Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Kruijswijk tweede in het klassement: “Op deze benen had ik gehoopt”
Steven Kruijswijk kende een goede eerste bergrit in de Ronde van Zwitserland. De kopman van LottoNL-Jumbo eindigde als derde in de rit en vindt zichzelf terug op de tweede plek in het klassement. “Het is nog steeds afwachten hoe ik deze ronde ga eindigen, maar vandaag was het een goed teken dat ik goed hersteld ben van de Giro”, vertelde hij na afloop van de rit tegen De Telegraaf.
“Op deze benen had ik in Zwitserland gehoopt”, zegt Kruijswijk. “Hopelijk kan ik hier nog een goed resultaat rijden, vandaag was in ieder geval een stap in de goede richting. Ik voelde mij heel de klim goed, alleen had ik niet het vertrouwen op een keer voluit te gaan. Dat kwam ook omdat ik wist dat het moeilijk werd om voor de etappe zelf te rijden, daardoor werd ik iets behoudender. Dat je dan derde wordt in de rit, is goed. Nu kun je weer verder kijken naar het weekend.”
Kruijswijks achterstand op klassementsleider Damiano Caruso (BMC) is vijftien seconden. Domenico Pozzovivo, Simon Spilak, Marc Soler en Mathias Frank staan ook nog binnen de minuut van Caruso. “Het is geen Dauphiné-startveld, zo eerlijk moeten we ook zijn. Maar dat ik vooraan meedoen, dat geeft vertrouwen en daar zit misschien nog iets moois in deze week.”
Zijn eerste en enige overwinning in de WT in diezelfde TdS van 2011 behaald (nadien ook maar één bijkomende profzege behaald).
Vooral benieuwd of hij dàt kunstje na 6 jaar nog eens kan herhalen!
Kijk maar eens hoe blij Gilbert was dat hij na al die ereplaatsen eindelijk ook eens een rit kon winnen in TdS. Zeges, niet ereplaatsen, dat is uiteindelijk waar het om draait als je een topper bent.
Smaken verschillen. Ik schat een podiumplek in het eindklassement van de TdS hoger in dan een ritzege, zeker als je vlak daarvoor drie weken voor een klassement in de Giro hebt gereden. Ruim vier weken dagelijks scherp zijn vind ik bewonderenswaardiger dan 1 dagje pieken. Al geef ik toe dat voor Kruijswijk het tweede mss wel een grotere uitdaging is.
Waarom was hij beter dan Spilak en Caruso?
Een rondetopper die nog maar twee keer in zijn hele carrière van winst heeft mogen proeven, het blijft toch bevreemdend. Daar gaat het me voornamelijk om. Als Kruijswijk zelf zou mogen kiezen: deze week eindelijk nog eens een rit winnen, maar op plek 5 of 6 in het eindklassement stranden - of nog tweemaal tweede of derde in een rit worden, en op plek 3 eindigen, waarvoor zou hij dan gaan?
De concrete reden is dat hij graag laat uit de hoogtestage komt op zich voor te bereiden op de tour. Aangezien hij geen klassement rijdt kan hij de eerste week nog wat minder zijn, en daardoor de absolute piek hebben liggen in het tweede deel van de tour.
Dat Gesink betere resultaten behaalde toen hij meer reed waag ik te betwijfelen. In 2010 (volgens mij zijn beste seizoen) reed hij 9000km. Daar zit hij dit seizoen ook al aan als hij de tour de France uit rijdt.
Ja, dat was ook mijn gedachte idd. Al komt dat mede, omdat Kruijswijk nu eenmaal niet de jump in de benen heeft om een demarrage te beantwoorden.
Of Spilak sterker is/was, weet ik niet. Een Spilak in beste doen probeert zelf te demarreren en wordt niet geklopt door Steven voor de boni's.
Pozzovivo zou ik overigens ook naast Kruijswijk en Spilak zetten. Het duurde behoorlijk lang voor ze hem weer hadden. Beide renners zullen tijd moeten willen pakken I. V. M. de tt.