Lieuwe Westra is vrijdagmiddag in besloten kring gecremeerd. Afgelopen zaterdag overleed de 40-jarige Fries. Onder grote belangstelling is er vrijdagmiddag tussen 13.00 uur en 15.00 uur afscheid genomen van Ut Beest. Nadien was er in kleine kring een afscheidsdienst voor Westra, waarna de crematie plaatsvond.

Onder meer Pieter Weening en Tom-Jelte Slagter bewezen in Dokkum hun ex-collega de laatste eer en ook Westra’s ex-vrouw Ingrid Kimber was daarbij aanwezig. Westra lag opgebaard in een open kist, met over zich heen een spandoek met daarop de Friese vlag en de kleuren van zijn oude ploeg Astana. Op de achtergrond waren prachtige foto’s van Westra te zien en klonken de door hem geliefde hardcore-klanken door de serene ruimte.

Belangstellenden konden in de zaal plaatsnemen om in rust afscheid van de ex-renner te nemen. Naast Weening en Slagter, kwamen er nog tal van mensen uit de wielerwereld langs. Ook Vincenzo Nibali en Enrico Gasparotto waren dat van plan, vertellen ze aan de Leeuwarder Courant. “Vincenzo is een echte kampioen. Hij heeft een goed hart. Niet alleen tijdens zijn carrière, ook daarna. Hij zal Lieuwe nooit vergeten”, zegt Gasparotto.

“Vincenzo is hem eeuwig dankbaar wat hij ooit voor hem heeft gedaan”, gaat de Zwitser verder, die het woord voerde voor de slecht Engels pratende Nibali. “Daarom wilden we naar Dokkum komen. Maar toen bleek dat de uitvaart besloten was, had dat geen zin. Misschien dat we op deze manier kunnen laten blijken hoeveel Lieuwe voor ons heeft betekend. Want we leven enorm mee met Lieuwes familie. Hun verdriet is ook ons verdriet.”

Gasparotto haalt herinneringen op
Gasparotto (tegenwoordig ploegleider bij BORA-hansgrohe) deelt in hetzelfde artikel een mooie anekdote over Westra, na diens ritzege in de Ronde van Catalonië 2014. “Hij was door alle plichtplegingen erg laat op zijn kamer. Ik heb toen een cadeautje voor hem achtergelaten, op zijn kussen. De volgende ochtend kwamen we elkaar weer tegen en hij heeft me toen lang geknuffeld, als een echte vriend. Dat moment ben ik nooit vergeten.’’ 

“Als collega was Lieuwe onvoorstelbaar loyaal”, vervolgt de Zwitser. “Hij deed alles voor Nibali. En voor de ploeg. Pure power. Zonder na te denken. Het was altijd alles of niets. Zwart of wit, nooit grijs. […] Ik beschouw Lieuwe ook als een vriend omdat we close waren. Vincenzo en ik, we houden van hem. Velen hadden hem willen helpen. Lieuwe was zijn hele leven aan het vechten. Nu vecht hij niet meer. Ik hoop dat hij eindelijk rust heeft gevonden.”

Via deze weg willen we als redactie van WielerFlits moeder Alie, broer Jan Hendrik en alle overige familie en vrienden condoleren met het verlies van Lieuwe en wensen hen alle kracht toe in deze moeilijke tijd.