Niels Bastiaens

• maandag 18 april 2022 om 13:22

Interview Lennert Teugels had deze week de kans van zijn leven op winst in een 2.1-rittenkoers. Maar dat was buiten de Polen van HRE Mazowsze Serce Polski gerekend, die Teugels in de slotrit van de Belgrade Banjaluka nog uit de leiderstrui kegelden. “Als al die jongens je komen vastzetten tegen een vangrail, dan weet je snel: dit wordt moeilijk”, vertelt Teugels aan WielerFlits.

Laten we beginnen met een positieve noot. Heel Tarteletto-Isorex reed afgelopen week op niveau in de Servische rittenkoers Belgrade Banjaluka. Zo zagen we naast Teugels ook een sterke Gianni Marchand, en won snelle man Andreas Goeman zelfs de slotrit. Dankzij een derde plaats in de eerste ploegentijdrit was de toon meteen gezet. “Op die manier stonden we allemaal vooraan in het klassement. Dat zorgt ervoor dat je met een open vizier kunt koersen, vanuit een luxepositie.”

Op die manier belandde Teugels na vier etappes in de leiderstrui, maar dat was misschien een vergiftigd geschenk… “Vooraf wist ik al dat het tricky ging worden met de wind. Ik dacht zeker niet dat het binnen was, maar we waren voorbereid. Het plan was om een groepje te laten wegrijden, zodat de boniseconden al zeker weg waren. Jakub Kaczmarek stond immers maar op drie seconden. Maar dat was niet naar de zin van zijn Poolse ploeg. Ze trokken al vroeg in de koers een waaier van een 35-tal man, en gelukkig waren we nog met 7 renners van de ploeg mee.”

Professioneel?
“Op dat moment denk je: geen probleem, komt in orde. Maar toen begon het… Ze namen mij geregeld mee naar de kant, zetten mij daar vast of lieten een gaatje, dat ik dan moest dichtrijden. Na 100 kilometer koers zat ik op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plaats, en opeens was de koers over. Dat was toch best intimiderend. Die Polen zijn ook allemaal 1m80 à 1m90. Als al die jongens je komen vastzetten tegen een vangrail, dan weet je snel: dit wordt heel moeilijk.”

Gingen die jongens dan over de schreef? “Ze hebben hun handen aan hun stuur gehouden. Ik ben niet van de fiets gehaald ofzo. Je zou dat dan professioneel kunnen noemen, maar ik zou het persoonlijk nooit zo doen. In Oost-Europa hebben ze misschien een totaal andere kijk op winnen. Daar is het meer: winnen is winnen, terwijl ik op die manier niet zou willen winnen. Maar kijk, het hoort bij het wielrennen, zeker?”

Teugels in de Tour de Wallonie – foto: Cor Vos

Volgens Teugels is het ook typisch voor koersen in Oost-Europa. “Een Europese televisiekoers heeft toch een totaal andere sfeer. Daar zou zoiets not done zijn in het peloton, maar hier kan je alles doen wat je wil. Dat is toch een groot verschil. Maar anderzijds was het wel een fantastisch avontuur, om eens te kunnen meekoersen met de beteren, op een iets lager niveau. Dat is in Belgische 1.1- of 1.Pro-koersen een pak lastiger.”

Zelfkennis
De 29-jarige Teugels weet intussen ook perfect wat hem goed ligt en wat niet. “Ik heb eerst lang gestudeerd, en vanaf mijn 24e beseft: misschien kan ik nog een aantal jaar koersen en daar iets aan overhouden. Maar ik heb nog moeite met wringen. In een Vlaamse koers is 50 % van het werk positie kiezen en 50 % power, dus is meekoersen voor de prijzen veel moeilijker voor mij. In Oost-Europa heb je meer marge om iets goed te maken met je kwaliteiten, op brede wegen. Hier zie ik de verhouding kracht-positie als 70/30. Dat maakt koersen als deze heel geschikt voor mij.”

Daarom dat Teugels zich in de winter geregeld op Zwift-competities stort? “Misschien wel, dat is gewoon ‘stampen’ (lacht). Ik ben daarmee begonnen in de winter na de eerste lockdown, maar dat is intussen wat uit de hand gelopen. Mijn ploeg Belgian Zwift Riders wordt nu gesponsord door Abus en Lecol, en in de winter rijden we ook redelijk serieus mee voor geldprijzen. Gelukkig is het een echte wintersport, zoals cyclocross, dus overlapt het zelden met mijn wegprogramma.”

En qua wegprogramma heeft Teugels bij Tarteletto-Isorex niet te klagen. Na de Tour du Rwanda, Normandië en Belgrade Banjaluka, is het komende week tijd voor een nieuw avontuur, in de Tour of Hellas. “Weer een mooie 2.1 over vijf dagen, met start op Kreta en vier lastige ritten op het Griekse vasteland. Het niveau ligt iets hoger, maar ik zie toch weer kansen. Ik ben misschien geen veelwinnaar, maar wil alle kansen grijpen. Misschien was afgelopen week de kans van mijn leven, maar ik wil niet wanhopen en het nog eens proberen.”