Youri IJnsen

• zondag 18 oktober 2020 om 08:16

Interview Er is in de Giro d’Italia nog een week te gaan en João Almeida gaat nog altijd soeverein aan de leiding. Sterker nog: na een tweede plek in de openingstijdrit, vergrootte hij zaterdag zijn voorsprong in de tweede individuele chrono tegen de klok. Waartoe is deze grote ronde-debutant in staat? Met zijn ex-ploegleider Koos Moerenhout ontleedt WielerFlits de 22-jarige rozetruidrager aan de hand van een aantal vragen.

In 2018 won Almeida in het shirt van Hagens Berman Axeon Luik-Bastenaken-Luik voor beloften en werd hij tweede in de Giro d’Italia U23. In de Ronde van de Toekomst werd hij ook nog eens zevende, naast een vijfde plek in de Ronde de l’Isard. Papieren om over te stappen naar een ploeg op het hoogste niveau, maar de jonge Portugees besloot nog een jaar bij de stal van Axel Merckx en Koos Moerenhout te blijven. Alleen bleven de resultaten begin 2019 uit. Pas op het Portugees beloftenkampioenschap kwam hij er door, gevolgd door een vierde plek in de Tour of Utah. Daarna kwam dan toch een stap naar de WorldTour bij Deceuninck-Quick-Step.

Wat lag eraan ten grondslag dat hij zijn uitslagen miste in de eerste helft van 2019?
 “Dat is misschien toch het zoeken naar een stukje bevestiging. Dat zie je vaker bij jonge renners. Het ene jaar presteren ze goed en daarna verwachten renner en omgeving dat je het seizoen erop nog een stukje beter bent. Al dan niet gelinkt aan resultaten, want het kan ook aan de manier van rijden liggen. Daar had João het misschien wat moeilijker. Maar een duidelijk, aanwijsbaar punt heb ik daarvoor niet kunnen ontdekken. Bij ons was hij absoluut al een goede renner, maar was het wat grilliger in zijn prestaties. En dit jaar laat hij in alle wedstrijden al gelijk een heel hoog, constant niveau bij de profs zien. Dat is bijzonder.”

Het eindpodium van de Baby Giro in 2018: Almeida, winnaar Aleksandr Vlasov en Robbert Stannard – foto: IsolaPress

Ben jij verrast door hoe João het nu doet?
“Ja en nee. Nee, omdat ik weet dat het een groot talent is. En ja, omdat hij bij zo’n grote ploeg met zo’n zwaar programma rijdt. Terwijl hij als jonge gast – die net komt kijken – al bij de besten hoort. Dat valt ons op. Wij hopen van jonge renners die overkomen, dat ze een aantal keren per jaar laten zien wat ze in hun mars hebben en wat voor potentie ze hebben. Zonder dat het hele jaar door te moeten bewijzen of dat daar een uitslag aan gekoppeld is. Die stap slaat João eigenlijk helemaal over. Dat zie je met meer jonge gasten de laatste seizoenen; ze staan er gelijk. Dat is wel bijzonder aan deze tijd.”

Tadej Pogačar, Egan Bernal, Remco Evenepoel, Marc Hirschi. Misschien zijn het excessen. Maar wat is dat toch? Hoe kan het dat die trend de laatste jaren zo extreem opvallend is?
“Ik heb daar niet echt een antwoord op, moet ik eerlijk bekennen. Maar het valt wel op, al heb je het nog wel over een kleine groep. Deze vier en João noem je terecht, maar het zijn misschien ook wel de uitzonderingen op de regel. Verreweg de meeste renners hebben hun weg van opleiding en ontwikkeling toch wel volledig en gestaag doorlopen. Alleen is er nu inderdaad een hele lichting van jonge renners die er gelijk staat tussen de gevestigde orde. Is dat individuele klasse, is dat de professionaliteit die opleidingsploegen anno 2020 hebben in vergelijking met vroeger? Dat laatste zal zeker meespelen, maar ik ga uit van het eerste.”

Wat voor een persoon is Almeida naast de fiets?
“In een groep is João heel rustig. Heel plezierig, echt een heel relaxte vent. Hij weet wel dondersgoed wat hij wil. Dat was zo in zijn keuze voor Deceuninck-Quick-Step, bijvoorbeeld. Hij had een aantal opties, maar hij was daar meteen heel duidelijk in. Hij zag de uitstraling van die ploeg echt zitten. Dat typeert hem wel, hij denkt daarover na. Het is een dankbaar iemand naar zijn ploeggenoten en mensen uit de begeleidingsstaf. Het is echt een fijne jongen om mee te werken als hij op zijn plek zit. Ik heb af en toe nog wat contact met hem via de app of als we elkaar op de koers zien, dan is-ie nog dezelfde João die bij ons was.”

Almeida sloeg een slag in de individuele tijdrit zaterdag – foto: Cor Vos

Wat valt verder aan hem op?
Lachend: “Het is ook wel een trots ventje. João gaat de deur niet uit zonder zijn lotion en zijn föhn; dat heeft hij altijd wel bij. Het is een ijdeltuit, maar wel op een leuke manier overigens. Daar dreven we bij Hagens Berman Axeon ook vaak de spot mee. Op een bad hair day ga je Almeida niet betrappen! Wat hem overigens ook nog helpt, denk ik: het feit dat hij uit Portugal komt. Portugezen hebben een vrij relaxte mentaliteit, al laat João zich niet snel gek maken. Maar het is altijd fijn als je jezelf in een omgeving begeeft waar men je ook niet snel gek máákt. In België of Nederland was hij al heel snel als toptalent bestempeld. Nu niet.”

Terug naar de koers: kan Almeida deze Giro winnen?
“Geen idee. Ik weet het echt niet. Ik denk dat zijn ploeg het ook niet weet en hijzelf eveneens niet. João is toch een beetje op ontdekkingsreis. Tot nu toe heeft hij een geweldig seizoen gereden en ook in deze Giro rijdt hij tot op heden fantastisch. Het is een heel gek jaar, dus ik heb geen idee waar hij kan uitkomen. Het is z’n eerste grote ronde, dat hij zo lang op zo’n hoog niveau móet presteren. Normaliter heb je als jonge gast nog enigszins de luwte om in te groeien. Maar hij staat nu natuurlijk vol in die spotlights, met die roze trui aan. Dan verwacht men dat je elke dag top bent. Ik ben wel benieuwd of hij dat kan volhouden.”

Hijzelf zei eerder deze week nog van niet. Hoe gaat hij met deze situatie om?
“Het is iemand die daar heel nuchter in staat. Dat helpt hem wel. João is iemand die heel erg reëel blijft, niet iemand die hoog van de toren blaast. Hij weet heel goed wat-ie kan en is altijd overtuigd van zijn eigen kwaliteiten, al is alles wat hij nu doet natuurlijk ook nieuw voor hem. Maar eigenlijk doet hij het nu al zo goed, dat hij een mogelijk mindere dag wel goed kan plaatsen. Hij heeft geen druk om te moeten presteren. João zal er wel voor gaan om dit niveau te blijven volhouden. En laat ik het dan zo zeggen: in dit gekke jaar kan er van alles gebeuren, dus ook dat Almeida de Giro wint. Ik durf niets meer uit te sluiten dit seizoen.”

Houdt Almeida stand tot in Milaan? – foto: Cor Vos