Lars Boom maakt vandaag zijn debuut op de weg tijdens Eschborn-Frankfurt City Loop voor het ProTour team van de Rabobank. De Brabander koerste eerder wel voor het Continentalteam en reed bij de top in het veldrijden, waar hij vorig jaar zelfs wereldkampioen wist te worden. Voorlopig is de Nederlander veldrijder af en kan hij voor het eerst zijn rood-wit-blauwe tricot tonen van de Nederlands Kampioen. In een interview met AD Sport vertelt hij over onder andere zijn ambities en de druk.

,,Als ik tv kijk, zie ik regelmatig jongens met wie ik vroeger altijd heb gefietst. Edvald Boasson Hagen, Tony Martin en zo kan ik er nog veel meer opnoemen. Je houdt in de gaten hoe ze rijden en hoopt dat je straks niet voor hen onder hoeft te doen.

,,Ik denk nu ook wel eens: misschien ben ik wel één of twee jaar te laat prof op de weg geworden. Die jongens hebben al grote wedstrijden gereden, koersen van 260 kilometer. Die hebben meer basis dan ik. Het is niet zo dat ik ergens spijt van heb, maar ik denk er wel over na. Als Boasson Hagen Gent-Wevelgem wint, maar ook als ik Martijn Maaskant vierde zie worden in de Ronde van Vlaanderen. Dan gaat het kriebelen. Ik denk niet: ‘dat kan ik ook’. Ik wíl het ook, maar dat is wat anders. Ik mag wel denken dat ik dat kan, maar zoiets zal ik niet uitspreken. Ik weet dat ik sluw, gehaaid en snel genoeg ben om koersen af te maken. Maar ik moet het allemaal nog wel bewijzen.”

,,Ik vind dat verwachtingspatroon niet altijd fijn, omdat het vrij hoog is. Mensen moeten niet denken dat alles waar je een doel van maakt ook automatisch lukt. Aan de andere kant: dat er iets wordt verwacht, is het gevolg van de dingen die ik de afgelopen jaren heb laten zien. Daar moet ik me aan vasthouden.

,,Ik heb heel lang opgekeken tegen het ProTour-team en nu mag ik er zelf in rijden. Ik wil niet de man zijn die aan tafel zit te praten, die alles weet te vertellen. Ik wil luisteren, leren, dat is nu belangrijk. Het is ook geen probleem om me weg te cijferen voor jongens als Freire, Menchov en Gesink. Het mag duidelijk zijn dat die nu een treetje hoger staan dan ik.”

,,Ik hoop dat ik gewoon mee kan rijden, ik verwacht echt geen bijzondere uitslag. Wel hoop ik straks goed te zijn in enkele Nederlandse wedstrijden. Dat moet ook kunnen. Ik heb even moeten wennen aan mijn nieuwe Giant-fiets, maar ik merk de afgelopen week dat ik steeds makkelijker trap.”

,,Als ik gestopt ben hoop ik ook op de weg een keer wereldkampioen te zijn geweest en ik hoop een paar klassiekers te hebben gewonnen. Welke maakt me niet eens zoveel uit, maar het liefst een paar verschillende. Ik wil de komende jaren grote dingen doen in grote koersen. Dat zit in mijn hoofd, dat is het doel.”