Lucinda Brand besliste in de Druivencross Overijse een spannende tweestrijd met Nikki Brammeier in haar voordeel. Vol overgave dook ze de afdalingen in en ving ze de bochten aan op het modderige parcours, waarbij de Nederlands kampioene ook meermaals tegen de vlakte ging. Telkens krabbelde ze weer overeind om uiteindelijk het duel met haar Britse tegenstrever in haar voordeel te beslissen.

“Bij die val in de afdaling kwam ik met de schrik vrij”, blikte Brand terug in een interview met WielerFlits. Toen ging ik er wel aardig agressief in. Ik dacht: ‘Pak ‘m rustig, je hebt toch al wat voorsprong: doe gewoon normaal.’ Toen reed ik over een worteltje, maar gelukkig vingen de toeschouwers me op – er staan immers best wel pijnlijke paaltjes daar.”

Ze haalde opgelucht adem, maar Brammeier kon zo weer wat voorsprong nemen. “Ik dacht: ik rij gewoon zo hard mogelijk omhoog en als ik er nog bij kom, geef ik gewoon nog eens alles. En kom ik er niet meer bij, dan heb ik het in elk geval geprobeerd en dan zien we het wel. En ik dacht wel van, weet je: ik kan een foutje maken, maar zij ook en dat gebeurde dan ook.”

Scheldecross en Wereldbekers in Namen en Zolder
Brand rijdt de komende weken ook de Scheldecross, de Wereldbekers in Namen en Heusden-Zolder, de Azencross en de veldrit van Bredene. Om dan in het weekend van 12 en 13 januari aan het vertrek te staan van het Nederlands kampioen. De Wereldbeker in Pont-Château slaat ze over vanwege een trainingskamp. De Wereldbeker in Hoogerheide een week later rijdt ze wél.

Het WK in Bogense wordt haar laatste veldrit. “Daarna ga ik gelijk weer terug naar Spanje voor een trainingskamp. Het wegseizoen begin ik in België, dan ben ik weer bij jullie terug”, lacht ze. “En dan ga ik gelijk Omloop Het Nieuwsblad rijden.” Schrik om aan frisheid in te boeten, heeft ze niet.

‘Wegkoersen vragen ander type focus’
“Nee, tegen die tijd ben ik nog wel echt in goeden doen, denk ik. Wegkoersen zijn wel heel anders; het vraagt een ander type focus en voorbereiding. En we hebben wel het voorjaar zo ingebouwd dat ik gewoon eigenlijk weer wat gas kan terugnemen, zodat ik dan richting de Ardennenklassiekers weer wat beter ben. We delen het wel iets anders in dan andere jaren.”

“De afgelopen jaren heb ik ervoor gekozen om gelijk door te gaan en dan de eerste koersen echt helemaal top te zijn en dan uiteindelijk als helper mee te gaan in de finales. En zelfs de Ardennen niet te rijden of maar half. En nu willen we eigenlijk de eerste koersen wél rijden en dan even gas terug nemen. En dan de Ardennen weer”, zegt ze tot slot.