Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Mathieu van der Poel voor olympische wegwedstrijd: “Ongecontroleerd in mijn voordeel”
Interview Hij wordt door velen naar voren geschoven als de topfavoriet voor de olympische wegwedstrijd. Een status waar Mathieu van der Poel geen probleem mee heeft. Hij is het gewend. En zeker ook na zijn overtuigende zeges op het WK in Glasgow, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix is het niet gek dat ‘MVDP’ in Parijs 2024 op een parcours dat hem goed ligt dé te kloppen man is.
Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!De afgelopen twee succesvolle jaren hebben Van der Poel duidelijk gemaakt dat hij in zijn programma keuzes moet maken en dat het specifiek naar bepaalde wedstrijden toeleven hem de mooiste zeges brengt. Ook richting deze Olympische Spelen heeft de kopman van Oranje de zaken goed afgewogen. Tussen Luik-Bastenaken-Luik en de Tour reed hij geen wedstrijden meer, terwijl hij in Frankrijk al duidelijk koerste met Parijs 2024 in zijn achterhoofd.
Zoals hij vorig jaar ook de Tour voor een deel in dienst van de WK wegrit in Glasgow reed, die net zoals nu met de olympische wegwedstrijd twee weken na de Ronde van Frankrijk plaats vond.
“Onbewust kijk je een beetje naar wat je vorig jaar hebt gedaan en probeer je dat enigszins na te bootsen. Zelfs wanneer je alles exact hetzelfde doet, is er echter nog geen garantie dat je met dezelfde benen aan de start staat. Ook de Tour was dit jaar anders. De laatste week met al die bergritten in de laatste dagen was anders. Ik voelde me vrij goed na de Tour, daar ben ik wel blij mee.”
Kunnen we zeggen dat je die laatste Tourweek hebt gebruikt als training voor de Olympische Spelen?
“Training is veel gezegd, maar het is ook niet dat ik dan nog iets te winnen had in de Tour. Of ik in die bergritten nu vanaf de eerste klim of vanaf de tweede in de grupetto zit maakt eigenlijk niks uit. De laatste week waren er geen kansen meer op persoonlijk succes. Ik heb me in die week vooral rustig gehouden.”
Mathieu van der Poel voor de olympische wegwedstrijd in Parijs – Foto: Raymond Kerckhoffs
Wat heb je in die anderhalve week tussen de Tour en de Olympische Spelen gedaan?
“Eerst was ik aan het twijfelen om naar Spanje te gaan, maar uiteindelijk heb ik beslist om in België te blijven. Ik heb nog stevig getraind, vooral intensief, wat ik altijd nog nodig heb na een grote ronde. Dat voelde vrij goed aan.”
Waarom ben je in België gebleven?
“Vooral omdat ik een andere fiets met een speciale lak had voor de Olympische Spelen. Wanneer er nog iets aan die fiets veranderd moest worden, is het makkelijker wanneer ik dicht bij de service course in België was. Anderzijds was het vrij kort dag om nog naar Spanje te vliegen om vervolgens op de woensdag alweer in Parijs te zijn.”
Hoe sta je ervoor?
“Ja goed, ik heb wel gewoon alles kunnen doen. Alle trainingen die ik wilde doen, heb ik afgewerkt. Ik heb een goede voorbereiding gehad.”
Er staan slechts 90 renners aan het vertrek waardoor het een atypische wedstrijd kan worden. Hoe kijk je daarnaar?
“Het zijn ook mijn eerste Olympische Spelen waar ik op de wegwedstrijd uitkom. Er bestaat inderdaad het gevaar dat het een heel ongecontroleerde koers wordt. Vooral omdat je maar met drie of vier renners per land bent. Wanneer er op een onverwacht moment een grote groep wegrijdt waar alle grote landen in vertegenwoordigd zijn, kan het zomaar gebeurd zijn. Maar normaal is een ongecontroleerde wedstrijd wel in mijn voordeel.”
De olympische wegwedstrijd is de laatste decennia qua statuur veel belangrijker geworden. Vind je dat mooi?
“In het wegwielrennen is het olympisch gevoel nog net iets anders omdat je in een seizoen zoveel andere grote en mooie klassieke koersen kunt winnen. In het mountainbiken heb je bijvoorbeeld geen monumenten, dus daar is een andere gedrevenheid voor de Olympische Spelen. Net zoals in bijvoorbeeld atletiek, turnen en zwemmen. Daar is een olympische medaille veruit het hoogste wat je kunt winnen. Dat is in het wielrennen nog anders. Al blijven het natuurlijk wel de Olympische Spelen.”
Hoe ervaar jij het olympische gevoel?
“Eigenlijk niet anders dan andere wedstrijden om eerlijk te zijn. Maar dat had ik in Tokio ook niet met het mountainbiken. Uiteindelijk is het een wedstrijd zoals andere belangrijke koersen, waar je dan wel een olympische titel kunt winnen. Eigenlijk is het een beetje hetzelfde gevoel als op een WK waar je ook voor je land uitkomt.”
Foto: Raymond Kerckhoffs
Er staat een sterk Belgisch blok aan de start met Evenepoel, Van Aert, Stuyven en Benoot. Ben je daarmee bezig?
“Nee, ik focus me elke wedstrijd altijd op mezelf. Het begint bij je benen die goed moeten zijn. Vervolgens kijk je in de koers wie zich goed voelt en sterk is.”
Hoe kijk je naar Evenepoel die het olympische goud op de tijdrit al binnen heeft?
“Hij heeft na zijn zege in de Vuelta a España in 2022 al laten zien dat hij na een grote ronde nog de focus en de goede vorm kan houden. Toen werd hij wereldkampioen in Australië. Ik vermoed dat ik hem in de wegwedstrijd ook tegen ga komen. Zeker in zo’n ongecontroleerde koers is hij een van de favorieten. Wanneer hij op een moeilijk moment wegrijdt, is het heel moeilijk om hem terug te halen. Ik denk dat iedereen dat weet, dus hij is zeker een kandidaat winnaar.”
Iedereen zegt dat de klim bij Montmartre in de finale op jouw lijf is geschreven.
“Het ziet er inderdaad wel naar uit dat dit een klimmetje is dat mij moet liggen. Maar ik ben niet de enige die hard die klim kan op rijden. Het lijkt wel een klein op het stratencircuit in Glasgow waar ik vorig jaar wereldkampioen werd. We hebben de finale niet verkend dus ik kan er nog niet heel veel zinnigs over zeggen. Al lijkt het wel een pittige finale.”
Is het zwaar genoeg?
“Dat denk ik wel. Vooral door de kleine ploegen en de afstand van meer dan 270 kilometer. Ik hou van een slopende koers met een lange finale. Het hoeft voor mij niet beslist te worden op de laatste klim van Montmartre op negen kilometer van de streep. Eerder mag zeker ook.”
Foto: Raymond Kerckhoffs
Is het een optie om opnieuw zoals in de voorjaarsklassiekers al van ver te gaan koersen?
“Ik denk dat meer landen die gedachte hebben. Een open koers is voor velen de beste manier om te winnen. Maar wat ik al eerder zei, het is vooral belangrijk om attent te zijn dat er in een tussenzone geen grote groep weg rijdt. Er zal weinig controle zijn, dus dat is het grote gevaar.”
Hoe groot is je ambitie om hier te winnen?
“Die is zeker groot. Voor dit jaar was dit sowieso een van mijn grote doelen naast de voorjaarsklassiekers. We gaan er het beste van proberen te maken.”
Is je koersinzicht, je intuïtie, een groot voordeel in deze wedstrijd?
“Ja, dat denk ik wel. Ik ben ook een voorstander om zonder oortjes te koersen. Dat heb ik al een paar keer gezegd. Omdat je dan veel meer als renner de beslissing moet nemen. Wat ik vaak ook vind dat mooiere koersen oplevert. Wanneer een wedstrijd minder wordt gestuurd vanuit de auto hebben de renners die de koers goed aanvoelen zeker een voordeel.”
Dat velen je opnieuw als de topfavoriet naar voren schuiven. Hoe ga je daar mee om?
“Dat is niet anders dan in het voorjaar. Het is in ieder geval geen nieuwe situatie. In de klassiekers heb je het voordeel dat je je eigen ploeg mee hebt, waardoor zij de koers meer kunnen controleren. Dat is het grote verschil. Ik heb in ieder geval gedaan wat ik moest doen om goed te zijn. De koers moet gereden worden en dan zien we wel wat het resultaat is.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.