Mathieu van der Poel: “Plots kwam besef dat ‘papy’ nooit meer langs de kant zal staan”
Interview Twee op twee voor Mathieu van der Poel het voorbije weekend. “In Tábor met de hakken over de sloot, in Hamme iets flitsender”, oordeelde hij zelf. Na de Flandriencross praatte hij nog even na over zijn prestaties, maar ook over zijn verdriet. Nog steeds met vochtige ogen. “Al gaat het nu beter. In Tábor brak ik, ook omdat ik stikkapot was.”
“Eigenlijk heb ik niet echt getwijfeld”, vertelt Mathieu van der Poel na zijn vijfde seizoenszege in Hamme. “Natuurlijk is het niet gemakkelijk geweest. Maar ik denk dat ik het nog moeilijker zou gehad hebben zonder koers. Voor mij was dit toch wel de beste manier om bezig te blijven.”
Stikkapot
Tijdens de wereldbekermanche, daar in Zuid-Bohemen, liep het sportief niet helemaal zoals gehoopt. Het was een uur knokken, om na een bloedstollend duel toch met de zege te gaan lopen. Opmerkelijk: geen handen in de lucht bij de finish. En in het flash-interview achteraf ‘brak’ Mathieu en vocht hij tegen de tranen.
“Ik had het al de hele week moeilijk”, vertelde Mathieu daar zondag over. “Logisch, denk ik. Maar als je dan, na een uur tegen je limiet fietsen, meteen die bewuste vraag (“deze is voor je opa?”) op je bord krijgt, dan dringt het besef door dat papy nooit meer langs de kant van de weg zal staan. Ook al omdat ik stikkapot was, een heel moeilijk moment, ja. Maar vandaag gaat het al een stuk beter”, leek hij zich te willen verontschuldigen.
De Europese en wereldkampioen was in Hamme naar een vijf op vijf geknald. Toch liet hij achteraf doorschemeren nog lichte twijfels over de evolutie van zijn vormpeil te hebben. “Ik durf eigenlijk niet te stellen dat het de goede kant opgaat. Ik dacht dat het steeds beter ging. Maar in Tábor was het absoluut niet oké. Ik won, maar met de hakken over de sloot. Ja, deels door die moeilijke week. Dat klopt. En door die mindere startpositie. Maar toch…. Na drie ronden kon ik helemaal voorin aansluiten, maar plots telde ik dan toch weer twintig seconden achterstand.”
Een vol uur à bloc
“Gelukkig ging het hier beter. Laurens (Sweeck, red) bood lang weerstand, maar ik kon deze keer wel mijn tempo blijven aanhouden. Dat is positief. Het voelde flitsender aan.” Dat hij zich om het klassement niet bekommerde, gaf hij mee. “Omdat ik wist dat ik de DVV Trofee niet meer kan winnen dit seizoen. Met de Koppenbergcross én de slotmanche in Lille mis ik sowieso twee wedstrijden. Vijf minuten goed maken is me vorig jaar gelukt, maar tien is een beetje teveel van het goede. Ja, ik ben tot aan de finish vol blijven rijden, maar dat was vooral omdat ik een uur à bloc wilde gaan.”
U las het zondagavond al. Van der Poel beëindigt zijn crossseizoen na het WK in Dübendorf. Daarmee laat hij ook een flinke som geld liggen. Startgeld, prijzengeld én klassementspremies. Zo steekt de winnaar van de DVV Trofee 25.000 euro op zak. Voor – bijvoorbeeld – de nummer zeven in het klassement is amper 2.000 euro voorzien. Het klassement van de Wereldbeker was al om zeep nadat hij de drie eerste proeven miste en ook in de Superprestige zit een goed klassement er niet meer in.
Teamstage in februari
“Dat is inderdaad even lastig, maar er moeten nu eenmaal keuzes gemaakt worden. Ik heb dat ondertussen uit mijn hoofd gezet. Dat moet ook. Anders blijf je bezig. Of een goed klassement mij eventueel nog van mening kan doen veranderen? Nee. Er is beslist het seizoen na het WK af te ronden. Daarna volgt een weekje vakantie en vertrek ik op stage, samen met de rest van de ploeg.”
Na het nemen van een warme douche maakte Van der Poel zich op om samen met zijn vriendin door te reizen naar Frankrijk voor de uitvaart die vandaag plaatsvindt in Saint-Léonard-de-Noblat, de thuisstad van Poulidor. Onderweg pikte hij broer David op, die na de cross in Hittnau naar Parijs vloog. Morgen komt de familie Van der Poel terug naar huis. Het wordt ongetwijfeld nog een moeilijke week. Zaterdag en zondag staan respectievelijk de crossen in Wachtebeke en Koksijde op de agenda.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.