Youri IJnsen

• donderdag 20 juli 2023 om 16:55

Interview Team dsm-firmenich is niet bezig aan de meest succesvolle Tour de France 2023. De Nederlandse ploeg verzamelde tot en met de tweede rustdag veruit het minste prijzengeld van alle formaties: € 4540,00. Daarnaast verloor het in de veertiende etappe tot overmaat van ramp ook nog kopman Romain Bardet en in de sprint vlot het ook niet met Sam Welsford. “Toch zijn we ervan overtuigd dat Sam de snelheid heeft om top-3 te sprinten”, vertelt ploegleider Matt Winston aan WielerFlits.

De Britse ploegleider van Team dsm-firmenich probeert vooral het positieve van de Tour in te zien. “Eigenlijk ben ik best blij met hoe het gaat. Met de manier waarop we samengewerkt hebben, het teamwork, de stappen die we samen hebben gezet. Een mooi voorbeeld om aan te tonen waar we staan: op de rustdag zaten we op het terras van het hotel. Vaak roepen wij van de ploegleiding dan iedereen bij elkaar om even samen te zitten, maar nu kwam dat initiatief van een van de jongens uit de rennersgroep. Daarin bedankte iedereen elkaar voor de eerste twee weken.”

Het was Alex Edmondson die de boel bijeen bracht. “Dat is het fundament dat we al jaren proberen te bouwen. Dat de renners nu zelf hiermee komen, versterkt het teamgevoel. Ze nemen het eigenaarschap van de ploeg. Zij zijn leidend over de sfeer en dat is voor mij superbelangrijk. Wanneer je deze basis kunt leggen, kun je daarop verder bouwen en vooruit als ploeg. Daar gaat het om. Maar uiteraard begrijp ik ook dat dit niet hetgeen is wat je wil gaan schrijven. Natuurlijk hadden wij ook betere resultaten neer willen zetten. We kunnen ons er niet achter verschuilen.”

Sam Welsford lacht met ploegmaat Kevin Vermaerke – foto: Cor Vos

Sprinttrein finetunen
Vooral sprinter Welsford haalt niet de resultaten die de buitenwacht hem toedichtte. “We hebben steeds zeven renners die hun werk doen in de sprintvoorbereiding. We nemen een kant van de weg, beschermen onze ruimte zodat we kunnen doen wat we willen doen. Als wij een sprint willen rijden, gaat het erom dat we onze spurter in de stelling brengen zodat hij kan sprinten. Daarin lopen we een beetje tegen een muur aan. Maar we proberen het van een positieve kant te bekijken. We blijven geloof houden.”

Toch is het beste resultaat van Welsford een tiende plek. Net die prestatie stemde dsm-firmenich tevreden. “Het kan zijn dat je in de beste positie ooit aan een sprint begint, maar dan totaal op de limiet zit vanwege al het werk dat je al hebt moeten doen. In de eerste ritten is dat hetgeen wat gebeurde. We moesten te veel werken, waardoor Sams benen al volliepen voor de sprint. Dan mag je van hem niet verwachten dat hij resultaat rijdt. Dat is niet eerlijk. De laatste sprint ging wel goed, maar zetten we hem tien plekken te ver naar achteren af. Hij reed zijn hoogste nummers in een sprint, maar niemand zag het daar omdat hij pas tiende werd. Maar dat was wel goed.”

Niet makkelijk
De opdracht die de ploeg van Winston krijgt in Bourg-en-Bresse en Parijs, is om Welsford verder naar voren af te zetten zonder concessies. “Vergeet ook niet dat de Tour het hoogste niveau is. In andere koersen kom je in positie en kun je winnen op puur talent. Maar hier draait het om de details. Pas als die goed zijn, maak je kans om te winnen. Iedereen hier is in absolute topvorm, het zijn de beste coureurs ter wereld. Cadeaus of geluk krijg of heb je hier niet. Alles moet perfect zijn. Dat is nog niet gelukt. We geloven wel dat Sam bij de snelste drie sprinters in deze Tour is.”

Edmondson en Degenkolb discussiëren over de sprint – foto: Cor Vos

Toch kan het zo zijn dat het kwartje ineens de goede kant op valt. Robbie McEwen was in de Tour van 1999 ook tevergeefs op zoek naar een ritzege, maar pakte deze in Parijs toch nog. “Dat vat deze wedstrijd goed samen”, stelt Winston. “Je kunt met je kop tegen de muur knallen, tweeënhalve week. En dan plots een zege pakken. Iedereen van buitenaf stelt dan meteen: Tour geslaagd.”

Lange termijn
De ploeg werkt dus aan de toekomst, maar doet dat wel met een sprinter die volgend jaar andere oorden opzoekt. En dus werd er in Limoges bijvoorbeeld gekozen voor Nils Eekhoff als afmaker, die er vijfde werd. “Dat heeft hij geweldig gedaan. Als er een lastige aankomst ligt, kiezen we echt voor Nils. Hij heeft zijn portie pech de laatste jaren wel gehad. Toch laat hij weer zien wat voor een talent hij heeft en wat hij kan. Vrijdag krijgt hij een nieuwe kans, maar we verwachten daar een dag voor de vlucht. Aan ons om de juiste jongens mee te sturen om te kunnen winnen.”

In topsport draait het net daarom en rekenen we teams in de Tour af op resultaten. En die zijn er tot op heden amper geweest. “Dat zullen de meeste mensen zeggen en het is ook een terecht punt”, vindt Winston. “Uiteindelijk is het de media en het publiek dat ons beoordeelt op resultaten. Daar kunnen we niet voor weglopen. Maar we hebben ook langetermijnprojecten. Als we daarin afsnijden of te snel gaan, heb je op korte termijn misschien succes. Maar je bent maar zo goed als je laatste koers. Wij kijken juist naar voren. Een aantal jongens ligt vast tot eind 2027. Met die kern zijn we aan het bouwen om onze toekomstige doelen na te streven. Daar kijken wij vooral naar.”

Een van de groeibriljanten van Team dsm-firmenich: Max Poole ligt tot eind 2027 vast – foto: Cor Vos