Interview Jasper Philipsen was gisteren de snelste in de openingsetappe van de BinckBank Tour. Opmerkelijk, de Limburger begon zijn sprint vanuit het wiel van… Tim Merlier en Jonas Rickaert, zijn toekomstige ploegmaats. “Prima oefening voor volgend jaar”, grapte hij. “Dat ik bij Alpecin-Fenix een stap terug zet? Op papier wél, in de praktijk in geen geval.”

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Philipsen verraste zichzelf in Ardooie. “Ik zat vrij ver om de sprint aan te gaan. En daarvoor had ik schakelproblemen. Uit schrik dat mijn ketting er zou afvallen, durfde ik in eerste instantie mijn volle vermogen niet te gebruiken. Dat wordt niets, redeneerde ik bij het ingaan van de slotkilometer. Maar in de laatste rechte lijn ging het beter en viel plots alles in zijn plooi.”

Voor de UAE-sprinter was het zijn tweede seizoenszege. Zijn tweede WorldTour-overwinning uit zijn nog prille carrière. “Maar dit de eerste échte”, vond hij, verwijzend naar zijn winst in de Tour Down Under begin vorig jaar. Toen had hij een diskwalificatie van Caleb Ewan nodig. “Blij dat ik deze kon afmaken. Niet evident, want ik moest het alleen doen. Mijn ploegmaats waren opgehouden door die val op vier kilometer van de finish. Zelf ben ik gelukkig ontsnapt, al moest ik er wel in de remmen.”

Het wiel van Merlier en Rickaert
“En op je eentje is het kwestie van het juiste wiel te pakken te hebben. Ik zat in dat van Tim Merlier, met Jonas Rickaert voor hem. Ik profiteerde optimaal. Die twee zijn goed op mekaar ingespeeld en ik wist zeker dat ze nog zouden opschuiven. Dus ik moest niet panikeren. En dan viel alles in de juiste plooi. Dat geluk heb je nodig, zeker zonder ploegmaats. Negen op de tien keer lukt dat niet. Vandaag wel. Ik geraakte prima op snelheid, vond op de juiste momenten het gaatje en kon het afmaken.”

Beeld van de sprint in Ardooie – foto: Cor Vos © 2020

Of hij een stap vooruit heeft gezet, vroegen we Philipsen. “Het is een speciaal jaar. Voorlopig is dat moeilijk te zeggen. Dit was ook maar een etappe van 130 kilometer en er werd niet gekoerst. Om hier te winnen, heb je geen grote motor nodig. Maar mijn gevoel zit wel goed sinds de Tour du Limousin (waar hij de derde etappe won, red). Alleen zat het daarna niet altijd mee. Ik steek er in de sprints niet met kop en schouders bovenuit, waardoor ik me niet veel foutjes kan permitteren. Maar ik ben in orde en maak een goede evolutie denk ik. In 2019 behaalde ik veel ereplaatsen, dit jaar probeer ik de stap te zetten naar meer winnen. Doel is daar een constante van te maken.”

Scheldeprijs
Jasper Philipsen rijdt – als die doorgaat – de Vuelta. De enige klassiekers op het menu zijn Gent-Wevelgem en de Scheldeprijs. “In de Scheldeprijs mag ik zelf sprinten, in Gent-Wevelgem start ook Alexander Kristoff. Het is afwachten of ik daar iets kan betekenen. Eerst maar eens zien of ik de finale haal”, klinkt het bescheiden.

De nog altijd maar 22-jarige sprinter had het ook over zijn overstap naar Alpecin-Fenix. Hij zal volgend jaar geen WorldTour-renner meer zijn. “Maar ik zie dat absoluut niet als een stap terug. Het project van Philip en Christoph Roodhooft heeft me overtuigd: mooie sponsors, prima materiaal en een goede ‘performance’ begeleiding. Een ploeg die nog stappen gaat zetten”.

Stof op tijdritfiets
“Na de Amerikaanse cultuur bij het team van Axel Merckx (Hagens Berman Axeon, red) en de internationale mix bij UAE kom ik er in een iets meer Belgische omkadering en sfeer terecht. En ik kan een mooi programma rijden. Of ik met Tim Merlier moet duelleren voor de plaats van eerste sprinter? Hoeveel ploegen gokken nog op één paard? Bij UAE zijn we met vier sprinters. Gaviria, Kristoff, Molano en ikzelf. Bij Alpecin-Fenix zullen we met twee zijn. Ik voorzie geen problemen.”

Aan eventuele eindwinst in deze Binckbank Tour dacht Philipsen gisteren nog niet. “Die tijdrit… Ik ga alles geven, maar ik zat deze week pas voor het eerst sinds lang op die fiets. Er lag letterlijk stof op. Ik zal al blij zijn dat niemand me inhaalt (sic). Nee, ik mag geen te hoge verwachtingen hebben. Maar in de andere etappes wil ik wel meedoen.”