Marc de Maar rijdt in 2018 rond in het shirt van de Japanse ploeg UKYO. “Ik had me er al bij neergelegd dat het het laatste jaar op de weg was, maar toen kwam deze ploeg in een keer voorbij gefietst, met een goed aanbod en een uitdagend en avontuurlijk programma. Daar hoefde ik niet lang over na te denken”, vertelt de 33-jarige De Maar aan WielerFlits.

“Ik dacht dat ik bezig was aan mijn laatste seizoen op de weg”, erkent De Maar, die afgelopen jaar enkele wedstrijden reed voor Hengxiang. Over de avonturen die hij beleefde vertelde hij in WielerFlits Live. “Die paar wedstrijden die ik heb gereden voor de Chinese ploeg zijn goed bevallen, alleen had ik gehoopt op een wat internationaler programma in Azië. Daar was het mij ook vooral om te doen. Ik ben een pionier en avonturier, maar dat is in het water gevallen door het gebrek aan een goed wedstrijdprogramma.”

De Maar deelde het peloton met de UKYO-ploeg in de Chinese koersen die hij het afgelopen jaar reed. “Ik raakte daar aan de praat met de Spaanse jongens van die ploeg, Oscar Pujol en Benjamin Prades. Een van de ploegleiders, Pablo Urtasun, ken ik aardig goed van mijn verleden in Europa. Zo is dat balletje gaan rollen”, legt hij uit. Bij UKYO wordt De Maar ploeggenoot van Raymond Kreder, die hij nog kent van zijn jaren bij Roompot-Oranje Peloton. De Japanse formatie is ambitieus. In 2019 hopen ze ProContinentaal te worden en in 2020 een grote ronde te rijden.

Mountainbike krijgt voorkeur
De Maar blijft zich naast het wegwielrennen ook richten op zijn mountainbike-loopbaan. “De tijd dat ik mij volledig op de weg richt is voorbij. Misschien wordt het mijn laatste jaar, misschien niet. Ik blijf gewoon mountainbiken namens Ghost en dat heeft ook nog altijd voorrang.”

Het afgelopen najaar reed De Maar nog sterke uitslagen op de weg met een vijfde plek in de Tour of China I en een zesde plaats in de Tour of Hainan. “Dit is iets wat ik heel erg leuk en gaaf vind. Ik weet ook zeker dat als ik een goede dag heb, dat ik af en toe nog eens een goede uitslag kan rijden in Azië. Ik hoop een wat internationaler programma te rijden. Een definitieve invulling is er nog niet, maar ik ga hooguit zes of zeven etappekoersen rijden. Anders kom ik een beetje in de knoop met mijn mountainbikeprogramma en andere werkzaamheden.”