Mathieu van der Poel wint alles in MTB-race La Rioja
Mathieu van der Poel is onverslaanbaar gebleken in de La Rioja Bike Race. De Nederlandse veldrijder, die in Spanje zijn andere grote liefde mountainbiken beoefent, wist na de eerste en de tweede ook de derde etappe rond Logroño te winnen. Met overmacht grijpt hij ook de eindzege.

De derde etappe was er een van 51,2 kilometer en bijna 700 hoogtemeters. Dat in tegenstelling tot de eerste ritten, die allebei meer dan 2000 hoogtemeters kenden. Enkel Vlad Dascalu uit Roemenië kon Van der Poel op dit parcours bijhouden, maar in de sprint toonde Van der Poel zich de rapste.
In het klassement heeft Van der Poel in drie dagen een voorsprong van meer dan negen minuten opgebouwd ten opzichte van Enrique Morcillo Vergara. De Spanjaard bleef nipt Ever Gomez Diaz uit Bolivia voor in de eindrangschikking.
Overigens staat de top 16 van de stand in de WB op de eerste twee startrijen. Van der Poel staat vierde en staat dus op de eerste startrij.
En: wat een verspilling van zuurstof en woorden. Niet meer mooiman.
De eerste 16 startplekken (2 rijen) worden in Albstadt inderdaad bepaald door een korte XCC race op zaterdag. https://www.redbull.com/nl-nl/2018-uci-wereldbeker-mountainbike-kalender
" In 2018 worden bij alle, met uitzondering van Stellenbosch), crosscountry wedstrijden het nieuwe short-track XCC toegevoegd. Deze race zal twintig minuten gaan duren en vindt plaats op een wijd, flowende trail van 1 tot 1,5 kilometer. Ieder ronde zal zo’n twee tot drie minuten duren. De UCI verwacht een goede competitie tijdens deze wedstrijden omdat de beste 16 riders op de voorste linie mogen gaan starten tijdens de XCO wedstrijd"
Nou, Marc de Maar rijdt in dit soort wedstrijden bij de eerste 20 zeg maar.
Een andere belangrijk punt vind ik de ervaring van Mathieu in dit soort wedstrijden.
Ik rijd in Catalunya zelf ATB marathons en dit soort etappe wedstrijden en ik heb gemerkt dat het niet opgegroeid zijn in de bergen heel erg scheelt.
Nou kan ik mezelf natuurljik niet met vd Poel vergelijken
Voorbeeldje: Een tijdje geleden reed ik de Vuelta de Aragon, een redelijk snelle glooiende ATB wedstrijd. Er stond een keiharde wind, en die spanjaarden begrepen er niets van en zaten na elke bocht in de wind te harken terwijl ik natuurlijk geen meter in de wind heb gereden, en netjes na elke bocht weer precies goed uitkwam aan de goede kant van de groep.
Dat geldt andersom voor technische wedstrijden. Je rijdt 4 uur door de bergen over de gekste singletracks met afdalingen met rotsblokken en weet ik al wat niet meer. Wij die niet hier opgegroeid zijn moeten bij elke afdaling een moment langer inschatten hoe hard we naar benee kunnen en of we uberhaupt wel op de fiets naar benee kunnen. Wat wij met de wind kunnen kunnen zij op de rotsen. Ik schat in dat dat bij elk obstakel het een secondje of wat scheelt, stel nou dat er 200 obstakels in zo´n lange wedstrijd zitten... dat zijn minimaal 200 seconden die je al verliest. Daar komt bij dat ATBen ( en ook veldrijden) veel beter gaat als je de flow en snelheid erin kan houden want dan kun je het volgendje knipje weer makkelijker op ipv weer aan te moeten zetten.
Vandaar dat ik zo verbaasd ben dat hij iedereen gewoon op 9 minuten rijdt, ja qua inhoud weten we dat hij een wereldtopper is maar bij een ATB marathon komt dus veel meer kijken zoals ik hierboven aangeef.
Ik ben het enkel niet met je beeld van VdP eens dat hij tijd zou verliezen in de technische delen. VdP is een zeer technische rijder en zit hele dagen op de fiets te spelen. Buiten de duurtrainingen en intervallen gaat hij ook regelmatig spelen in het bos. Dat spelen heeft hem zelfs eens flink wat kniepijn bezorgd. In feite gaat tegenwoordig iedere prof met een alle mountain of zelfs downhill fiets aan de slag om zijn techniek te verbeteren. Waarom denk je dat Absalon nu ineens beter kan dalen?
Daarnaast is dit ook niet zijn eerste marathon en zijn de meeste parcoursen bij lange na niet zo technisch dat dit problemen geeft voor een prof. Als je ziet wat er tegenwoordig in een XCO race zit, dat heb ik in een XCM of stage race nog niet gezien. En Marc de Maar is tegenwoordig geen graadmeter meer voor het niveau. VdP heeft echter wel in het WK marathon en in de BeMC de afgelopen jaren laten zien dat hij van zeer hoog niveau is op de marathon.
Overigens wel jaloers op je mbt de wedstrijden daar