorbije jaren onder meer nog hardheid en ervaring te kort. Dat zou ditmaal beter moeten gaan.”

Van de vier heuvelklassiekers, ziet Slagter de meeste kansen in de Waalse Pijl. Als 23-jarige renner werd hij daar vorig jaar veertiende. “Dat biedt perspectieven”, weet de Nederlander. “De finish op de Muur van Hoei ligt mij als gegoten. Ook de Brabantse Pijl zou in mijn kraam moeten passen, al kwam ik daar nooit eerder aan de start. De Amstel Gold Race viel vorig jaar tegen, maar daar trek ik geen conclusies uit. Op termijn hoop ik gewoon in al deze wedstrijden mee te spelen voor de overwinning.”

Of dat dit seizoen al zal lukken, is een open vraag. Slagter deed er alvast alles aan om vooruitgang te boeken. “Niet alleen in de heuvels, maar ook in het klimwerk en de tijdrit wil ik beter worden”, zegt Slagter, die op termijn ook hoopt te schitteren in het grote rondewerk. “Doordat mijn winter langer duurde, heb ik meer tijd gehad om mij op verschillende onderdelen te concentreren. Hopelijk werpt dat zijn vruchten af in de klassiekers en de Giro, waar ik Daniel Martin bijsta. Dan zal ik echt tevreden zijn.”