Rodrigo Contreras mag zich eindwinnaar noemen van de Tour Colombia. De renner van het continentale Nu Colombia werd in de slotrit nog wel van alle kanten aangevallen, maar wist stand te houden. De spectaculaire slotrit draaide uit op een sprint met een elitegroepje: Jhonatan Restrepo bleek over de snelste benen te beschikken.

Na een drukke koersdag konden de diehard wielerliefhebbers zich in de latere avonduren nog opmaken voor de slotetappe in de Tour Colombia. De slotrit voerde de renners naar de hoofdstad van Colombia, Bogotá. De eindstreep was getrokken in het nationale park van deze miljoenenstad. Het beloofde nog een pittige finale te worden, met de Alto de Patios – een beklimming van 2,6 kilometer aan ruim 7% – als mogelijke scherprechter. De top van deze helling lag op iets meer dan tien kilometer van de streep.

Egan Bernal gooit knuppel in het hoenderhok 
Maar de wedstrijd brak al veel eerder open, met dank aan Egan Bernal. De klimmer van INEOS Grenadiers – die in deze ronde uitkomt voor een Colombiaanse nationale selectie – was niet tevreden met zijn positie (5e) in het algemeen klassement en gooide dan ook zijn kaarten op tafel op weg naar Bogotá. De winnaar van de Tour de France 2019 trok samen met Javier Jamaica (Team Medellín) ten strijde en wist een maximale voorsprong te vergaren van een minuut. Hij mocht zich zo even de virtuele leider noemen.

In het inmiddels flink uitgedunde peloton zat men echter ook niet stil en werd de jacht op Bernal geopend. De voorsprong van de twee koplopers slonk zo zienderogen en dit leidde met nog goed veertig kilometer te gaan tot een hergroepering. Het gevaar-Bernal was zo (voor nu) geweken, maar het bleef erg onrustig in de groep der favorieten. Meerdere renners zagen hun kans schoon om de knuppel in het hoenderhok te gooien. Zo waren er versnellingen van Richard Carapaz, opnieuw Bernal en Rigoberto Urán.

Carapaz met een alles-of-niets aanval
EF Education-EasyPost, de ploeg van Carapaz en Urán, probeerde met meerdere versnellingen leider Rodrigo Contreras in verlegenheid te brengen, maar de renner van het continentale Nu Colombia gaf geen krimp. Contreras was er echter nog niet, aangezien er nog veel kon gebeuren op de flanken van de Alto de Patios. Dat wist ook Carapaz en dus gaf de Olympisch kampioen zijn ploeggenoten de opdracht om het tempo de hoogte in te jagen, om zo de weg te plaveien voor zijn ultieme aanval.

En die ultieme aanval van Carapaz kwam er ook. Na uitmuntend voorbereidend werk van Jefferson Alexander Cepeda, die de groep volledig aan flarden reed, was het aan Carapaz om de genadeklap uit te delen. Zijn indrukwekkende versnelling leek te machtig voor Contreras, die het hoofd moest buigen. De gele man had het geluk dat hij nog kon terugvallen op zijn ploegmaat Daniel Alejandro Mendez, die het verschil met Carapaz binnen de perken wist te houden.

Carapaz redt het niet, sprint met een elitegroep
Carapaz begon echter wel met een mooie voorsprong aan de laatste twaalf, vlakke kilometers. De Ecuadoraan stak zijn hand uit naar de rit- en eindzege, maar bleek toch niet sterk genoeg om op het vlakke vooruit te blijven. Carapaz werd zo weer in de kraag gevat door een eerste elitegroep van twaalf renners, met daarin alle hoofdrolspelers in deze Tour Colombia. Contreras, Urán, Bernal, Jonathan Caicedo, Colombiaans kampioen Alejandro Osorio… Ze waren allemaal van de partij.

Deze renners zouden gaan sprinten om de overwinning. De Colombiaanse selectie was met drie renners nog goed vertegenwoordigd in de eerste groep en besloot vol de kaart van de snelle Jhonatan Restrepo te trekken. Zo reed Bernal in de laatste kilometer de longen uit zijn lijf voor zijn gelegenheidsploeggenoot, die het werk met verve wist af te ronden. Restrepo rekende af met Carapaz en Caicedo. Contreras kwam ook in het eerste groepje binnen en kroonde zich zo tot eindwinnaar van zijn nationale wielerronde.