Lachlan Morton wint ‘op zijn manier’ Unbound: “Ik ben heel dankbaar”
Lachlan Morton in zijn tijd als wegrenner - foto: Cor Vos
zondag 2 juni 2024 om 09:46

Lachlan Morton wint ‘op zijn manier’ Unbound: “Ik ben heel dankbaar”

Lachlan Morton stond vorig jaar al op het podium van Unbound Gravel, maar moest toen nog genoegen nemen met een derde plaats. Dit jaar viel echter alles op zijn plek voor de Australiër. Morton versloeg na ruim negen uur koers zijn medevluchter Chad Haga in een sprint-à-deux.

“Ik ben heel dankbaar voor de koers die ik heb gereden”, liet de winnaar van Unbound na afloop weten op de website van zijn ploeg EF Education-EasyPost. “In de finale dacht ik: wat er ook gaat gebeuren, ik ben heel blij met de manier waarop ik deze race heb aangepakt. En mezelf heb voorbereid. Ik heb het op mijn eigen manier gedaan, wat bij me past, door veel avontuurlijke trainingen in te lassen en gewoon te genieten van het fietsen.”

De ‘alternatieve’ voorbereiding van Morton wierp – met een zege in Unbound – dus duidelijk zijn vruchten af. “Ik heb buiten het fietsen om een mooie balans weten te vinden in mijn leven. Dat is lastig, zeker als het fietsen steeds competitiever wordt.”

Morton kwam na ruim negen uur stoempen en stofhappen dus als eerste over de finish in Emporia, Kansas, maar zijn race verliep zeker niet vlekkeloos. De inmiddels 32-jarige Aussie miste bij een eerdere aanval namelijk een bocht. “Dat ik vervolgens nog terug wist te komen, zag ik als een signaal. Ik weet eigenlijk niet waarom ik al zo vroeg in de aanval ging. In zekere zin was ik dus wel blij dat ik daar verkeerd reed.”

Vertrouwen
Morton wist zich daarna met Chad Haga en Thijs Zonneveld af te scheiden van de rest en mocht – na een lekke band van Zonneveld – met Haga strijden om de overwinning. “Als je zo lang met elkaar samenwerkt, is het lastig om die band te breken. Chad viel als eerste aan en daar was ik eigenlijk wel blij mee. Chad wist dat hij het pact had gebroken en het tot de finish met mij moest doen.”

“De finale leek eigenlijk op die van een wegkoers. Ik heb veel van mijn wedstrijden gewonnen vanuit een klein groepje, na een zware wedstrijd. Ik voelde me eigenlijk wel vrij relaxed. Met het verstrijken van de kilometers begon ik steeds meer te denken aan de overwinning. Ik zou het mezelf niet vergeven als ik dit nog had verpest. Ik reed uiteindelijk een perfecte sprint”, besluit de winnaar.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.