Iván Sosa heeft de koninginnenrit van de Tour de Langkawi naar Genting Highlands op zijn naam geschreven. De Colombiaan van Movistar reed op de voorlaatste beklimming weg met Hugh Carthy en Andrey Zeits en wist zijn twee kompanen vervolgens te lossen op de slotklim. Sosa is ook de nieuwe leider in de Maleisische rittenkoers.

De derde etappe konden we gerust bestempelen als de koninginnenrit van de Tour de Langkawi. Vanuit Purtajaya werden aanvankelijk nog de vlakke wegen opgezocht, maar aan het einde van de rit was het klimmen geblazen. De beklimming naar luxeresort Genting Highlands is al sinds jaar en dag dé scherprechter in de Maleisische wielerronde. De renners kregen in de finale in feite twee cols voor hun kiezen, met daartussen een korte afdaling om even op adem te komen. Na de veertien kilometer lange klim (aan 5,9%) naar het dorpje Gohtong Jaya volgde nog een slotklim van 8,6 km aan 8,5%.

Kopgroep van vijf krijgt de ruimte 
De vlucht van de dag ontstond in twee trapjes. Eduard Michael Grosu (Drone Hopper-Androni Gioccatoli), Nur Aiman Zariff (Terengganu Polygon) en Kane Richards (ARA Sunshine Coast) sprongen al snel weg uit het peloton en kregen op een bepaald moment het gezelschap van Carter Bettles (ARA Pro Racing Sunshine Coast) en Kongphob Thimachai (Thaise selectie). Deze vijf aanvallers kregen een vrijgeleide van het peloton, waardoor de voorsprong opliep tot ruim zeven minuten.

Julius van den Berg op kop van het peloton – foto: Cor Vos

Met deze voorsprong begonnen Grosu, Zariff, Thimachai, Bettles en Richards aan de lastige slotfase, te beginnen met de veertien kilometer lange beklimming naar Gohtong Jaya. Op deze klim bleek Bettles over de sterkste benen te beschikken en de 24-jarige Australiër wist zich bergop te ontdoen van zijn medevluchters. Intussen werd ook in het peloton het kaf van het koren gescheiden. Zo moest de ritwinnaar van woensdag, Craig Wiggins, al vroeg afhaken. Ook voor leider Gleb Syritsa ging het – als niet klimmer – te snel.

Carthy en Sosa schudden aan de boom
Niet veel later spatte de koers volledig uiteen. In de groep der favorieten zagen we een versnelling van Hugh Carthy en Iván Sosa, twee favorieten voor de eindzege. Andrey Zeits bleek in staat om zijn wagonnetje aan te haken en zo hadden we drie renners in de achtervolging op de eenzame leider Bettles. Die laatste wist zijn huid duur te verkopen, maar werd aan de voet van de acht kilometer lange slotklim ingerekend en achtergelaten door Carthy, Sosa en Zeits.

De weergoden waren de renners in de finale niet echt gunstig gezind. Carthy en Sosa – Zeits was inmiddels gelost – moesten in zeer mistige en regenachtige omstandigheden de laatste kilometers zien af te werken. De twee klimmers lieten zich echter niet afschrikken door het slechte weer en wisten hun voorsprong op een achtervolgende groep – bestaande uit George Bennett, Esteban Chaves, Einer Rubio en Ruben Fernández – alsmaar verder uit te breiden. Carthy en Sosa begonnen met een minuut voorsprong aan de laatste twee kilometer.

Sosa en Carthy in de kletsende regen – foto: Cor Vos

Dit bleek voor Sosa het uitverkoren punt om te versnellen en dit bleek de sportieve doodsteek voor Carthy. De Brit was niet in staat om te volgen en Sosa reed onbedreigd naar de overwinning. De Colombiaan boekte niet alleen een prestigieuze ritzege, maar neemt ook de leiderstrui over van Syritsa. Carthy kwam nog als tweede over de streep, Rubio, Chaves en Torstein Træen maakten de top-5 vol.