Lennert Teugels bemachtigt twee truien in Rwanda: “Kon me niet bedwingen”
Interview Zowel de bergtrui als de trui voor de tussensprinten zijn na vier dagen Tour du Rwanda in de handen van Lennert Teugels. De 28-jarige Aalstenaar beleeft in het Afrikaans rondje de dagen van zijn leven: “Ik vind het hier fantastisch. Ik kan me amper bedwingen om elke dag mee te schuiven”, vertelt hij aan WielerFlits.
Het was vandaag al de derde keer op vier ritten dat de klimmer van Tarteletto-Isorex in een vlucht te vinden was. Eerder deze week kwam hij al uit op een elfde plek, vandaag werd het een zesde notering. Niet ver na winnaar Valentin Ferron. “Maar ik was niet fris genoeg meer om een finale te rijden, na het aanvalswerk van de voorgaande dagen. Ook al omdat ik telkens alles uit de kast moest halen voor die nevenklassementen. Er zijn een paar jongens die telkens wilden sprinten, dus daar heb ik veel energie mee verloren.”
Is Teugels te gretig met zijn krachten omgesprongen? “Eigenlijk was ik hier de man voor het klassement, maar het aanvallen is soms sterker dan mezelf. Ik wil graag de koers maken en op dit parcours, in een redelijk klein peloton met brede wegen, is het moeilijk om mezelf te bedwingen. Misschien moet ik met mijn kwaliteiten meer durven wachten en voor een uitslag gaan. Maar soms gebeurt het ook heel toevallig. Gisteren viel ik aan voor een tussensprint, twee renners volgden. Moet ik dan doorrijden, of moet ik remmen en me laten inlopen? Daarna heb ik de switch gemaakt: het klassement gaat uit mijn hoofd en ik ga vol voor de truien.”
Al is er nog werk voor de boeg om die truien in zijn bezit te houden. “De rushestrui is al redelijk binnen. Er zou al iemand drie dagen op rij alles mee moeten pakken om me nog te bedreigen”, vertelt Teugels. “De bergtrui is een ander verhaal. In de achtste rit alleen al zijn er nog zestig punten te verdienen en ik heb er momenteel maar 35. Het wordt dus morgen en in de tijdrit goed sparen om me daar nog in te mengen. Die truien zouden echt een leuk aandenken zijn.”
Enthousiasme
Het enthousiasme spat uit Teugels’ stem als we hem enkele uren na de rit opbellen. Voor de Oost-Vlaming, eerder al tweede in de Tour de Vendée en dertiende in de Baloise Belgium Tour, is deze week een hoogtepunt. “De wegen zijn enorm goed en de Franse organisatie regelt alles tot in de puntjes. Er is auto voor de ploeg, een busje dat ons oppikt voor de verplaatsingen en we zitten ook in een redelijk westers hotel. We hebben zeker niet te klagen. Het is beter geregeld dan bij veel Belgische organisaties. Ik vind het fantastisch om hier te zijn.”
“De coronaregels zijn hier ook een pak soepeler, waardoor de mensen naar de koers mogen komen kijken. Er staan soms echt duizenden enthousiaste mensen op ons te wachten. Maar de mondmaskerplicht wordt wel supergoed nageleefd, daar schrok ik wel van”, aldus Teugels. “In de koers zelf heb ik nog niet veel met lokale renners gepraat. Vandaag heb ik wel contact proberen te leggen met een Eritreeër in de vlucht, maar volgens mij spreken ze niet zo goed Engels of Frans. En in het Swahili of Eritrees, daar begin ik niet aan (lacht).”
Alleszins rijdt de Aalstenaar zich op Afrikaans grondgebied knap in de kijker, in een jaar waarin continentale renners het niet gemakkelijk hebben. “Daar ben ik ploegbaas Peter Bauwens heel dankbaar voor. We hebben ondanks de moeilijke omstandigheden een mooi programma gereden, met ook de Ronde van Valencia. Verder worden de Ronde van België en de Tour de Wallonie heel belangrijke wedstrijden voor mij. Dat zijn koersen waar het prestatiegericht echt moet gebeuren, als ik mijn droom om de stap naar een ProTeam te zetten nog wil waarmaken.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.