Marianne Vos: “Het was makkelijker geweest als ik mijn been had gebroken”
Marianne Vos moest na het wegseizoen ook de veldritwinter aan zich voorbij laten gaan. De meervoudig Olympisch en wereldkampioene heeft te maken met overbelasting, hetgeen haar al vanaf het voorjaar aan de kant houdt. Op haar hernieuwde website spreekt Vos van ‘mijn moeilijkste wedstrijd ooit, want ik heb altijd resultaten gehaald door keihard te werken’.
“Aan de start van het afgelopen seizoen kreeg ik een hamstringblessure”, steekt Vos van wal. “Het herstel duurde lang, maar ik ben toch aan het seizoen begonnen. Gaandeweg kreeg ik echter steeds meer pijntjes en ik merkte dat ik nergens meer goed van herstelde. Niet van de pijntjes, maar ook niet van de inspanning. Na uitgebreid medisch onderzoek is vastgesteld dat er sprake was van overbelasting. Het enige dat daartegen helpt, is complete rust. Ik heb toen met de artsen afgesproken drie maanden volledig rust te nemen. Daarna onderga ik opnieuw een serie medische tests en kunnen we zien of ik inderdaad vooruitgang hebt geboekt. Op dit moment kan ik dus weinig anders dan afwachten.”
‘Overbelasting is niet te peilen’
“Er is in de tussentijd van alles geschreven en er zijn in de media en de wandelgangen allerlei conclusies getrokken”, vervolgt de renster van Rabo-Liv. “Ik heb alles voorbij horen komen, van depressies tot eetstoornissen. Daar is allemaal niets van waar. Overbelasting is een moeilijk te peilen klacht en voor mij is ook veel onduidelijk. Het was makkelijker geweest als ik een been had gebroken. Dat is prima uit te leggen. Ik voel me niet slecht, maar ik herstel simpelweg niet van grote inspanningen. Natuurlijk gaat me dat mentaal ook niet in de koude kleren zitten, maar het begint bij de fysieke klachten. Het is frustrerend als je prestaties wil leveren en je merkt dat je niet in staat bent je niveau te halen.”
Olympische Spelen in Rio blijft het hoofddoel
Hoewel er nog geen duidelijkheid is omtrent haar comeback, blijft Vos hoop houden op de Olympische Spelen. “Rust nemen betekent niet dat ik helemaal losgeslagen ben, integendeel zelfs. Ik heb nog nooit zo gedisciplineerd geleefd als de afgelopen maanden. Ik let goed op mijn voeding en ik let heel goed op mijn dagelijkse activiteiten. […] Ik ben in de eerste plaats topsporter en mijn belangrijkste doel is om weer zo snel mogelijk op de fiets te stappen. Het tijdspad heb ik daarbij zelf helaas niet voor het uitkiezen. Hoogstwaarschijnlijk rij ik dit seizoen geen veldritten, maar ik heb de Olympische Spelen van Rio met dikke stift in de agenda staan. Natuurlijk heb je in de sport nooit zekerheid en ik in dit geval zeker niet, maar ik ga er wel voor. Ondertussen moet ik mezelf in acht nemen en niet meer stapjes willen zetten dan mogelijk.”
Ik denk dat het ontbreken van een partner hier ook niet meehelpt. Iemand die je helpt te relativeren (of je een keer extra vroeg meetrekt onder de wol)
Ik heb een nichtje in buitenland die tot haar 21e volop met topatletiek bezig was -het leek heel wat te gaan worden- en daar alles voor liet tot die leeftijd (uitgaan, vriendjes).... De grote terugslag kon niet uitblijven. Is nu niet meer vooruit te branden als het ware, maar nu gelukkig in een relatie en zo'n 10 kilo op de koop toe. Zij heeft de teugels te ver gevierd en zal niet verder gaan met hoog niveau sport; Marianne kan het hopelijk wel opbrengen, en anders heeft zij al een fantastische carriere gehad.
Het hele gezin draait om de topsport van Marianne, al jaren. Daarom noem ik juist een partner, buiten het gezin. Als ze echt jarenlang over de grens is gegaan, kan het zomaar 2 jaar duren voordat haar herstelvermogen weer 'normaal' is, vrees ik.
Ging graag over de grens, liefst Italie, werkt verhelderend.
Maar is vos al voor iets geplaatst op de spelen?? Want stel dat ze pas rond april of mei pas weer in goede doen is, zou ze dan nog aanspraak kunnen maken voor een plek op de spelen?
Vos in goede doen is natuurlijk onvervangbaar maar het zou lullig zijn voor een andere vrouw als ze zich kapot rijd voor een plek en dat ze die dan aan vos zou moeten afstaan.
Bij ene sport rij je voor je eigen plek en sommige sporten voor een plek voor je land dus, maar dan zou het nog wel lullig zijn als ze dan weinig heeft gereden dat ze mag gaan maar vos in top vorm is natuurlijk gegarandeerd medaille succes