De zesde rit van Parijs-Nice is gewonnen door Mattias Skjelmose. De Deense kampioen maakte het in de lastige slotkilometer af tegen Brandon McNulty en Matteo Jorgenson. McNulty is de nieuwe leider in het algemeen klassement.

Op dag zes van Parijs-Nice stonden er heel wat hoogtemeters op het menu. Tussen Sisteron en La Colle-sur-Loup moest het peloton vier beklimmingen van tweede categorie en een beklimming van derde categorie bedwingen. In de finale ging moest er over geaccidenteerd terrein gereden worden, waardoor we een zware finale kregen.

Oud-wereldkampioen Pedersen was de grootste naam in de kopgroep – foto: Cor Vos

Grote namen in grote vlucht 
Het profiel van rit zes inspireerde heel wat renners om een aanval op te zetten. We kregen een grote kopgroep van tien renners. De namen: Mads Pedersen (Lidl-Trek), Laurence Pithie (Groupama-FDJ), Gijs Leemreize (dsm-firmenich PostNL), Cedric Beullens (Lotto Dstny), Marco Haller (BORA-hansgrohe), Bruno Armirail (Groupama-FDJ), Christian Scaroni (Astana Qazaqstan), Georg Zimmermann (Intermarché-Wanty), Mathieu Burgaudeau (TotalEnergies) en Michael Storer (Tudor).

Het peloton legde zich natuurlijk niet neer bij deze situatie. Onder meer INEOS Grenadiers had zijn zinnen gezet op deze etappe en legde een hoog tempo op. De voorsprong van de kopgroep bleef daardoor beperkt. Uiteindelijk werden ze dan ook al snel, op zo’n zestigtal kilometer van de streep, gegrepen.

Door de barre weersomstandigheden werd het een zeer zware dag in Parijs-Nice – foto: Cor Vos

Roglic opent finale, Jorgenson neemt over
De finale van etappe zes stond in teken La Colle-sur-Loup (1,8 km aan 10,3%). Die moest voor een eerste keer beklommen worden op een kleine 30 kilometer van de streep. Na de eerste passage over de streep gooide Primoz Roglic de knuppel in het hoenderhok. De Sloveen probeerde het vroeg, omdat hij een grote achterstand in het algemeen klassement had. Lang reed hij echter niet voor het peloton uit.

Santiago Buitrago was de eerste die kwam aansluiten, even later volgde Remco Evenepoel – die voor zijn eigen tempo koos – en de rest van de klassementsrenners. Een van die mannen was Matteo Jorgenson, die het vervolgens zelf probeerde. De Amerikaan demarreerde fluks en had meteen meer dan tien seconden voorsprong te pakken. Mattias Skjelmose en Brandon McNulty zagen het gevaar en reden naar Jorgenson toe.

De drie leiders in beeld – foto: Cor Vos

Sterk leidend trio
Wat verder daarachter kwam Buitrago ten val. De Colombiaan moest daardoor van fiets wisselen en verloor zo veel tijd. De groep met leider Luke Plapp volgde op zo’n tien seconden van Jorgenson, Skjelmose en McNulty, maar het duurde even voordat de achtervolging op gang kwam. De drie sterke mannen voorop draaiden wel goed rond en liepen zelfs steeds verder uit. Jorgenson deed ondertussen nog een goede zaak door zes bonificatieseconden mee te graaien.

Het leidende trio flirtte vervolgens kilometers lang met een minuut voorsprong. Ze hadden zo meer dan zeker zicht op de ritzege, McNulty zelfs op de gele trui. In de laatste kilometers hield Skjelmose zich afzijdig. De Deense kampioen had zijn krachten gespaard en vlamde in de slotkilometer dan ook weg van zijn medevluchters. McNulty legde beslag op plek twee, Jorgenson werd derde. McNulty is wel de nieuwe leider in het algemeen klassement.

Evenepoel bedrijvig, maar te laat
52 seconden later kwam Evenepoel als vierde over de streep. De Belg van Soudal Quick-Step had de volledige slotkilometer voor zijn rekening genomen en won vervolgens afgetekend de sprint. Met Wilco Kelderman (achtste) eindigde er nog een Nederlander in de top-10.