Michael Matthews won zaterdag de sprint voor de derde plaats in Milaan-San Remo, maar de Australiër kwam vlak daarvoor nog bijna ten val tijdens de afdaling van de Poggio. “Ik raakte een muurtje, waardoor ik in de finale enorm veel last had van mijn hand”, zo vertelde hij na afloop.

De renner van Team Sunweb zag Julian Alaphilippe en Wout van Aert versnellen op de flanken van de Poggio. In de razendsnelle en vrij technische afdaling van de Poggio probeerde Matthews te versnellen, in de hoop nog naar de twee sterkste renners in koers te rijden. “Ik viel aan in het tweede deel van de afdaling.”

“Ik zag enkele andere jongens aanvallen en wilde zelf ook versnellen, maar plots ging de deur dicht en raakte ik de muur met mijn hand en schouder. Ik kon in de finale mijn stuur niet meer fatsoenlijk vasthouden, maar ik wilde niet opgeven en het fantastische werk van mijn ploeggenoten belonen. Het was alles of niks in de sprint.”

Matthews bleek uiteindelijk sneller dan Peter Sagan en Giacomo Nizzolo. “Een goede prestatie, aangezien ik toch wel erg veel last heb van mijn hand. Ik ging vandaag voor de zege, maar dit hoort nu eenmaal bij de wielersport. Soms win je, soms verlies je. Een podiumplek is toch wel een mooie beloning”, zo concludeert Matthews.