Voor Mads Pedersen is het een drukke periode. Zondag kwam de Deense renner nog als achtste aan in de Ronde van Vlaanderen, nog geen 48 uur later won hij 450 kilometer zuidwestelijker de openingsetappe van het Circuit Cycliste Sarthe.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Pedersen laat op de website van Trek-Segafredo weten dat aan het begin van het seizoen al was bepaald dat hij na De Ronde de Franse etappekoers zou rijden. “Mijn coach vond het een goed idee, en ik ging akkoord. Op die manier kan ik meer koersen en heb ik daarna nog maar een trainingsblok voor Roubaix. Het was een zware en lange dag, en het weer was niet supermooi. Het was niet makkelijk in de ontsnapping want we hadden niet veel voorsprong.”

Bijna verrast tijdens plaspauze
Zijn ploegmaat Alexander Kamp was mee in de vroege vlucht, die in de twee grote rondes rond start- en finishplaats Mamers lange tijd het beeld bepaalde. Dat bij het ingaan van de vijf kleine rondes een tegenaanval van een sterke groep tot stand kwam, kwam niet voor in de plannen en Pedersen werd zelfs bijna verrast. “Alex Kirsch en ik waren net gestopt om te plassen, toen we zagen dat ze van voren wegreden. Ik moest opschuiven en kon toen de sprong maken.”

De wereldkampioen van 2019 sloot aan bij de tegenaanvallers die uiteindelijk bij de vroege vlucht aansloten. “In het begin draaide ik een beetje mee, maar niet te veel, want we hadden Kamp op kop en ik wilde dat hij voorop bleef tot de tussensprint. Toen we ze te pakken hadden, was het vanaf dat moment hard koersen. Het peloton zat ons van achteren op de hielen en gaf ons weinig voorsprong en dat maakte het lastig.”

Met veel gevaarlijke renners in de kopgroep was er een gezamenlijke inspanning nodig om het peloton af te houden. Aan het begin van de laatste ronde, met nog zestien kilometer te gaan, was de voorsprong opgelopen tot 1.20 minuut. Het peloton kon de voorsprong echter terugbrengen tot 30 seconden met nog 10 kilometer te gaan. “Sommige jongens stopten met meerijden, en et ging terug naar 30 seconden. Ze probeerden aan te vallen, maar Kamp dekte ze echt goed.”

‘Plapp gaf me niet veel ruimte’
Het peloton kreeg de aanvallers echter niet meer te pakken. Met nog twee kilometer te gaan viel Pedersen aan, en toen hij werd teruggepakt, reed hij de finish bergaf perfect. “Met nog twee kilometer te gaan dacht ik dat ik in de aanval kon gaan en de anderen kon laten achtervolgen. Luke Plapp van INEOS Grenadiers gaf me echter niet veel ruimte. Ik kwam terug bij de groep met nog anderhalve kilometer te gaan en herstelde een beetje voor de sprint.”

“De laatste man viel aan voor de laatste bocht, met nog 700 meter te gaan, en ik moest het gat dichtrijden. In zo’n situatie kun je niets anders doen dan hard rijden en hopen op het beste. Ik geloofde nog steeds in mijn sprint, ook al moest ik energie steken in het dichtrijden van het gat, ik dacht dat ik nog steeds kon winnen. Het was moeilijk, maar ik slaagde erin om het op tijd te dichten, een paar keer te ademen en dan voor de sprint te gaan”, aldus de Deen.

Nu gaat hij met zijn ploeg proberen om de gele trui te verdedigen, geeft hij nog mee. “Ik denk dat dit de moeilijkste etappe van allemaal was.”