Julian Alaphilippe blikt op de website van Deceuninck-Quick-Step terug op zijn debuut in de Ronde van Vlaanderen. Ondanks zijn valpartij, waarbij hij moest opgeven, verlangt de wereldkampioen naar meer. “Ik wil volgend jaar terugkomen”, zegt hij.

Op de Koppenberg brak Alaphilippe de Ronde van Vlaanderen open. Dat resulteerde even verderop (op de Taaienberg, red) in een kopgroep met de drie tenoren: Alaphilippe zelf, Van Aert en Van der Poel. Maar de onfortuinlijke botsing met de motor van Belgian Cycling maakte een vroegtijdig einde aan zijn debuut in Vlaanderens Mooiste.

Ondertussen is de wereldkampioen, die twee middenhandsbeentjes brak, succesvol geopereerd. “Ik vreesde dat het erger zou zijn: mijn schouder en hand deden veel pijn. Dat valt dus mee. Anderzijds blijf ik denken aan hoe het was afgelopen indien ik mijn wedstrijd had kunnen voortzetten. Daar staat tegenover dat ik wel blij ben met de kans die ik van de ploeg gekregen heb.”

Rollercoaster
En als het van Alaphilippe afhangt, komt hij volgend jaar terug. “Ik hou van de kasseien, het zorgt voor een totaal andere stijl van koersen. Wilder, brutaler, nerveus, hard. Pure wielrennerij. Daarom wil ik volgend jaar terugkeren naar Vlaanderen. Hier koersen deed me beseffen hoe hard ik de kasseien miste.”

De Ronde van Vlaanderen was de laatste wedstrijd van 2020 voor de Fransman. Een jaar dat hij niet snel zal vergeten. “Ik kende enkele fantastische momenten, maar ook slechte (doelend op het overlijden van zijn vader, red). Het was een rollercoaster van emoties, op en naast de fiets. Ook dankzij de pandemie. Mijn hoogtepunt is uiteraard de wereldtitel. Dat was al lang een droom en ik heb er hard voor gewerkt.”