Lucinda Brand wil niet dezelfde fout maken als vorig jaar: “Blessure laten herstellen vraagt veel energie”
Interview Lucinda Brand is druk bezig met haar comeback in het veld. Aan het einde van het wegseizoen liep ze een blessure op aan een van haar gewrichten in de schouder. Wanneer ze haar rentree in het veld gaat maken, is niet duidelijk. “We hebben besloten om het anders aan te pakken dan vorig jaar”, vertelde Brand aan WielerFlits.
Begin september gebeurde het, de val van Brand. In de vierde en voorlaatste rit van de Simac Ladies Tour ging de Nederlandse ongelukkig tegen de grond. “We reden tegen 60 km/u en een andere renster wilde een tasje aanpakken. Dat ging niet goed, ze schoot terug en sloeg mijn stuur volledig uit mijn handen. Ik voelde meteen dat het niet oké was. Ik wist niet wat voor pijn het was, maar het was wel zeer intens.”
“Het is gewoon mega balen, want die val voelde ook heel vermijdbaar aan.” Na haar val volgde al snel het verdict; de banden die het sleutelbeen op zijn plaats houden, het AC-gewricht, zijn afgescheurd. “Vierde of vijfde graad zelfs, dus ik moest ook nog eens geopereerd worden. Het is erger dan een sleutelbeenbreuk, want het is minder zeker hoe snel het herstel zal verlopen. Het (de gewrichtsbanden, red.) heeft in ieder geval flink wat tijd nodig om weer aan elkaar te groeien.”
“Gelukkig kon ik de dag na mijn val al geopereerd worden. Die operatie is goed verlopen, de dokters waren tevreden. Ze hebben me toen verteld dat het sowieso zes tot acht weken duurt voordat het allemaal weer goed aan elkaar zit, maar je kan er daarna nog heel lang last van hebben. In sommige gevallen zelfs tot een half jaar. Het is ook moeilijk om in te schatten wat er gaat kunnen binnen een bepaalde tijd. Ga ik een aantal dingen niet kunnen doen op de fiets? Of ga ik het gewoon voelen?”
Brand: “Complexe en onzekere blessure”
Dat je tijdens het crossen je bovenlichaam veel gebruikt, denk bijvoorbeeld aan het schouderen van de fiets, is natuurlijk geen voordeel. “Dat maakt het complex en extra onzeker. Ik ben zeker niet de gezelligste thuis op dit moment. Maar ik maak wel goede sprongen. In het begin moest ik nog bij bijna alles hulp vragen. Met links ben ik niet zo handig en een zware pan optillen ging bijvoorbeeld niet. Voor mezelf koken was dus geen optie.”
Afgelopen zondag kwam er wel goed nieuws. Brand vertelde op sociale media dat ze vooruitgang boekt. “Na vier weken kon ik eindelijk beginnen met fysiotherapie om de mobiliteit in mijn schouder terug te krijgen. Ik probeer ondertussen weer verder te bouwen aan mijn conditie. Na korte binnenritjes probeerde ik ook weer buiten te fietsen. (…) Ik kan nog niet zo lang trainen als ik zou willen, maar ik heb inmiddels wel weer over grindwegen gereden.”
Geduld is noodzakelijk
Zicht op een rentree is er nog niet. Dat is een bewuste keuze, vertelde de renster van Baloise Trek Lions in gesprek met WielerFlits. “Ik wil geen datum vastplakken, want daar heb ik me vorig jaar op verkeken (vorig seizoen brak Brand in oktober haar middenhandsbeentje, red.). Toen wilde ik heel snel terugkeren, stiekem iets te snel. Het ging toen allemaal wel met mijn hand, maar ik had er te weinig bij stilgestaan dat je lichaam ook veel energie nodig heeft om je blessure überhaupt te laten herstellen.”
“We hebben met dat in het achterhoofd besloten om het nu rustiger aan te pakken. Ik ben ook op mijn hoofd gevallen, dus ook daarvoor is het belangrijk om niet heel snel te gaan. Ik wil me rustig focussen op mijn herstel en de tijd nemen om goed te trainen. Ik heb heel veel achterstand opgelopen en we moeten dat ergens zien terug te halen”, besloot Brand.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.