Laurens Sweeck sprint na ware thriller naar zege in Superprestige Diegem
Laurens Sweeck heeft een razendspannende editie van de Superprestige Diegem op zijn palmares bijgeschreven. De Belg van Crelan-Corendon wist na een thriller van jewelste – en na een schouder-tegen schouderduel met Thibau Nys – de zege naar zich toe te trekken. Niels Vandeputte werd uiteindelijk tweede, een balende Nys derde.
De avondcross in Diegem is in meerdere opzichten een bijzondere wedstrijd, maar wat toch vooral in het oog springt: Diegem is de enige wedstrijd in deze drukke kerst- en eindejaarsperiode zonder Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Een tegenvaller voor de organisatie, maar het kon de spankracht van de wedstrijd alleen maar ten goede komen, gezien de (toch wel) verstikkende dominantie van wereldkampioen Van der Poel in de voorbije veldritten.
Voor de fulltime crossers, die deze winter behoorlijk aan elkaar gewaagd zijn, was het nog eens een uitgelezen kans om een televisiecross te winnen. Op basis van de laatste weken was het vooral uitkijken naar een strijd tussen Europees kampioen Thibau Nys, Laurens Sweeck, Michael Vanthourenhout en Niels Vandeputte, al waren er met Lars van der Haar, Eli Iserbyt, Felipe Orts en toptalent Tibor Del Grosso veel meer kapers op de kust.
Hectische start, Nys zet scheve situatie snel recht
Deze toppers werden bij de start echter verrast door Andrew Strohmeyer. De Amerikaanse kampioen – die dit seizoen al acht keer wist te winnen op eigen bodem – vloog met een vliegende vaart het veld in, maar werd al snel overvleugeld door de toppers. Voor Nys, Van der Haar en Vandeputte liep het in de eerste minuten minder voorspoedig. Zij waren na een mindere start op achtervolgen aangewezen, al wist Nys de situatie wel razendsnel te herstellen, door in no time op te schuiven naar plaats vijf.
Helemaal van voren maakten Vanthourenhout, Del Grosso, Sweeck en Orts de dienst uit, al lieten de renners nog niet het achterste van hun tong zien. Een hergroepering liet dan ook niet lang op zich wachten. In de tweede ronde kwam alles weer samen en was er nog altijd sprake van een compact peloton, met in de voorste regionen de verwachte namen. De grootste afwezige: Eli Iserbyt. De Belgisch kampioen had het duidelijk lastig en bungelde achteraan de groep.
Spanning om te snijden
Voor Iserbyt was het in deze fase van deze cross een kwestie van overleven, maar Pauwels Sauzen-Bingoal had met Vanthourenhout nog een tweede ijzer in het vuur. De West-Vlaming had duidelijk goede benen en besloot zijn concurrenten met een vroege aanval eens te testen. Vanthourenhout leek even weg te rijden, maar werd al snel weer ingerekend door toptalent Del Grosso, die de laatste weken indruk maakt in het veld. De jonge Nederlander nam de rest mee in zijn spoor, terug naar het achterwiel van Vanthourenhout.
Met het inrekenen van Vanthourenhout keerde de rust weer even terug, al was dit maar van zeer korte duur. Op het einde van de schuine kant ging Jente Michels onderuit en hij nam de al zwoegende Iserbyt mee in zijn val. En daar bleef het niet bij voor Pauwels Sauzen-Bingoal, want vlak daarna moest Vanthourenhout – niet voor het eerst dit seizoen – van schoen wisselen in de materiaalpost. Iserbyt en Vanthourenhout keken zo plots tegen een behoorlijke achterstand aan.
Maar Vanthourenhout weigerde de strijdbijl te begraven en reed op karakter – en vooral goede benen – terug naar de kopgroep, die nog bestond uit Nys, Vandeputte, Sweeck, Del Grosso, Orts en de sterke Ryan Kamp. Ook Iserbyt, Michels en Van der Haar waren nog allerminst uitgeschakeld: de verschillen waren na ruim dertig minuten crossen nog klein en dus speelbaar. Heel even leek Thibau Nys met een versnelling de initiator van een kopgroep van vier, maar schijn bedriegt.
In een cross van hollen-en-stilstaan bleek het namelijk bijzonder moeilijk om een beslissende kloof uit te bouwen. Met nog twee ronden te gaan, kwamen er dus nog tien(!) renners in aanmerking voor de zege: Sweeck, Nys, Vanthourenhout, Vandeputte, Iserbyt, Kamp, Van der Haar, Orts, Del Grosso en Michels. Maar wie zou er aan het langste eind trekken? Sweeck besloot in de voorlaatste ronde zijn kaarten op tafel te leggen.
Sweeck slaat toe in ijzingwekkende slotronde
De kopman van Crelan-Corendon wist zich los te rukken van zijn opponenten en een vijftal seconden weg te flitsen, maar werd toch weer tot de orde geroepen door Nys en Vandeputte, waarna ook Del Grosso, Iserbyt, Kamp en Van der Haar weer konden aansluiten. Wie helemaal van het voorplan was verdwenen: Vanthourenhout. Terug naar de kop van de koers, waar Vandeputte – die zich tot dan toe afzijdig had gehouden – fel van leer trok. Sweeck beet op de tanden en ging mee, de rest leek te passen.
Met de nadruk op leek, want op de flanken van de Regimentsberg wist Nys met een indrukwekkende versnelling de oversteek te maken naar Sweeck en Vandeputte. De Europese kampioen nam vervolgens de kop en trok zich volledig binnenstebuiten, in een poging zijn concurrenten overboord te kieperen. Sweeck zat echter nog niet aan het einde van zijn Latijn en bleef in het spoor.
Wat we vervolgens kregen, was een razendspannende tweestrijd tussen Sweeck en Nys. Beide mannen wisten elkaar tot het uiterste te dwingen, met meerdere uitremacties en ultieme inhaalbewegingen. Sweeck had uiteindelijk het laatste woord, want hij kwam als eerste boven op de trappenpartij richting de finish. Hij sprintte vervolgens naar de zege, voor Vandeputte, die in extremis nog voorbijging aan een balende Nys.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.