Youri IJnsen

• maandag 28 februari 2022 om 17:14

Interview Amaury Capiot boekte in de GP La Marseillaise eind januari zijn langverwachte, eerste profzege. De 28-jarige Limburger uit Lanaken rijdt al heel het seizoen de pannen van het dak en gold dan ook als schaduwfavoriet voor het Openingsweekend. Een zevende plek in Kuurne was naar behoren, maar de ontgoocheling na Omloop Het Nieuwsblad was groot. Wél zag hij zijn ploeg Arkéa Samsic weer een sloot essentiële UCI-punten verzamelen.

Kort na de finish van De Omloop leunt Capiot met zijn hoofd in zijn hand, zijn elleboog steunt op zijn stuur. “De koers was goed. Ik had niet een supergevoel, maar ik was mee bovenop de Muur van Geraardsbergen. Mijn ploegmaat Matis Louvel moest een gaatje laten en Kévin Vauquelin na hem ook. Hij zit één plaats voor mij. En dat gat werd groter en groter… Ik zag het zo gebeuren. Het gevoel dat je mee bent over De Muur en dan moet lossen in de afdaling, dat is gewoon zielig. Ik ben zwaar ontgoocheld…”, treurde hij hardop bij WielerFlits. Capiot werd 23^ste. In de sprint van zijn groep moest hij alleen Heinrich Haussler voor laten.

De Belg wist dat zijn koers op dat moment om zeep was, het huilen stond hem nader dan het lachen. “We hadden in Omloop Het Nieuwsblad écht voor die tweede plek kunnen meedoen en dan is het nogal frustrerend als je je eigen koers en resultaat zo in rook ziet opgaan. Na Kuurne-Brussel-Kuurne was die ontgoocheling toch verder weg. Dat is ook een heel andere koers waarin er nog van alles kan gebeuren in de laatste veertig kilometer. Ik kan daarom leven met die zevende plek. In de laatste tien kilometer heb ik met Dan McLay rondgereden om hem zo veel mogelijk uit de wind te houden en hem goed te plaatsen voor de sprint.”

Capiot boekte eind januari zijn eerste profzege – foto: Cor Vos

Uiteindelijk werd de Brit vierde, Capiot zevende én Hugo Hofstetter derde. “De afspraak was om bij een spurt voor Dan te gaan en Hugo had een vrije rol; hij mocht dus zijn sprint doen. Ik heb me ingezet voor Dan. Alles verliep voorspoedig, tot de laatste bocht. Dan en Hugo verloren er mijn wiel. Ik heb nog twee keer gekeken of ze konden aanpikken, maar ik was ze kwijt. Ik besloot dan zelf om er nog een ereplaats uit te halen. Uiteindelijk passeerden zowel Hugo als Dan nog door de smalle opening bij de hekken. Ze werden derde en vierde en dat was toch wel maximaal voor ons, Fabio Jakobsen en Caleb Ewan zijn gewoonweg sneller.”

Toch leerde de snelle klassiekerman ook de nodige lessen voor de rest van het voorjaar. Na goede optredens in Valencia, Marseille en de Tour of Oman, overheerst er in ieder geval een tevreden gevoel over zijn vorm. “Mijn conditie voor dit soort koersen is al goed. Maar ik voel wel dat er nog plaats is voor een paar procentjes. Hopelijk vind ik die in Parijs-Nice.”

UCI-punten leeft binnen Arkéa Samsic
Arkéa Samsic was wel de morele winnaar van het weekend. De Franse equipe verzamelde bijna 300 UCI-punten, belangrijk in de jacht op een WorldTour-licentie voor volgend jaar. “Het is een feit dat we ook voor ereplaatsen rijden vanwege de UCI-punten, dat moeten we niet onder stoelen of banken steken. Het is niet zo dat de ploegleiding erop hamert om met drie man in de top-10 te eindigen. We hadden uiteraard liever gewonnen. Maar we beleven een goede seizoensstart, dat zonder meer. Alles draait goed en de sfeer is prima. Laat ik het dan zo zeggen: alle renners binnen Arkéa Samsic willen volgend jaar naar de WorldTour.”