Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel niet de enige winnaar van WK-veldrijden
Analyse Na alle negativiteit rond de plank van Tokyo en de tienermeisjes in Australië heeft Mathieu van der Poel de balkjes van Hoogerheide wel in zijn voordeel weten te buigen. Geen hindernis op het WK-parcours in ‘zijn’ achtertuin, aangelegd door zijn vader, werd in de aanloop naar deze mondiale titelstrijd veldrijden zo uitgemolken als de verplaatsing van de twee bewuste balkjes. En juist op dit obstakel wist ‘MVDP’ de wedstrijd naar zijn hand te zetten. Niet met een aanval, maar door NIET te doen wat iedereen verwachtte.
Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.Het werd een eindeloze discussie die hoort bij de eeuwige strijd der Lage Landen in het veldrijden. Kon het wel dat Adrie van der Poel, de vader van één van de twee topfavorieten, het WK-parcours uitzette. Je laat Jos Verstappen toch ook geen Formule 1-circuit voor Max Verstappen tekenen of de vader van Messi de finale van het WK-voetbal met Argentinië fluiten. Zo werd er vanuit sommige hoeken gesuggereerd.
Michel Wuyts, de goeroe van al het Vlaamse veldritchauvinisme, liet zich horen in zijn column in Het Laatste Nieuws afgelopen zaterdag. “Adrie van der Poel kickt op wat gekissebis. De balkenhistorie valt helemaal niet uit de lucht. Ze is maanden vooraf uit ’s mans brein ontsproten en geenszins in het nadeel van zoonlief uit de printer gerold. Geen Nederlands WK zonder herrie”, zo schreef de voormalig wielercommentator van Sporza.
Dat de vader van een van de topfavorieten het parcours van het WK-veldrijden uitzet, tekent misschien wel de kneuterigheid waarin het veldrijden nog steeds bivakkeert. Wie Adrie van der Poel echter een beetje kent weet dat hij vooral voor zijn sport probeert een zo veilig en mooi mogelijke omloop uit te zetten. Hij zal zijn positie niet misbruiken en heeft sportiviteit hoog in het vaandel.
Foto: Cor Vos
De kritiek op vader Van der Poel werd vlak voor het WK vanuit diverse Belgische zijden dan ook gepareerd. Eerst door tweevoudig wereldkampioen veldrijden Niels Albert, maar later ook door Wout van Aert de grote concurrent van zoonlief Mathieu. “Dit parcours is klasse. Ik snap de hetze niet. We moeten er niet veel meer van maken dan het is; een balk”, waren de woorden waarmee Van Aert de angel uit de discussie haalde.
En toch maakte die Van Aert een cruciale inschattingsfout bij die balken. De Belg ging er in de laatste ronde vanuit dat zijn eeuwige rivaal Van der Poel zijn behendigheid zou laten gelden en een aanval op de balken zou plaatsten. De veldrijder van Jumbo-Visma was daar zo van overtuigd dat hij eerst verrast was dat ‘MVDP’ in zijn wiel bleef zitten. En vervolgens ook in de war was dat hij niet wist hoe hij vanuit de koppositie de sprint moest aanpakken. De hele wedstrijd lag zijn focus immers om te sprinten vanuit het wiel van zijn opponent. Daardoor maakte Van Aert de fout om direct bij het indraaien van de finishstraat niet zelf de sprint aan te gaan.
Emoties
De gebalde vuist en de schreeuw aan de finish én vervolgens de emoties op het podium demonstreerden wat deze wereldtitel voor Mathieu van der Poel betekende. Dit was met groot verschil de mooiste van zijn vijf wereldtitels veldrijden.
Ook is dit de prijs die hij op dit moment hard nodig had na een moeizame periode. Zijn tegenvallende Tour de France. Het hoteldrama tijdens het WK op de weg in het Australische Wollongong en vervolgens zat hij opnieuw heel diep toen zijn rugproblemen weer opspeelden in de veldritten rond de kerstperiode. Het waren tegenslagen die niemand eventjes naast zich neerlegt.
Dankzij het goede fysieke en mentale werk van zijn ploeg Alpecin-Deceuninck heeft Van der Poel in januari drie weken goed kunnen werken aan het herstel van zijn rugblessure. Naar eigen zeggen was hij in die periode meer met fysiotherapie en oefeningen bezig dan dat hij op de fiets zat. Hij hervond zich precies op tijd met zeges in de Wereldbekers in Benidorm en Besançon. Maar deze winter was helemaal afgestemd op deze wereldtitelstrijd. Of beter gezegd op dit duel met Wout van Aert.
Al na drie minuten en negentien seconden maakten beiden van dit WK een tweestrijd. Een tekortkoming voor de wedstrijd was de devaluatie van de concurrentie niet. Het duel ‘MVDP’ versus ‘WVA’ werd andermaal een thriller. De meester van de wielerstatistieken Jonas Creteur wist zelfs aan te geven dat dit de 108e keer was dat beiden gezamenlijk aan de start van een veldrit stonden en dat liefst 104 van die wedstrijden door een van beiden werd gewonnen.
Wout van Aert en Mathieu van der Poel. foto: Cor Vos
Veldrijden wordt in het buitenland nog wel eens gedegradeerd tot een Vlaams/Nederlands onderonsje, zoals we dat in het korfbal ook decennialang kennen. Gezien de dominantie van de Belgen en Nederlanders bij zowel de vrouwen als de mannen is dit moeilijk tegen te spreken. Maar toch… Dit spannende WK in Hoogerheide in een ongekend fantastisch decor met 38.000 toeschouwers heeft opnieuw de aantrekkingskracht van deze sport bewezen. Zoals dit hele veldritseizoen van een ongekend hoog niveau was.
Discussies over het aantal wereldbekers, dat niet alle toppers in alle grote wedstrijden present zijn en de te grote dominantie van de ‘wegrenners’ ten spijt. Het veldrijden heeft afgelopen winter stappen gezet. In Dublin en Benidorm werd bewezen dat niet alleen de veldritten in de Lage Landen succesvol zijn en door veel publiek bezocht worden. Wil het veldrijden zich mondialer ontwikkelen dan zal er op een verdere internationalisering moeten worden ingezet. Dat steden als Londen, New York en München interesse tonen om in de toekomst ook een Wereldbeker-wedstrijd te organiseren moet de sport als een kans zien.
Juist met de toppers Mathieu van der Poel en Wout van Aert, die beiden de populariteit van de Lage Landen al lang zijn ontstegen, krijgt het veldrijden kansen om ook in andere landen voet aan de grond te krijgen. De fantastische beelden uit Hoogerheide van hét WK van het Grote Duel zijn daarbij een extra stimulans. Niet alleen Van der Poel was dé winnaar van dit WK, ook het publiek en de veldritsport.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.