Jordi Meeus heeft de eerste etappe van de Tour de Wallonie gewonnen. De renner van Red Bull-BORA-hansgrohe versloeg Madis Mihkels en Paul Penhoët in een massasprint. Meeus is vanzelfsprekend de eerste leider van de Belgische rittenkoers.

De Tour de Wallonie begon meteen met een verraderlijke rit. Vanuit de start in Doornik ging het al snel richting het Pays des Collines, dat we kennen van de lastige heuvelzone in Kuurne-Brussel-Kuurne. Die passage lag wel ver van de finish, die weer in de provincie Henegouwen lag. In de finale moest het peloton een lokaal circuit afwerken, met de Côte de Petit Try als ultieme scherprechter. Het was na die beklimming wel nog ruim tien kilometer naar de aankomst.

Heel wat kilometers en uren voor de finish reden er drie aanvallers weg. De twee jonge Belgen Michiel Lambrecht (Bingoal WB Devo) en Kenay De Moyer (Pauwels-Sauzen Bingoal) kregen gezelschap van de meer ervaren Noor Anders Skaarseth (Uno-X Mobility). Op een gegeven moment had het drietal vier minuten voorsprong, maar groter werd het gat niet. De drie verloren gedurende de openingsrit ook steeds meer terrein.

Demarrages en lekke banden
De Moyer, die nog maar 20 jaar oud is, werd als eerste gegrepen op 60 kilometer van de streep. Lambrecht en Skaarseth hielden het wat langer vol, maar uiteindelijk moesten ook zij zich gewonnen geven. Wat volgde was een periode waarin hevig werd aangevallen. Onder meer Benoît Cosnefroy, Matteo Trentin, Dries De Bondt, Tibor Del Grosso en Pim Ronhaar probeerden het, maar geraakten niet weg.

De drie vluchters – foto: Cor Vos

De vele demarrages zorgden voor spektakel, maar de finale werd ook – op negatieve manier – gekleurd door bijzonder veel lekke banden. In de laatste 30 kilometer volgde de ene lekke band na de andere, onder anderen Florian Vermeersch en De Bondt reden lek. Dat gebeurde nog voor de beklimming van de Côte de Petit Try (1,2 kilometer aan 7,2%). Hier kon de koers in een beslissende plooi gelegd worden.

Vluchters of sprinters?
Andreas Kron probeerde dat ook. De Deense kopman van Lotto Dstny ging aan op de lastige beklimming en kreeg onder meer Alex Kirsch en Corbin Strong, die net als Lambrecht en Cosnefroy onderweg drie bonificatieseconden nam, met zich mee. Een groot gat werd er echter niet gecreëerd, de aanvallers werden zeer snel weer bij de lurven gevat. Wat later zagen we ook Per Strand Hagenes en Rune Herregodts het hazenpad kiezen, maar ook zij hadden weinig succes.

Het leek er dus steeds meer op dat er toch ging gesprint worden in Fleurus. Dat gebeurde ook, al werd de sprintvoorbereiding wel ontsierd door een vreemd moment. Een groot deel van het peloton werd verkeerd gestuurd, wat ook een val veroorzaakte van Jasper De Buyst en Alberto Dainese.

Meeus juicht 
Red Bull-BORA-hansgrohe bleef uit de gevarenzone in de slotkilometers, waarna ze Jordi Meeus goed probeerden af te zetten. De sterke sprinter moest in de laatste kilometer wel zelf positie zoeken, maar slaagde daar ook in. De Limburger, die niet naar de Tour mocht, won na een imposante sprint.

Voor Meeus is het nog maar zijn tweede zege van het seizoen. Madis Mihkels en Paul Penhoët eindigden als tweede en derde, voor Mick van Dijke. Met Jesse Kramer (zevende) eindigde er nog een Nederlander in de top-10. Luca Van Boven (negende) en Vermeersch (tiende) zorgden nog voor wat Belgische inbreng bij de eerste tien.