Bij afwezigheid van Philippe Gilbert en Julian Alaphilippe, is Daniel Martin de man die Quick-Step Floors aan de zege moet helpen in Luik-Bastenaken-Luik. In de laatste van de heuvelklassiekers wil de 30-jarige Ier een mooi einde breien aan het succesvolle voorjaar van de ploeg. “Tot nu toe stonden we in elke grote klassieker op het podium. Het zou zonde zijn als we dat nog uit handen moeten geven”, lacht Martin bij WielerFlits.

Met de 30-jarige Ier heeft de formatie van Patrick Lefevere niet de minste kopman in huis. Martin weet sinds 2013 hoe het voelt om te winnen in Ans en hij leek ook een jaar later op weg naar de zege, tot hij in de laatste bocht tegen de vlakte ging. Aan die dag denkt hij liever niet meer terug. “Shit happens. Je kan niet met zekerheid zeggen of ik gewonnen zou hebben of niet, maar je staat daar beter niet te lang bij stil. Je kan het toch niet veranderen, en bovendien was ik daar niet diegene die de fout maakte. Er lag olie op de weg, waarover ik ben uitgegleden. Ik kan alleen hopen dat die bocht er nu beter bij ligt.”

Nervositeit door nieuwe finale
Een jaar eerder pakte Martin in Ans zijn eerste grote klassieker. Zet hij die op hetzelfde niveau met de Ronde van Lombardije, die hij in 2014 op zijn naam schreef? “Mag ik dat zeggen? Ik heb een Italiaanse persverantwoordelijke, he”, lacht de Ier, terwijl hij de man in kwestie, Alessandro Tegner, aankijkt. “Ik kan echt niet kiezen. Mensen zeggen wel altijd dat Luik mijn grootste is, dat is denk ik omdat het zo’n herkenbaar en geschiedenisrijk parcours heeft. Lombardije verandert bijna elk jaar, waardoor de wedstrijd iets van zijn glans verliest. Ik kan er dus wel inkomen dat men Luik hoger inschat.”

Lombardije verandert bijna elk jaar, waardoor de wedstrijd van zijn glans verliest. Ik kan er wel inkomen dat men Luik hoger inschat.

Martin vergeet dan wel even dat ook La Doyenne dit jaar een aangepaste finale kent. Van de iconische Côte de Wanne en Côte de Haute Levée is geen sprake meer. “Ik zie dat eigenlijk niet als een heel grote verandering. De nieuwe klimmetjes zijn een pak smaller en ook een beetje korter, maar het zal nog altijd heel moeilijk zijn om je daar te handhaven. Het zal vooral heel nerveus zijn, omdat niemand echt weet wat hij kan verwachten in de finale. Normaal weet je dat je aan de Côte de Wanne en de Haute Levée vooraan moet zitten en dat script kan je nu niet meer volgen. Benieuwd wat dat teweegbrengt.”

Martin zelf moet zondag maar weinig renners vrezen, zo bewees hij woensdag nog in de Waalse Pijl. Enkel topfavoriet Alejandro Valverde ging hem daar vooraf, maar winnen zat er volgens Martin niet in. “Ik ben daar wel op mijn plekje geëindigd”, zegt Martin. “Iedereen zei dat het jammer was dat ik van zover moest komen, maar ze vergeten dan dat ik die plekken wel verloor omdat het juist zo hard ging. Ik had daar aan de voet gewoon de benen niet. Als je me toen had gezegd dat ik nog tweede zou worden, dan zou ik denken dat je een grapje maakte. Door de tegenwind kon ik gelukkig nog goed terugkomen.”

Ploegstatistiek niet doorbreken
Nog veel belangrijker dan in de Waalse Pijl, zal zondag de sterkte van de ploeg zijn. Martin mist met Philippe Gilbert en Julian Alaphilippe twee belangrijke pionnen. Is dat een probleem? “Van Philippe weet ik dat hij heel ervaren is en tactisch ijzersterk. In zo’n tactische wedstrijd als deze zou dat wel goed van pas zijn gekomen. We waren al sinds december aan het zeggen hoe opgewonden we waren om samen te rijden en in het bijzonder om deze klassiekers samen te doen. Het is jammer als dat dan toch niet doorgaat. Zonder die pech hadden we misschien drie van de sterkste jongens in de finale gehad.”

We zijn dit jaar al op het podium geweest in elke klassieker. Het zou zonde zijn als we dat in de laatste nog uit handen moeten geven.

“Het mooiste van al is dat wij drie ook zo goed overeenkomen”, vertelt Martin nog. “We zijn meer dan ploeggenoten. Ik ken Philippe al heel lang, sinds 2006 denk ik. Toen hebben we elkaar voor het eerst ontmoet op het verjaardagsfeestje van Nicolas Roche, en daarna zijn we altijd contact blijven houden. Met Julian rijd ik dit seizoen vooral veel samen en die combinatie gaat echt perfect. We gunnen elkaar zoveel, en dat maakt het natuurlijk heel leuk rijden. Het plezier dat we hadden in Parijs-Nice, dat is onbeschrijflijk. Net daarom vind ik het zo jammer dat we dat niet kunnen herbeleven in de klassiekers.”

Niet alleen daar was de sfeer binnen de Quick-Step-ploeg opperbest. In de Vlaamse klassiekers legden de mannen van Patrick Lefevere een enorme dominantie aan de dag, en die wil Martin zondag graag doorzetten. “Eerlijk? Het wordt heel moeilijk om die resultaten te evenaren. We zijn dit jaar al op het podium geweest in elke klassieker. Het zou zonde zijn als we dat nog uit handen moeten geven”, lacht hij. “Maar druk voel ik niet. Ik herinner mij nog dat er op de teammeeting van vorig jaar werd gezegd: ‘just go and race your bikes. Je moet gewoon keihard je best doen.’ En dat is dit jaar zeker niet anders.”