Mathieu van der Poel is vorige week begonnen aan zijn zomerprogramma. Dat deed hij tijdens de BeMC, een meerdaagse mountainbikewedstrijd in België. Dat hij dat juist daar deed, is misschien wel tekenend. Het multitalent gaat zich deze zomer – net als vorig jaar – meer toespitsen op het mountainbiken. Daarin maakt hij harde keuzes. WielerFlits ging thuis op bezoek bij de 22-jarige renner van Beobank-Corendon in Kapellen.

Meer Marathon-wedstrijden
Na het veldrit seizoen ging Van der Poel op vakantie naar Zuid-Afrika. Kort daarop onderging hij een kleine, geplande ingreep aan zijn knie, maar dat stelde volgens Van der Poel niets voor. Hij benadrukt andermaal dat er niets structureel mis is met zijn knieën. In april begon hij weer met trainen. Begin mei rondde hij een tweeweekse stage in Benicassim af. In Spanje zat hij veelal op de racefiets, maar daarbuiten was het vooral de mountainbike waarmee hij op pad trok. Onze landgenoot werkte onder andere trainingsblokken af in de Ardennen.

Er zijn nogal wat mensen die Van der Poels keuze voor de mountainbike niet begrijpen. “Ik vind dat simpelweg leuker”, legt hijzelf uit. “Mountainbiken maakt je ook heel erg sterk, omdat je jezelf op een andere manier pijn doet. Ook de techniek die erbij komt kijken, maakt het zo leuk. De uitdaging is veel groter. Een wegwedstrijd met wat klimmetjes erin vind ik ook leuk, maar die heb je niet alle dagen. Bij het mountainbiken is dat wel het geval. Ik amuseer me in die discipline nu eenmaal meer dan op de weg.”

“Ik amuseer me op de mountainbike nu eenmaal meer dan op de weg.”

Het plezier wierp direct zijn vruchten af, want hij won gelijk de Belgium Mountainbike Challenge, afgekort BeMC. Daar versloeg hij onder andere de Portugees Tiago Fereirra, de wereldkampioen op het onderdeel Marathon. “Het was voor mij moeilijk in te schatten wat het niveau zou zijn, omdat ik nog niet tegen de top had gereden. Ik wist wel dat mijn conditie zelf niet slecht was, omdat ik op stage al redelijk in orde was. Het is alleen toch nog net iets anders als je zo lang op de mountainbike zit. Maar ik ben heel tevreden. Ik merkte tijdens de eerste dag dat ik er nog moest inkomen, maar in de koninginnenrit op de tweede dag kon ik al het verschil maken en uiteindelijk zo het eindklassement op mijn naam schrijven.”

De BeMC is een wedstrijd van het type Marathon. Dit soort koersen gaat Van der Poel deze zomer meer rijden. “Vooral omdat ik op de Cross Country (de olympische MTB-discipline, red.) door te weinig punten helemaal van achteren start. Dat soort wedstrijden duurt meestal zo’n anderhalf uur. Dan is het heel moeilijk om van achteruit op te schuiven naar voren. Ook heb je in de Cross Country heel veel singletrack (een zo aangeduid mountainbike-pad dat zich kenmerkt door smalle, slingerende en daardoor technisch lastige passages, red.), waardoor je heel moeilijk kunt inhalen. De coureurs starten er vol, net zoals in de cross. In de Marathon is de start ook heel erg explosief, maar daarna vallen ze snel terug op een goed tempo. Dit type wedstrijd duurt altijd tussen de drie en vier uur. Dan heb je echt tijd en vooral ruimte om op te schuiven naar voren.”

Carrying my bike through the Ourthe during stage 2 @bemc_2012. Good feeling today and satisfied with another stage win. Tomorrow the last one 😈

Een bericht gedeeld door MVDP (@mathieuvanderpoel) op 13 Mei 2017 om 11:25 PDT

Geen NK op de weg, Tour de l’Avenir en WK
Er staat een druk programma voor de Nederlander te wachten. Zondag rijdt hij de Wereldbeker-manche Cross Country in het Tsjechische Nové Město. Daarna volgen met de Ronde van België en Boucles de la Mayenne twee rittenkoersen op de weg. Het Nederlands kampioenschap eind juni in Montferland laat Van der Poel links liggen. Hij rijdt op 25 juni namelijk het WK Marathon in het Duitse Siegen, mits bondschoach Gerben de Knegt hem selecteert. “Maar daarover maak ik me geen zorgen”, aldus MvdP.

Een week later doet hij de Slag om Norg aan. “Dat is een van de mooiste koersen in Nederland en als crosser een mooie wedstrijd om te rijden, denk ik. Wegwielrennen gecombineerd met een beetje techniek. Dat vind ik leuk.” Het is niet de enige koers die Beobank-Corendon rijdt op voorspraak van onze landgenoot. “Ik heb aangegeven welke koersen me leuk leken om te rijden. De Tour de Limousin is daarvan een mooi voorbeeld. De etappekoers vindt plaats in de regio waar mijn grootouders wonen (Raymond Poulidor en zijn vrouw wonen in Saint-Léonard-de-Noblat, onder de rook van finishplaats Limoges, red.).”

“Jammer dat de Wereldbekers in de Verenigde Staten het WK op de weg dwarsbomen.”

In augustus staan voor Van der Poel voorlopig Dwars door het Hageland, de Tour de Limousin en als laatste de Schaal Sels op het programma. Geen Ronde van de Toekomst dus. “Dat gaat helaas niet omdat de Wereldbeker-manches veldrijden in de Verenigde Staten zo vroeg vallen. Ik had me nog wel eens willen meten met mijn leeftijdsgenoten in zo’n wedstrijd (dit jaar is zijn laatste kans. Na 2017 is Van der Poel belofte-af, red.), maar het past gewoonweg niet. Als je eerst de Tour de l’Avenir rijdt en dan gelijk door moet naar Amerika, dat is heel kort op elkaar.”

“De voorbereiding op het veldritseizoen is dan toch een beetje verstoord”, legt hij uit. “Je moet tegen die tijd namelijk al behoorlijk veel intervaltrainingen op de crossfiets doen. En ik ben nu eenmaal in de eerste plaats veldrijder. Wel vind ik het jammer dat de Wereldbekers in de Verenigde Staten het WK op de weg dwarsbomen. Een WK is namelijk altijd iets speciaals. Maar ik ben momenteel nog altijd crosser, dus dan vind ik dat ik voor de Wereldbekers moet kiezen.” De Wereldbekers in Iowa en Waterloo vinden net als het weg-WK in september plaats.

Toekomst: klassiekers boven grote rondes

Van der Poels huidige contract met Beobank-Corendon loopt tot en met 2019. In februari liet manager Philip Roodhooft aan WielerFlits weten om in 2019 de stap te willen maken van Continental-team naar een ProContinental-ploeg. Op die wijze komt de formatie in aanmerking voor wildcards voor WorldTour-wedstrijden. Na het afgelopen veldritseizoen zou de ploegleiding om de tafel gaan zitten met haar kopman om de plannen te bespreken. Dat is inmiddels gebeurd, vertelt de 22-jarige Van der Poel: “De bal is aan het rollen, de ploegleiding is daarmee bezig. We hebben met elkaar beslist hoe we de toekomst gaan plannen. Concrete knopen zijn er nog niet doorgehakt, maar dat vind ik ook niet erg.”

Een van de doorslaggevende factoren voor Roodhooft was dat zijn poulain zich zou uitspreken over zijn ambities in de toekomst. Daarover is nu ook duidelijkheid. “Ik wil me gaan richten op de klassiekers”, openbaart de jongeling. “Dat heb ik liever. Als ik naar de tv kijk, dan zie ik mezelf daar graag rijden. De uitstraling van die koersen vind ik mooi. Het is een beetje te vergelijken met een WK, want ook klassiekers zijn maar één keer per jaar. De uitdaging om juist zo’n wedstrijd eruit te pakken en ervoor te zorgen dat op die ene dag in het jaar alles klopt en je er alles voor hebt gedaan, vind ik leuk. Als ik nu bijvoorbeeld naar de Giro d’Italia kijk die bezig is, dat zegt me niet zo heel veel.”

“Je moet niet onderschatten wat een grote ronde met een renner doet.”

Van der Poel ziet er namelijk tegenop. “Het is me vooral te lang en te veel. En dat is niet uit luiheid of iets hè, begrijp me goed. Maar ik denk dat het niet te onderschatten valt wat dat met een renner doet, zo lang zo geconcentreerd te moeten koersen. Er mag drie weken lang niets fout gaan en je moet altijd rondrijden met een klassement in je achterhoofd. Dat betekent dat wanneer je de ene dag te lang in het rood rijdt, je dat de andere dag mogelijk bekoopt. Als ik daar nu over nadenk, krijg ik het daar niet warm van. Maar bij koersen als bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik heb ik wel de drang dat ik die graag eens zou willen rijden.”

De kans is groot dat hij die koersen ergens in de komende jaren afwerkt in het shirt van zijn huidige werkgever. Het vertrouwen in teammanagers Philip en Christophe Roodhooft is ongekend hoog, legt de zoon van Adrie van der Poel uit. “Dat komt omdat we al lang samenwerken. Sinds mijn juniorentijd zijn ze er altijd geweest. Materiaal, planning, trainingen, ik heb altijd alles gehad wat ik nodig had. Ook heb ik altijd mijn eigen ding kunnen doen. Dat kweekt vertrouwen. Ik heb daarom ook niet de behoefte om snel weg te gaan. We denken vaak hetzelfde over dezelfde zaken. De keren dat we van mening verschillen, komen bijna niet voor. En als je goed zit, vind ik niet dat je moet veranderen. Het zou kunnen dat ik nog tien jaar bij deze ploeg rijd, dat sluit ik niet uit. Al doe ik dat overigens nooit.”

Bij welke ploeg zou Van der Poel nu het liefst rijden?
Een overgang van de Nederlands kampioen veldrijden naar een wegploeg kan in de toekomst niet missen, ondanks dat hij graag bij zijn huidige ploeg zou willen blijven. Toch is WielerFlits benieuwd hoe hij tegen sommige ploegen aankijkt. We legden Van der Poel zeven opties voor, wanneer hij nu de overstap zou kunnen of moeten maken naar de WorldTour. Enkele mogelijkheden liggen voor de hand, terwijl sommigen wat verder gezocht zijn. Een vraag-antwoord-model:

WF: Stel: je zou nu over kunnen stappen. Dan wil ik graag van je weten of je dat ziet zitten. De eerste optie: Quick-Step Floors.
MvdP: “Ja.”

Waarom?
“Voor mij is dat de beste ploeg van het moment. Vooral omdat ze op alle vlakken meedoen en met heel veel verschillende renners en verschillende nationaliteiten. Dat vind ik een groot pluspunt. Voor mij zou het de beste ploeg zijn om op dit moment over te stappen.”

Wat zou Patrick Lefevere jou aan moeten bieden om ervoor te zorgen dat je al in 2018 bij die ploeg rijdt?
Lacht: “Het is moeilijk om daar een bedrag op te plakken.”

Je kunt ook aan andere zaken denken. Kunnen zij bijvoorbeeld een beter programma aanbieden?
“Dat weet ik niet, maar daar heb ik ook nog niet over nagedacht.”

Goed. BMC?
“Daar zie ik mezelf ook wel rijden, ja.”

Waarom?
“Omdat het er bij die ploeg heel professioneel uit ziet. Ook zit daar een hele mooie omkadering.”

Movistar?
“Dat is natuurlijk wat verder weg, omdat het een Spaanse ploeg is. Maar ik denk niet dat het een slechte ploeg voor mij is, nee.”

Zou je daar kunnen aarden, tussen al die Spaanstaligen?
“Ik denk wel dat ik me zou kunnen aanpassen, moest dat nodig zijn.”

Spreek je een beetje Spaans?
Lacht: “Nee!”

Lotto Soudal?
“Dat is niet een ploeg waar ik direct een connectie mee heb. Nee, dus. Daar zie ik mezelf niet snel naartoe vertrekken.”

Gezien jouw deels Franse achtergrond: FDJ?
“Dat vind ik wel een heel mooie ploeg.”

Waarom?
“Ze zijn altijd gesoigneerd. Maar ook door Marc Madiot. Ik vind het vooral mooi dat hij zijn eigen visie heeft en op basis daarvan zijn koers bepaald. Dat maakt het leuk om voor zo’n ploeg te rijden.”

Hoe goed ken je Madiot?
“Niet super goed. Maar vooral mijn vader en mijn grootvader kennen hem goed. Ikzelf heb een paar keer met hem gesproken. Maar niet dat het mijn beste vriend is.” (lacht)

Sky?
“Ja.”

Waarom?
“Ik denk dat dat ook een hele goede ploeg voor mij is. Maar dat weet iedereen. Ik denk vooral dat het op het gebied van wetenschap heel leuk is om bij dat team te rijden. Op dit moment zou dat de ploeg zijn waar ik het meeste zou kunnen leren, denk ik.”

Maar Sky staat bekend om haar trein, het vaste stramien van het temporijden. Zou jij daar met je attractieve rijstijl tussen kunnen passen?
“Dat is wel een dingetje. Dat weet ik dus niet. Maar ik denk dat die trein er vooral tijdens de Tour de France en de andere grote rondes is. Tijdens de rest van het seizoen kunnen de renners ook hun eigen koersmanier laten zien.”

Je hebt al eens gesproken met die ploeg. Hoe ging dat, wat moeten we ons daarbij voorstellen?
“Servais Knaven (ploegleider bij Sky, red.) heeft me eens gebeld. Maar dat was een vrijblijvend gesprek om eens te vragen hoe sommige zaken zitten en hoe ik over de toekomst nadenk. Maar op diezelfde manier is er ook wel contact geweest met andere ploegen. Het heeft alleen niet zo veel nut om al die namen nu op tafel te gooien. Die gesprekken zijn vrijwel allemaal hetzelfde. Informeren, meer is het eigenlijk niet.”

Last but not least: LottoNL-Jumbo?

“Nee, LottoNL-Jumbo is niet direct een ploeg waar ik iets voor voel of waar ik voor zou willen rijden.”

Toch een Nederlandse ploeg. Hoe komt dat?
“Dat is moeilijk uit te leggen. De prestaties zijn dit jaar ook nog niet echt super geweest. Dat wil natuurlijk niet altijd iets zeggen. Maar daar zie ik mezelf gewoon niet voor rijden. Je weet natuurlijk nooit hoe het loopt, maar het zou niet mijn eerste keuze zijn.”

Zit de ploeg die jou het meeste aanspreekt hiertussen?
“Ja. Voor op de weg is dat Quick-Step Floors.”

Tot slot: Hoe lang duurt het nog voordat je daar rijdt?
Lacht: “Daar kan ik echt geen antwoord op geven. Dat weet niemand en ikzelf ook niet. Eerst nog maar even Beobank-Corendon, in ieder geval tot en met 2019.”

Of de loyale Van der Poel ook daadwerkelijk zijn huidige contract uitdient, valt nog te bezien. In het verleden gaf hij meermaals aan zijn verbintenis te respecteren, maar zei hij eveneens dat hij altijd wil nadenken over een goed aanbod van een WorldTour-team. Quick-Step Floors heeft daarbij dus duidelijk zijn voorkeur, maar juist die ploeg heeft voor volgend seizoen nog geen sponsors. De ploeg nam al afscheid van Tom Boonen en ook Philippe Gilbert viert dit jaar al zijn 35ste verjaardag. Met Julian Alaphilippe, Bob Jungels en Fernando Gaviria staan de volgende vaandeldragers al klaar. Is er dan eventueel wel ruimte voor Van der Poel?

De tijd zal het leren. Eerst lekker mountainbiken.