Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Laura Verdonschot blijft werken aan start: “Frustrerend als je de cross al in de eerste ronde verliest”
Interview Winnaar in Rucphen, derde in Essen. De Limburgse Laura Verdonschot liet de Wereldbeker in Val di Sole dan wel links liggen, maar dat legde haar geen windeieren. In eigen land, en net over de grens, kon Verdonschot nog eens vanop de eerste rij vertrekken. Een wereld van verschil, vertelt de renster van De Ceuster-Bonache aan WielerFlits.
“Het was niet alleen van de ploeg, maar ook van mezelf een groot doel om deze week te presteren. Daarom moest ik deze crossen ook rijden”, zegt Verdonschot. “Ik denk dat ik in Essen al langer tegengas heb gegeven dan de vorige weken, maar het probleem daar was dat het parcours niet in mijn voordeel vorderde. Door de vele regen werd het steeds meer ‘stoempen’, en dat ligt me een pak minder. Zo kwam ik op de rekker te hangen.”
Startpositie
Toch kan Verdonschot tevreden terugblikken. “Ik had de UCI-punten hard nodig en ik weet dat ik het vooral van deze crossen moet hebben. Televisiecrossen met een haalbaar deelnemersveld: betere kansen zijn er bijna niet voor mij. Vorig jaar heb ik wél Val di Sole gereden, dus ik moest wel iets doen om de punten goed te maken die ik daar nu verlies.”
Een bewuste keuze voor Verdonschot, die geen al te beste ervaringen heeft met de Wereldbekers. “Het grote probleem is vaak mijn start. Mijn aanzet is goed, dat bewijs ik in Essen. Maar daar kan ik op de eerste rij starten, in de Wereldbekers is dat vanop een rij verder. In dat gedrum is het lastig om mijn plaats af te dwingen, waardoor ik in de eerste twee ronden de cross al verlies. Als je mijn rondetijden ziet, rij ik dik in de top 10, maar daar koop je niets mee, hé. Frustrerend, maar vanuit de ploeg blijven we erop werken.”
“Er telt maar één cross”
Dat zal ook moeten, want binnen een kleine maand staat het Belgisch kampioenschap al op het programma. En de kansen liggen daar nog volop open. “We zijn met vier grote kanshebbers en het leuke is dat we allemaal verschillende type renners zijn. Marion moet het van omlopen zoals Essen hebben, Alicia kan alles aan, maar is soms wisselvallig. Sanne en ik zijn dan weer ongeveer dezelfde types, die het meest van de zandcrossen houden. Maar het is een feit: we hebben allemaal een stap vooruit gezet, dat zie je in de uitslagen van de Wereldbekers.”
Toch houdt die machtsstrijd tussen de verschillende Belgische sterke dames Verdonschot niet echt bezig. “Achteraf analyseer je dat wel eens, maar voor mij telt er eigenlijk maar één cross: die op 13 januari (het BK, red.). Ik ga mezelf in de kerstperiode goed monitoren: ben ik gezond, verloopt alles nog vlot? En op basis daarvan maak ik de keuzes in mijn programma. De zandcrossen rijd ik sowieso, daarnaast wacht ik nog een beetje af.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.