Interview Exact een jaar geleden was Laurens Sweeck in deze periode van het crossseizoen outstanding. De kopman van Crelan-Corendon legde met overwinningen in Maasmechelen en de Beekse Bergen de basis voor zijn eindzege in de Wereldbeker, en ook in de Superprestige reeg hij de zeges aan elkaar. Momenteel blijft de voormalige Belgisch kampioen op zijn honger zitten. Met WielerFlits zoekt hij naar verklaringen.

De belangrijkste reden is natuurlijk niet héél ver te zoeken. Sweeck begon het seizoen namelijk met een kleine achterstand. Vanwege een kuitblessure, die hij opliep tijdens de openingscross van Beringen, moest hij er een tijdje uit. Pas op 22 oktober in Overijse reed Sweeck zijn eerste volledige cross van het seizoen.

• 

  26 okt

  Lees ook Blessurevrije Laurens Sweeck ziet nog voldoende doelen: "Liever een trui dan een klassement"

  26 okt

“Ik wil het niet volledig daarop steken. Op zich ging het de laatste weken helemaal niet slecht”, vindt Sweeck. “Ik heb een flinke dosis pech gehad, waardoor het in de uitslagen niet te zien was dat ik op een goed niveau rondrijd. Zeker in de eerste week na mijn rentree ging het prima. In Maasmechelen had ik kunnen winnen, maar daar reed ik dan twee keer lek. Stel dat ik daar win, dan praten we nu misschien anders.”

Sluimerende ziekte?
Is het alleen dat, of is Sweeck ook fysiek nog niet op zijn beste niveau? “Misschien heb ik niet meer voldoende kunnen trainen, maar dat is door de drukke kalender natuurlijk voor iedereen het geval. Je moet af en toe keuzes maken om op je beste niveau te komen. Binnenkort, begin december, gaan we met de ploeg op stage. Dat zal me wel deugd doen om nog eens goed te kunnen doortrainen.”

foto: Cor Vos

Afgelopen week stak bovendien een nieuw probleem de kop op. De geruchten gingen dat Sweeck momenteel ziek aan het rondcrossen is. “Op dit moment voel ik me niet ziek. Maar ik heb het gevoel dat ik niet goed kan ademen. Misschien dat er iets mis is met mijn middenrif, het zit gespannen en dat belemmert me. Voor de rest heb ik geen idee wat er aan de hand is. Woensdag op de ploegtraining was alles nog oké.”

Hoog verwachtingspatroon
Toch is het duidelijk dat er bij de kopman van Crelan-Corendon iéts mist, als hij wil wedijveren met Eli Iserbyt, Michael Vanthourenhout, Joris Nieuwenhuis, Lars van der Haar en Pim Ronhaar, die de afgelopen weken hun overwinningen meepikten. “Het ontbreekt me vooral aan wat weerstand. Nog eens door een muur kunnen gaan. Anderzijds, dat is ook moeilijk te trainen. Deels heb je een beetje frisheid nodig, maar je moet ook voldoende kunnen trainen. Het moet voor mij nog allemaal wat in zijn plooi vallen, en ik hoop dat het snel gebeurt.”

“Al besef ik dat ik vorig jaar heel verwend ben geweest”, vertelt de Wereldbeker-winnaar nog. “Vanaf je het een klein beetje minder goed doet, lijkt het meteen alsof je slecht bezig bent. Terwijl het ook vorig jaar een tijdje heeft geduurd vooraleer ik de handen in de lucht mocht steken. Ik was al van de eerste crossen in orde, maar het duurde ook toen een tijdje voor de puzzelstukjes juist vielen.”

Het feit dat enkele jonge talenten als Thibau Nys en Pim Ronhaar zich bij de top voegden, maakt het Sweeck ook niet gemakkelijker. “Best veel renners hebben al gewonnen. De top is wat breder geworden, waardoor het lang geen zekerheid is dat je op het podium staat. Dat is heel mooi voor de cross, maar mits minder pech zou ik me daar toch graag wat meer willen bijvoegen.”