Jolien D’hoore heeft weinig plezier beleefd aan haar laatste dag als wielrenster. In Parijs-Roubaix kwam ze meerdere keren ten val en eindigde ze buiten tijd. “Het was echt de hel”, blikt ze terug op Sporza.

“In de plaatselijke rondes raakte ik al betrokken bij een valpartij”, doet D’hoore haar verhaal. “Dat was geen goed begin. Ik moest mijn schoenen wisselen en toen ik weer aansloot, zaten we al aan de eerste kasseistrook. Een paar stroken later ging ik weer tegen de vlakte. Dat deed de emmer overlopen. Mijn knie deed pijn, mijn rug speelde op en mijn schoenen waren weer stuk.”

“We hebben het parcours verkend bij droog weer, maar nu lag het superglas. Een keer remmen en je gaat tegen de vlakte. Ook dat is Roubaix, dus. Mentaal was dat heel moeilijk. Maar opgeven was geen optie. In mijn laatste koers wilde ik niet in de bezemwagen stappen.”

Uiteindelijk kon ze toch nog een beetje genieten. “In de laatste kilometers, ja. Mijn enige doel was om de pijn te verbijten en te finishen.”