Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Italiaanse media willen alles weten over Taco van der Hoorn: “Genoemd naar een hockeyer”
Interview Was Tim Merlier gisteren al een relatief onbekende naam voor de Italiaanse media, dan is Taco van der Hoorn dat al helemaal. Op de persconferentie mocht de Nederlander dan ook tekst en uitleg geven. Van der Hoorn deed dat op dezelfde manier als hij fietste: vol overgave.
Dat Van der Hoorn de man is die kan winnen vanuit de vroege vlucht, wist een Italiaanse collega na snel opzoekingswerk. Of hij nu blij was verlost te zijn van zijn rol bij Jumbo-Visma, waar hij moest knechten? En wat hij daar dan wel geleerd heeft?
“Voor alle duidelijkheid, ik heb bij Jumbo-Visma ook een fijne tijd gehad”, wilde Van der Hoorn vooral niemand tegen de schenen schoppen. “Ik heb er geleerd hoe het is om voor een leider te werken. Het was fijn om in dienst van Wout van Aert te rijden. Maar het klopt wel: bij Jumbo-Visma zou ik voor Dylan Groenewegen op kop van het peloton hebben gereden om de ontsnapping teniet te doen. Nu mag ik zelf in het offensief en het proberen af te maken. Dat leerde ik echter al bij Roompot, niet bij Jumbo-Visma.”
Bellen met Jan-Willem
“Hoe het voelt om na duizend dagen eindelijk weer eens te winnen? Geweldig, natuurlijk. Kijk, ik weet dat ik thuishoor in het profpeloton. En dat ik na tweehonderd kilometer afzien best nog hard kan fietsen. Maar ik heb niet zoveel kansen om te winnen. Ik ben geen tijdrijder, sprinter of klimmer. De vroege vlucht is mijn enige kans. En dan nog ben je afhankelijk van wat het peloton doet. Het slaagpercentage is sowieso enorm klein, maar ik vind het wel de moeite om het te proberen. Dat ik op die manier een Giro-etappe zou winnen, dat had ik wel niet verwacht.”
Misschien wel de breedste glimlach uit het profpeloton – foto: Cor Vos
Dat hij zich nochtans niet goed voelde, de eerste twee dagen van deze Giro. “Ik heb me ontzettend goed voorbereid. Zo werkte ik ook een hoogtestage af. Gisteren liep het echt voor geen meter. Na afloop belde ik zelfs met Jan-Willem (van Schip, red). Gewoon je ding blijven doen, zei hij. Daarom wilde ik vandaag absoluut in de aanval. Er zou geen vroege vlucht vertrekken zonder mij.”
Van den Honert
Deze overwinning is ook voor zijn team Intermarché-Wanty-Gobert een enorme opsteker. Als kersvers WorldTour-team is nog maar hun eerste zege van het seizoen. “Natuurlijk is dit belangrijk. We deden het niet slecht hoor. En de sfeer in de ploeg is prima, maar we slaagden er niet in het een keer af te maken. Tot vandaag…”
Een collega van La Gazzetta dello Sport wilde weten of zijn naam iets te maken heeft met het gelijknamige Mexicaanse gerecht. “Nee, mijn ouders hebben mij genoemd naar een Nederlandse hockeyer, Taco van den Honert. Zij vonden dat gewoon een leuke naam.”
Risotto
Wanneer hij kennismaakte met het fietsen en wie zijn idool was? “Ik voetbalde, maar door een blessure moest ik ermee ophouden. Zo ben ik op de fiets beland. In eerste instantie in kleine koersjes rond de kerktoren. Ik hield er onmiddellijk van. Mijn idool? Sebastian Langeveld. Een regiogenoot van mij. Ik was lid van zijn fanclub.”
Nog een andere journalist had op het wereldwijde web ontdekt dat Van der Hoorn gek is op risotto. “Het eerste deel van deze rit is dé streek van de risotto”, klonk het. “Ga je deze overwinning vanavond vieren met een groot bord?” Van der Hoorn moest lachen. “Ik kan het vragen aan onze kok, maar ik hou gewoon van de Italiaanse keuken. Voor mij mag het ook een pizza zijn straks.”
Tot slot kreeg de man van de dag nog de vraag wie hij morgen als winnaar en rozetruidrager voorspelt. Maar op die vraag moest Van der Hoorn passen. “Dat weet ik echt niet. En het kan me eerlijk gezegd ook geen bal schelen. Of het nu Evenepoel of Bernal is… Nee, dat weet ik echt niet.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.