Een nagelbijter, zo mag de slotrit van het Critérium du Dauphiné wel genoemd worden. In ieder geval voor Matteo Jorgenson, die op de slotklim van Plateau des Glières zag dat Primož Roglič in de problemen kwam en zo nog kansmaakte op de eindzege. Uiteindelijk kwam de Amerikaan van Visma | Lease a Bike acht seconden tekort. “Maar ik heb nergens spijt van”, blikt hij terug na afloop.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

“Deze rit was heel zwaar en ik moet blij zijn met mijn prestaties de hele week. Vandaag was een goede dag en ik ga heel erg blij naar huis”, reageert Jorgenson in de mixed zone. Al vroeg in de etappe merkte hij dat Roglič niet in topvorm stak. “Op de eerste klim van de dag was het tempo heel hoog en daar volgde ik wat aanvallen van renners van de tweede lijn. Ik voelde daar al dat Primož daar wat op de limiet zat, dat zag Tiesj Benoot ook.”

Uiteindelijk loste Roglič ongeveer vijf kilometer voor de top van de klim. “Dat was een heel zwaar moment. Ik zat zelf ook op mijn limiet, maar ik vond nog iets extra’s. Ik dacht toen ook aan Tiesj, die mij de hele ochtend motiveerde en zei dat het mogelijk was. Ik heb toen alles gegeven en daardoor werd het heel close.”

‘Ik vreesde ook nog voor de ongrijpbare Derek Gee’
Nog even terug naar die finale, die werd ingeleid door Laurens De Plus. “Daarmee reed hij iedereen op de limiet. Carlos Rodriguez reed daarna vol door en toen volgde Primož niet. Dat gaf aan dat hij in de problemen zat, maar ik kon wel volgen. Op dat moment vreesde ik nog wel voor Derek Gee, omdat hij nog zo ongrijpbaar is en dichtbij stond in het klassement. Daarom reed ik mij niet kapot. Maar toen hij ook loste, heb ik alles gegeven. Het mocht niet zo zijn, dus misschien volgend jaar…”

Voor de zware slotrit had de winnaar van Parijs-Nice erg veel vertrouwen in de eindzege in de Dauphiné. “Ik werd wakker met het geloof dat het mogelijk was. Ik werd ook elke dag beter deze week, dat is ook te danken aan mijn coach Tim Heemskerk”, zegt Jorgensen, die uiteindelijk op acht seconden van Roglič strandde.

foto: Cor Vos