Kerckhoffs Raymond

• maandag 15 maart 2021 om 07:00

Interview Erik Dekker schudt zijn hoofd en vraagt zich na de 53 kilometer lange solo van Mathieu van der Poel in de vijfde rit van de Tirreno-Adriatico één ding af: “Hoe kan het toch dat Mathieu ons keer op keer opnieuw weet te verbazen? Dit is ongekend. Je kunt wel zeggen dat de andere mannen naar elkaar kijken omdat ze in het klassement geen rekening met hem hoeven te houden. Maar bij de achtervolgers was het ook een grote afvalrace. Dit realiseren op zo’n zwaar parcours en in deze koude en slechte weersomstandigheden is echt héél bijzonder.”

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

In 2002 wist Erik Dekker het eindklassement van de Tirreno-Adriatico te winnen na een spannende strijd met Danilo Di Luca. De zondagrit door de heuvelachtige Le Marche is in de Italiaanse rittenkoers tussen de twee zeeën meestal extreem lastig. “Ik zie me nu nog na die zondagrit in 2002 minutenlang voorbij de finish op de grond zitten om op adem te komen”, herinnert Dekker zich. “Er is in deze regio geen meter vlak en er wordt op de zondag altijd gekoerst. De zaterdagrit staat bekend als dé bergrit, maar ik weet dat de meesten op dit terrein nog meer afzien.”

Dekker vindt het huzarenstukje richting Castelfidardo nog meer bijzonder dan de zege van ‘MVDP’ na een solo van 72,5 kilometer in de BinckBank Tour vorig jaar op de Veste van Muur van Geraardsbergen. “Natuurlijk reed hij destijds ook nog voor het klassement, waardoor iedereen hem toen in de gaten hield en moest achtervolgen. Dit is echter wel in een heel ander deelnemersveld met o.a. de Tour-winnaars Tadej Pogacar, Egan Bernal en Geraint Thomas.”

Erik Dekker – foto: Cor Vos

Deelnemersveld
“Na de Strade Bianche vorige week zaterdag concludeerden we al dat Mathieu in Siena won in het sterkste deelnemersveld dat we de laatste jaren in een klassieker hebben gezien. Nu voert hij deze geweldige show op in hetzelfde sterke deelnemersveld. Het is ongekend hoe Van der Poel uiteindelijk op de drie kilometer lange slotklim zijn voorsprong nog weet te verdedigen tot 10 seconden op Pogacar. Natuurlijk zat hij ver door zijn krachten heen en verloor hij in de finale terrein. Maar hij weet wel heel knap stand te houden. Woorden schieten tekort om deze prestatie te omschrijven.”

Hoe de concurrentie voortaan moet omgaan met Mathieu van der Poel? Erik Dekker denkt even na en antwoordt dan: ,,Mathieu is een drama voor de concurrentie. Je weet niet wat hij doet. Hij kan sprinten. Hij kan explosief wegrijden op een steil klimmetje demarreren en hij heeft geen moeite met een lange solo. Als concurrent heb je geen flauw benul hoe je op hem moet reageren. Nu lijkt het me niet verstandig dat hij zaterdag in Milaan-Sanremo al in de aanval gaat op de Cipressa. Dan zijn er nog genoeg knechten in het peloton die in de achtervolging kunnen rijden. Maar, wat gaat dit geven in Parijs-Roubaix? Daar hebben we al urenlange solo’s van Fabian Cancellara en Tom Boonen gezien. Zeker als het slecht weer is, kan Van der Poel dan opnieuw een show opvoeren. Op natte wegen heeft hij sowieso een groot voordeel omdat hij met zijn techniek zijn fiets veel beter onder controle heeft.”